Autorzy

Ciąg dalszy bestsellerowej serii! Po dwóch książkach, które okazały się wydawniczymi hitami – Bóg, Biblia, Mesjasz i Kościół, Żydzi, Polska – otrzymujemy kolejny tom rozmów z ks. profesorem Waldemarem Chrostowskim. W 2014 roku został pierwszym polskim laureatem Nagrody Ratzingera, nazywanym „teologicznym Noblem”.

Panorama historii nieznanej i skazanej na niepamięć politycznej poprawności: prześladowania Kościoła w Europie: od reformacji, poprzez rewolucję francuską i XIX–wieczny liberalizm po faszyzm, nazizm i komunizm.

Autorytet Kościoła przejawiał się w tym, że pilnował, zachowywał, przekazywał i chronił Bożą prawdę, i w tym, że potępiał, zwalczał, i skutecznie gromił przeciwne Bożej prawdzie błędy.

Kościół w historii był Kościołem walczącym. Żyć – znaczyło głosić z mocą dogmat i potępiać przeciwne mu argumenty. Jeśli to potępienie miało być realne, a nie abstrakcyjne, musiało też wskazywać z całą mocą na ludzi, którzy te błędy przyjmowali i wyznawali.

Władza, która miała formalne umocowanie w urzędzie papieskim, władza piętnowania błędów stała się pierwszą ofiarą soboru. Jeśli władza nie działa, nie wskazuje, kto jest, a kto nie może być nauczycielem katolickim, zanika autorytet Kościoła i autorytet papieża.

Papieże mogą pozostać medialnymi celebrytami, ale gubią autorytet.

Prawda, której byli strażnikami, została zmuszona do milczenia. Dogmat już nie wiąże. Dogmat stał się opinią i poglądem. Nie otwiera bram do Nieba. Nie przenosi poza czas. Zamiast podlegać władzy Boga, świat ulega tyranii doczesności i włącza się w budowę globalnej, lepszej przyszłości.

Dogmat i tiara to książka o porzuceniu dogmatu, o paraliżu zasady dogmatycznej.
O zjawisku, które widać gołym okiem, kiedy jawni heretycy nie tylko są tolerowani, ale wręcz robią kościelne kariery, kiedy wielu biskupów chce błogosławić czynnych homoseksualistów, a siostry zakonne – bronić aborcji.

Nie da się głosić prawdy wiary bez potępienia jej przeciwieństwa. To relatywizacja aktu wiary. To w istocie subtelna i łagodna forma uśmiercenia dogmatu, coś jak eutanazja.

Nie wystarczy powiedzieć, że Chrystus jest Synem Bożym, zawsze trzeba dodać, że każdy, kto tak nie uważa, jeśli tylko nie znajduje się w stanie nieprzezwyciężonej niewiedzy, błądzi, okazuje Bogu nieposłuszeństwo, lekceważy Boży nakaz. Powiedzieć to pierwsze bez dodania tego drugiego, to nic nie powiedzieć.

Rok 1877. Wschodnie narody Europy wstrzymują oddech przed burzą wojny na horyzoncie. Dwoje zaborców pręży mięśnie, jawnie zbierając armie na granicy. Nagle, między tryby wojennej maszyny wpada ziarnko piasku. W małej wsi pod mazurskim Olsztynem, zwanej Gietrzwałdem, dwojgu polskich dziewczynek objawia się Matka Boża. Przemawia do nich w ojczystym języku, wydając instrukcje, które młode polski wypełniają z godnym podziwu zapałem.

„Luter i rewolucja protestancka” to nowe dzieło Grzegorza Brauna i Fundacji Osuchowa, pokazujące prawdziwe oblicze reformacji i zniszczeń jakich dokonała w Kościele Katolickim. Swoich wypowiedzi udzieliło 19 wybitnych ekspertów z tej dziedziny – zarówno świeckich, jak i duchownych, łącznie z 8 państw.

Kim był Marcin Luter? Reformatorem, który z miłości do prawdy wystąpił przeciw nadużyciom papiestwa? Czy rebeliantem, prekursorem późniejszych rewolucjonistów? Co jest przyczyną tak całkowitej zmiany stanowiska Kościoła? Powody mogą być dwa. Albo odkrycie nieznanych pism reformatora, rzucających nowe światło na jego postawę, albo nowa interpretacja jego nauk.

Powieść przedstawia wizję Europy, która została zalana przez przybyszy z krajów Orientu.

W świetle dokumentów, wysprzątanych przez generałową Kiszczakową spod łóżka zmarłego męża, dotąd pozostających "w dyspozycji naczelnego dowództwa", aż strach pomyśleć, co mogło być celem 'pokojowej rewolucji Solidarności", więc na wszelki wypadek lepiej jej nie kończyć ...

Jeśli próbujemy szukać lekarstwa na kryzys Kościoła, to nie w przepełnionych sloganami pomysłach zdynamizowania i unowocześnienia, ale, przeciwnie, u tych, którzy dochowali wierności dziedzictwu. Którzy w momencie próby wytrwali i obronili wartość klasycznego rytu. Przechowali pamięć o Ablu, Abrahamie, Melchizedeku, ofiarnikach i błagalnikach.

Wśród autorów artykułów znaleźli się: Maciej Giertych, Marian Piłka, Wojciech Wierzejski, Robert Kuraszkiewicz, Daniel Pawłowiec, Marian Szołucha, Rafał Zgorzelski oraz Marek Kawa. Praca jest świadomym nawiązaniem do wydanej wspólnie przez Instytut Historyczny im. Romana Dmowskiego i Zjednoczenie Chrześcijańsko–Narodowe pracy zatytułowanej „Aktualność myśli Romana Dmowskiego u schyłku XX wieku”.

Niniejszy zbiór felietonów to odpowiedź Michalkiewicza na wojnę psychologiczną, jaką w 1996 roku wypowiedział Polsce Izrael Singer ze Światowego Kongresu Żydów, grożąc upokarzaniem naszego kraju na arenie międzynarodowej, przynajmniej do czasu przekazania stronie żydowskiej 65 miliardów dolarów.

Może lektura ta nie nastraja optymistycznie ale książka jest rodzajem kroniki agonii. Celem autora jest przede wszystkim przedstawienie sytuacji i kierunku jej ewolucji, ponieważ warunkiem podjęcia skutecznego remedium jest trafna diagnoza.

(...)Być może kierownictwo Gazety Wyborczej wolałoby, żeby nikt nie odważył się powiedzieć o tym głośno, bo wtedy jest większa szansa, że Polacy będą myśleli, iż naprawdę mają do czynienia z obiektywnym, a nie żydowskim punktem widzenia?...

Podobno teoria spiskowa nie istnieje, ale jednak spiski się zdarzały. Michalkiewicz udowadnia, że "od 1944 Polską rządzi k...wa i złodziej", czyli jak nasz kraj został przehandlowany, dosłownie i w przenośni. Jak się okazuje, nie ma znaczenia, pod jaką flagą to się odbywa, czy sowiecką, czy unijną.

Skąd się wziął kryzys gospodarczy i kto jest temu winien? W prosty sposób autor wyjaśnia przyczyny dzisiejszego załamania gospodarczego.