Autorzy

Ze wszystkich powracających na świecie najczęściej powracają: myśli. Może dlatego, że myśl nie ma w tym ani wyrachowania, ani celu. A ot, tak sobie, przy byle okazji, aby tylko powrócić. Jest na przykład jesień, liście żółkną. I nagle ni z tego, ni z owego myśl powraca do jakiejś tam byłej jesieni. Tak się złożyło raptem. Do zanotowanej kiedyś w mojej książce Bunt rojstów. Bardzo dawno temu. Ani tej jesieni nikt pamiętać nie może, a i książki nie pamięta, bo i po co ona - komu?

Książka Duch Europy jest tylko zaczątkiem dzieła, którego Roman Dmowski nie zdążył ukończyć.

Jest to pięć fragmentów, w których autor starał się wytłumaczyć kryzysy polityczne i moralne w Europie. Dmowski w naukowy sposób nakreślił zależności między wzlotami i upadkami cywilizacji europejskiej a jej historią.

Pierwszy fragment jest jednocześnie wstępem i najpóźniej opublikowanym dziełem już po śmierci Romana Dmowskiego (1939 – Naród w walce). Cztery pozostałe części są to artykuły z miesięcznika „Polityka Narodowa”, z czterech różnych wydań z 1938 roku. Wszystkie pięć artykułów ukazywały się także jako literatura „podziemna” w socjalistycznej Polsce, wydawane były w małych nakładach, dostępne dla wąskiego grona i ukrywane przed ówczesną cenzurą.

Kontrę przeczytałem przed trzema laty. Co prawda późno, ale mimo wychowania w kulcie epopei napoleońskiej (?O roku ów?, ułany bijące pod Somosierrą itd.) doszedłem do wniosku, że polskie legiony za Napoleona, zwłaszcza San Domingo, Hiszpania, to polska wersja własowców z ich tragicznym końcem. Musieli ginąć, wracać w 1815 roku pod rozkazy nowego naczelnego dowódcy w osobie cara ? niepewność, strach, liczne wypadki samobójstw.

„Ponieważ Pan przechowuje listy – jak się domyślam – dla potomności – będę je teraz pisała złośliwie”.

„…będę pisała już tylko na korektach, bo to tak, jakby się miało taśmę magnetofonową – co za przyjemność mówić wtedy?! Ach, naprawdę, dużo rzeczy jest wartych i ładnych tylko dlatego, że giną”.

„Polacy łatwiej opanowują sztukę pisania niż czytania. Chętniej piszą niż czytają. Więcej piszą niż czytają. Czasami nawet – lepiej piszą niż czytają.

Ten niewątpliwie polski fenomen można obserwować przede wszystkim w 'listach do redakcji'. Prawie na całym świecie każde pismo ma rubrykę 'listów do redakcji'. Rubryka musi być popularna, skoro niektóre magazyny, jak TIME, drukują ją na pierwszych stronach. 'Listy do redakcji' spełniają wiele funkcji, m. in. i tę, że demistyfikują rolę piszących zawodowo. Czytelnik poprawia, uzupełnia, kontruje. Jestem dość pilną czytelniczką prasy, i zawsze czytam 'listy do redakcji'. I nie pamiętam ani jednego wypadku, żeby amerykański, angielski, niemiecki autor 'listu do redakcji' polemizował z przekręconym przez siebie, czyli źle odczytanym, artykułem. Tymczasem w naszej prasie jest to zjawisko nagminne. Większość naszych 'polemik prasowych' polega na tym, że po artykule następuje 'list' lub 'listy', po czym autor artykułu poczuwa się do obowiązku prostować przypisane mu na zasadzie złego odczytania poglądy”.

NASZ PATRIOTYZM został wydany w 1893 roku i jest broszurą prezentującą program dopiero co utworzonej Ligi Narodów. Zawiera silną krytykę polityki rosyjskiej wobec narodu polskiego. Dmowski podaje przykłady tępienia polskości przez Rosję (min usuwanie języka polskiego z urzędów i tępienie katolicyzmu) i stawia sobie za zadanie obudzić świadomość Polaków.

NASZ PATRIOTYZM jest bardzo ważnym dziełem w kontekście historycznym. Zadaje kłam twierdzeniom, że Roman Dmowski był rusofilem i ksenofobem. Jego idea była wypełniona ochroną i walką o Polskę w formie “Polacy dla Polski”.

Książka Separatyzm Żydów i jego źródła jest nowym wydaniem broszury opublikowanej w 1909 roku.

Dmowski bez emocji, uprzedzeń i w sposób rzeczowy porusza kwestię separatyzmu Żydów. Przedstawia w broszurze swoje polityczne refleksje co do znaczenia „żywioły żydowskiego” dla Rzeczpospolitej, w oparciu o gruntowną wiedzę z zakresu historii, polityki i ekonomii. Jest to pozycja poruszająca delikatny i obecnie często uważany za kontrowersyjny temat roli i wpływów Żydów w XIX wieku na ziemiach polskich. Pozycja porusza także temat sytuacji Polaków będących pod zaborami wrogich państw.

W napisanej pod pseudonimem powieści W połowie drogi, Roman Dmowski ukazał w przejrzysty sposób sytuację w Polsce po przewrocie majowym w 1926 r. Oparta o realia tamtego okresu książka pozwala zrozumieć, do czego prowadziłla działalność obozu sanacyjnego w okresie międzywojennym. Autor sprecyzował zadania stojące przed ruchem narodowym w dziele budowy silnej Polski. Wiele ówczesnych poglądów autora znajduje potwierdzenie w obecnej sytuacji w Polsce.

Zagadnienie rządu jest broszurą napisaną przez Romana Dmowskiego i wydaną w Warszawie w 1927 roku. Dmowski nakreślił w niej upadek moralności krajów zachodnich w odwołaniu do haseł rewolucji francuskiej, których nie udało się w pierwotnym zamierzeniu osiągnąć (“Zbankrutowała zasada praw jednostki, tak pojęta, jak ją pojęła rewolucja francuska”).

Zagadnienie rządu jest także pierwszym zeszytem Obozu Wielkiej Polski, na którego czele stał Roman Dmowski (obwołany tytułem Wielkiego Oboźnego). Autor odwołuje się do poczucia odpowiedzialności za państwo i poczucia narodowości, które może scalić ludzi w jednym celu, Prezentowane wydanie jest przedrukiem drugim i dopełnionym

Publikacja bardzo ważna w obecnej sytuacji, gdy w procesie globalizacji zacierają się odrębności pomiędzy narodami oraz zagrożona jest istota patriotyzmu i tożsamość narodu polskiego.

Opracowanie ukazujące błędy Drogi Neokatechumenalnej w relacji do nauczania Kościoła Katolickiego.