Autorzy - strona 2

Jedno z najważniejszych dzieł Feliksa Konecznego, wybitnego krakowskiego historyka i historiozofa. Autor analizuje pojęcie cywilizacji jako specyficznej metody ustroju życia zbiorowego, z punktu widzenia rozwoju kultury materialnej i duchowej w poszczególnych cywilizacjach. Analiza ta przebiega z uwzględnieniem takich cech jak m.in. rasa, religia, język i stosunki prawne. Książka jest bardzo aktualna ze względu na współczesny kryzys imigracyjny.

Najgłośniejsze dzieło Ossendowskiego Przez kraj ludzi, zwierząt i bogów to zapis przeżyć, jakie były jego udziałem, gdy w czasie wojny domowej uciekał przed bolszewikami przez Syberię, Mongolię i Chiny.

Nowe wydanie cieszącej się ogromnym uznaniem książki światowej sławy historyka i historiozofa Feliksa Konecznego. „Dzieje Polski opowiedziane dla młodzieży” to pasjonująca podróż w czasie po meandrach dziejów naszej ojczyzny. Koneczny zaprasza w tę podróż głównie młodych czytelników.

Drugie wydanie głośnej książki Tadeusza Płużańskiego opisującej historię aparatu represji "bezpieki" wobec polskiego podziemia, żołnierzy AK, NSZ, II Konspiracji. Tadeusz Płużański, opisuje przypadki czerwonych oprawców, losy ich ofiar, mechanizmy represji oraz status nietykalności katów w III RP.

Praca profesora Feliksa Konecznego jest jedną z najciekawszych i najbardziej przystępnych pozycji książkowych opisujących nasze dzieje. Autor z należytą starannością wnikliwie bada wydarzenia, które miały największy wpływ na naszą historię. Opisuje dzieje Polski od początków powstawania państwa aż po czas rozbiorów. Ukazuje nie tylko ważne wydarzenia, ale też sylwetki osób, które odegrały w historii naszego kraju decydującą rolę.

Książka Stanisława Michalkiewicza porusza głównie kwestie dekadencji Polskich elit, tych politycznych ale również intelektualnych. Autor pokazuje skąd się bierze degeneracja "przewodników duchowych" i dlaczego za takowych się uważają. Ważnym tematem książki są też obce ingerencje z zewnątrz, próbujące kształtować politykę naszego państwa.

Najnowsza książka Stanisława Michalkiewicza porusza głównie kwestie dekadencji Polskich elit, tych politycznych ale również intelektualnych. Autor pokazuje skąd się bierze degeneracja "przewodników duchowych" i dlaczego za takowych się uważają. Ważnym tematem książki są też obce ingerencje z zewnątrz, próbujące kształtować politykę naszego państwa.

W setną rocznicę podpisania Traktatu Wersalskiego, głównego traktatu pokojowego kończącego I wojną światową i wprowadzającego de facto nowy polityczny ład w Europie oddajemy w ręce czytelników największą książkę autorstwa Romana Dmowskiego. Książka jest nie tylko świadectwem historycznym dużej wagi. Jest również, a może przede wszystkim, pierwszorzędnym podręcznikiem uprawiania polityki. Pokazuje narodową szkołę myślenia o narodzie, systematyczne działania obliczone na lata i pokolenia, a nie na dni i miesiące.

Jedno z najważniejszych dzieł Konecznego omawia genezę, rozwój i wpływ kultury bizantyjskiej, także w Europie. Podkreśla, że rysem znamiennym jest jej rozbrat w dziedzinie moralności między życiem prywatnym a publicznym, co wywiera szkodliwy i destrukcyjny wpływ na życie Europy i świata zachodniego. Na uwagę zasługują szczególnie końcowe rozdziały omawiające trwały wpływ cywilizacji bizantyjskiej na ruchy religijne Europy zachodniej, powstanie systemu rządów absolutyzmu oświeconego, aż po politykę rządów państw niemieckich przed zjednoczeniem Niemiec w 1870 roku.

Przeżywamy trudne czasy. Skaczą na nas jak koza na pochyłe drzewo, rodzimi zaprzańcy wyją z radości, polskie ustawy pisze Mosad, a polskich ministrów zatwierdza ambasador Izraela. Dlaczego udostępniono Wawel na obrady Knesetu? Dlaczego prezydent nie ma czasu dla Kresowiaków, a nie wytrzyma dnia bez spotkania z rabinem Schudrichem? Gdzie jest ośrodek, w którym podejmuje się decyzje? Na Nowogrodzkiej czy na szabasowych kolacjach? Skąd sprzeciw wobec wznowienia ekshumacji w Jedwabnem? I wreszcie – dlaczego premierem w trybie nadzwyczajnym, ocierającym się o groteskę, zrobiono bankiera, a żydowskie gazety powitały go nagłówkiem – „świetny bankier na czele rządu”?

 

Krzysztof Baliński ujawnia prawdziwe oblicze relacji polsko-żydowskich, te sekrety jakie w mediach głównego nurtu, tych rządowych jak i lewico-liberalnych starannie się ukrywa.

Dzieło to to jest zbiorem dwóch prac - "Państwo w cywilizacji łacińskiej", oraz "Zasady prawa w cywilizacji łacińskiej". Są one kontynuacją prac prof. Konecznego nad charakterystyką cywilizacji łacińskiej, opisanych we wcześniejszych publikacjach: "O wielości cywilizacji" i "Rozwój moralności". Autor wskazuje cechy charakterystyczne i warunki państwa i prawa opartego w pełni na ideach łacińskich, wskazuje też na zagrożenia dla naszej cywilizacji i przyczyny mogące doprowadzić ją do upadku.
Niestety, prof. Koneczny nie zdążył ukończyć badań za swojego życia, a jego prace zostały opublikowane pośmiertnie w Londynie (w 1981 r.) Prace te, obok "Cywilizacji bizantyńskiej" i "cywilizacji żydowskiej", również wydanych pośmiertnie, są szczegółową charakterystyką cywilizacji łacińskiej i jej roli w historii świata.

Prof. Feliks Koneczny - wybitny historyk i historiozof, krytyk teatralny, a także bibliotekarz i dziennikarz, twórca oryginalnej koncepcji cywilizacji. Badał archiwa watykańskie, pracował w Archiwum Akademii Umiejętności, bibliotekach Akademii Umiejętności oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez szereg lat był wykładowcą Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, gdzie uzyskał tytuł profesora. Był autorem niezliczonych publikacji naukowych, artykułów oraz książek z zakresu historii, historiozofii, historii i teorii prawa, administracji i samorządu.

Izrael to „strategiczny sojusznik” i „bliski przyjaciel” Polski, a stosunki z nim, pomimo nieporozumień „znakomite i cywilizacyjnie bliskie”. Tymczasem sojusznik kuma się z Putinem i to państwo, w którego interesie leży słaba Polska. To twór marksistowski (z domieszką narodowego socjalizmu), stworzony przez przybyłych z ZSRR animatorów rewolucji bolszewickiej, a pochodną owych bolszewików jest dzisiejsza pozycja lobby żydowskiego w Ameryce. Mówiąc o Rosji, warto uwzględnić i ten aspekt rzeczywistości. Warto też uświadomić sobie, że doskonałe relacje izraelsko-rosyjskie są zagrożeniem dla Polski.

Rządzący politycy wciąż zapewniają, że nieuchronna w końcu katastrofa finansowa jest niemożliwa, a każdy, kto przed nią ostrzega, to oszołom lansujący „spiskowe” teorie dziejów i siejący nienawiść w celu podzielenia społeczeństwa. Jest w końcu tak dobrze, jak nigdy wcześniej w Polsce nie było. Rośnie zadłużenie zagraniczne, ale żyjemy w czasach, kiedy zadłużają się wszystkie państwa świata i nie ma podstaw, aby Polska była tutaj wyjątkiem.

Polska stoi na skraju bankructwa, które dla większej części naszego społeczeństwa okaże się bardzo bolesne w skutkach. Wszystko to jest wynikiem największej afery ostatnich trzydziestu lat: niewyobrażalnego marnotrawstwa publicznych pieniędzy. To właśnie ta afera – trwająca nieprzerwanie od 1989 roku i akceptowana przez praktycznie wszystkie ekipy rządzące – uczyniła z Polaków naród żebraczy, a z Polski – gigantycznego, niewypłacalnego dłużnika.

Wobec marnotrawstwa opisanego na dalszych stronach bledną wszystkie skandale finansowe ostatnich lat: wszystkie afery FOZZ, rublowe, dolarowe, hazardowe i inne.

Krzysztof Baliński w swojej najnowszej książce wraca do tematu, który chwilowo został przykryty najpierw przez „pandemię” a teraz kolejną „wojną o pokój”. Ta grabież
w majestacie prawa nazywana zwrotem mienia pożydowskiego jest tykającą bombą. Autor w iście reporterski sposób opisuje jak doszło do tej hucpy i kto stoi po stronie
rabusiów, prezentując jakże ważny rys historyczny tej „koszernej” operacji.

Jeśli myśleliście, że w tzw. P@ndemii ZAJOBA-19 media, politycy i pseudoeksperci dezinformowali polskie społeczeństwo, to przy eskalacji konfliktu na Ukrainie zobaczyliśmy to już dobitnie. Książka „KULISY INDOKTRYNACJI” pokazuje wszystkie patologie pseudodziennikarzy, pseudoekspertów, pseudopolityków i pseudopatriotów. Jednak Marcin Rola w swojej najnowszej książce nie mówi tylko, jak jest źle, ale daje rozwiązania, jak zrobić, by nam wszystkim było lepiej.

Książka niniejsza przedstawia w miarę całościowy obraz dotykającej nas wprost lub pośrednio masońskiej i będącej dziełem innych „pomocników szatana na Ziemi” takiej czy innej aktywności w Polsce, to książka ujawniająca jej prawdziwą twarz i faktyczne plany, to wreszcie książka, która ukazuje te perspektywy i te poziomy, w oparciu o które możemy patrzeć w przyszłość bardziej optymistycznie.

Bogate doświadczenie medialne autora tej książki pomaga uświadomić czytelnikom, jakie są granice zaufania do mediów, nie tylko z uwagi na ich częstą niewiarygodność, ale również z uwagi na bardzo ograniczone pole rozumienia, w jakim się poruszają. (…) Książka ze wszech miar polska. Tym bardziej więc warto po nią sięgnąć (prof. dr hab. Piotr Jaroszyński).

Narodowosocjalistyczna III Rzesza zakładała brak miejsca dla jakiejkolwiek religii. Szczególnie boleśnie odczuł to Kościół katolicki w Polsce. Na terenach zajętych przez III Rzeszę dokonano swoistego holokaustu na duchowieństwie polskim. Ireneusz T. Lisiak w swojej najnowszej książce odsłania jedną z mniej znanych kart historii II wojny światowej.

Nie czytajcie Państwo Żaka. W żadnym wypadku. Zwłaszcza jeśli lubicie III RP, zwłaszcza jeśli lubicie współczesny polski teatr, jeśli nie przeszkadza Wam permisywizm, hipokryzja, jeśli daleko Wam do Boga.

Znaczna część historyków Holocaustu opiera się na „zeznaniach ocalonych”, eksponując
głównie emocje ludzi, zamiast poddać wnikliwej weryfikacji podawane przez nich fakty. Niniejsza pozycja opisuje te zakłamane historie osób, które celowo zafałszowywały historię oraz z premedytacją czerpały zyski z promowania kłamstw historycznych.

Od napisania tej książki minęło dwadzieścia sześć lat- szmat czasu, ponad ćwierć wieku. Czy książka się aby nie zdezaktualizowała? Przetrwała próbę czasu? Co przez ten czas zmieniło się w polskich mediach, jacy ludzie stanęli na wysokości zadania, a jacy przeszli niezrozumiałą ewolucję, która zaprzeczyła ich dawnej drodze? Co dalej z mediami w Polsce? Ogólne uwagi na temat fatalnej kondycji polskiego dziennikarstwa, zaprezentowane w książce, są moim zdaniem nadal aktualne, a niekiedy nasza rzeczywistość rysuje się w jeszcze gorszym świetle. W warunkach wolności słowa każdy może mówić, co chce, ale przecież nie wszystko, co zostanie powiedziane, jest prawdą. Człowiek jest wolny także dlatego, że może mówić nieprawdę. To kwestia wychowania, sumienia i odpowiedzialności, a te wartości we współczesnym świecie są coraz bardziej deficytowe.

Dlaczego powstanie wybuchło? Kto tego chciał, a kto się temu przeciwstawiał? Jak wyglądały przygotowania i podejmowanie decyzji? I wreszcie – kto jest za to wszystko odpowiedzialny: powstańcy, ich dowódcy, a może jednak ktoś inny? Te pytania będą nas stale nurtować i będziemy szukać na nie odpowiedzi tak długo, jak długo powstanie będzie żyć w naszej zbiorowej, narodowej pamięci. 

Leszek Żebrowski w swojej najnowszej książce obala kolejne „mity przeciwko Polsce". Tym razem odkłamuje historię Narodowych Sił Zbrojnych i pokazuje, „jak hartowała się stal", czyli jak powstały oraz skąd się wzięły tzw. „elity" komunistyczne.

Co do politycznego aspektu żydowskiego rasizmu,  to twierdzenie o wyjątkowości ludobójstwa dokonanego na Żydach przez Niemców  podczas II wojny światowej  jest  nieprawdziwe.  To zwyczajny polityczny mit, polityczna propaganda: „religia świecka”, czyli ideologia. Ludobójstwo dokonane w Związku Sowieckim przez komunistów na „ klasowych wrogach rewolucji” przekracza wielokrotnie liczbę żydowskich ofiar Hitlera (6 milionów według najwyższych szacunków) i oceniane jest (wedle najniższych szacunków) na 20 milionów ofiar.

W 2018 roku, gdy pojawił się projekt ustawy JUST, władze PiS-owskie nie uczyniły nic dla wsparcia spontanicznej, oddolnej akcji protestacyjnej Polonii amerykańskiej, przeciwnie: rozmawiały z członkami amerykańskiego lobby żydowskiego, a nie z walczącą z nim Polonią… Podczas swej rozmowy z prezydentem Trumpem prezydent Duda nawet nie poruszył tematu tej ustawy, a zapytany na konferencji prasowej, dlaczego? – odparł z głupia frant: „Bo strona amerykańska nie poruszyła tego tematu”…

„Cywilizacja żydowska” to rozwinięcie rozważań zarysowanych w książce „O wielości cywilizacji”, w której autor przedstawia swoje teorie i metody badawcze. To szczegółowa charakterystyka społeczności sakralnej, zbudowanej wokół religii i rozwijanej przez komentarze do pierwotnych tekstów religijnych. Jest jedną z najdokładniej opisanych przez Konecznego cywilizacji (obok bizantyńskiej i łacińskiej). Dzieła tego nie opublikowano za życia autora. Pozostawione w rękopisie, po raz pierwszy wydano drukiem w 1974 roku w Londynie.

Prof. Feliks Koneczny - wybitny historyk i historiozof, krytyk teatralny, a także bibliotekarz i dziennikarz, twórca oryginalnej koncepcji cywilizacji. Badał archiwa watykańskie, pracował w Archiwum Akademii Umiejętności, bibliotekach Akademii Umiejętności oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez szereg lat był wykładowcą Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, gdzie uzyskał tytuł profesora. Był autorem niezliczonych publikacji naukowych, artykułów oraz książek z zakresu historii, historiozofii, historii i teorii prawa, administracji i samorządu.

„Cywilizacja żydowska” to rozwinięcie rozważań zarysowanych w książce „O wielości cywilizacji”, w której autor przedstawia swoje teorie i metody badawcze. To szczegółowa charakterystyka społeczności sakralnej, zbudowanej wokół religii i rozwijanej przez komentarze do pierwotnych tekstów religijnych. Jest jedną z najdokładniej opisanych przez Konecznego cywilizacji (obok bizantyńskiej i łacińskiej). Dzieła tego nie opublikowano za życia autora. Pozostawione w rękopisie, po raz pierwszy wydano drukiem w 1974 roku w Londynie.

Prof. Feliks Koneczny - wybitny historyk i historiozof, krytyk teatralny, a także bibliotekarz i dziennikarz, twórca oryginalnej koncepcji cywilizacji. Badał archiwa watykańskie, pracował w Archiwum Akademii Umiejętności, bibliotekach Akademii Umiejętności oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez szereg lat był wykładowcą Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, gdzie uzyskał tytuł profesora. Był autorem niezliczonych publikacji naukowych, artykułów oraz książek z zakresu historii, historiozofii, historii i teorii prawa, administracji i samorządu.

„Cywilizacja żydowska” to rozwinięcie rozważań zarysowanych w książce „O wielości cywilizacji”, w której autor przedstawia swoje teorie i metody badawcze. To szczegółowa charakterystyka społeczności sakralnej, zbudowanej wokół religii i rozwijanej przez komentarze do pierwotnych tekstów religijnych. Jest jedną z najdokładniej opisanych przez Konecznego cywilizacji (obok bizantyńskiej i łacińskiej). Dzieła tego nie opublikowano za życia autora. Pozostawione w rękopisie, po raz pierwszy wydano drukiem w 1974 roku w Londynie.

Prof. Feliks Koneczny - wybitny historyk i historiozof, krytyk teatralny, a także bibliotekarz i dziennikarz, twórca oryginalnej koncepcji cywilizacji. Badał archiwa watykańskie, pracował w Archiwum Akademii Umiejętności, bibliotekach Akademii Umiejętności oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez szereg lat był wykładowcą Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, gdzie uzyskał tytuł profesora. Był autorem niezliczonych publikacji naukowych, artykułów oraz książek z zakresu historii, historiozofii, historii i teorii prawa, administracji i samorządu.

Przykładem, że z mitami przeszłości cały czas nie udało się wygrać jest sprawa Narodowych Sił Zbrojnych, gdzie sprawa jej udziału w Powstaniu jest zamilczana. Niestety instytucję państwowe czy samorządowe nie pomagają albo jest to pomoc zbyt mała. Po 30 latach „wolnej” Polski dzięki garstce zapaleńców udaje się w miarę możliwości odkłamywać jej mit, gdzie komuniści przedstawiali ją jako organizację bandycką, antysemicką i zbrodniczą. Niestety miejsce dla NSZ w Muzeum Powstania Warszawskiego to jedna czy dwie gablotki za schodami. Jednocześnie jest miejsce na tablicę ku czci Azerów walczących w Powstaniu Warszawskim. Dla przypomnienia, w Powstaniu Warszawskim walczył azerbejdżański 111 pułk… po stronie Niemieckiej.

Przykładem powstawania nowych mitów jest sprawa kapitana Hala. Parę lat temu podczas promocji drugiego wydania książki Leszka Żebrowskiego „Paszkwil Wyborczej” poznałem syna kapitana Hala Jacka Stykowskiego. Leszek Zebrowski wykonał tytaniczną pracę historyczną i udowodnił manipulację do jakiej doszło poprzez artykuł w Gazecie Wyborczej w 1993 roku. W nim między innymi manipulowano dokumentami czy nie badano dokumentów wysuwając tezy i oskarżenia na podstawie często czyjejś nie sprawdzonej relacji czy wizji autorów. Później artykuł poszedł w świat i zagraniczni historycy opierali się na nim jak na materiale źródłowym. Dwa lata temu razem z Panem Jackiem byliśmy na promocji wznowienia bardzo ważnej książki Adama Borkiewicza „Powstanie Warszawskie 1944” w Muzeum Powstania Warszawskiego. Na promocji byli między innymi Aleksandra Richie oraz Piotr Gursztyn. Obie te osoby wpisały się w promocję czarnej propagandy kapitana Hala. Jacek Stykowski chciał się od nich dowiedzieć, dlaczego szerzą kłamstwa na temat jego ojca. Oboje, historycy odpowiedzieli wymijająco. Piotr Gursztyn nie miał nic do powiedzenia. Aleksandra Richie, że powołała się na zagraniczne opracowanie a jako historyk nie ma sobie nic do zarzucenia. Można sobie zadać pytanie: I jak ma być dobrze...