Autorzy - strona 3

Prusacy wojny pragną. Jeżeli niemieccy członkowie cywilizacji łacińskiej wojny nie pragną, niechże się czymś różnią od tamtych - a przede wszystkim niech nie powtarzają za pruską panią matką piosenki o „korytarzu” – bo tą drogą rozpęta się z wszelką a wszelką pewnością nową wojnę europejską. A wtedy albo koniec cywilizacji chrześcijańsko-klasycznej, albo musi nareszcie nastać raz koniec Prus. Żadnemu Niemcowi nie spadłby przez to włos z głowy, owszem, odetchnęłyby Niemcy.

Boży pył to zbiór tekstów publicystycznych Witolda Gadowskiego komentujących bieżące wydarzenia zarówno w Polsce jak i na całym świecie. Autor w swoim charakterystycznym - niepokornym, pełnym krytyki wobec mitów współczesności- stylu, analizuje teraźniejszość przez pryzmat kontekstów historycznych, filozoficznych i naukowych, jak i przez pryzmat doświadczeń wynikających ze spotkań z fascynującymi ludźmi, których miał okazję poznać na swojej dziennikarskiej i artystycznej drodze.

Ze wszystkich powracających na świecie najczęściej powracają: myśli. Może dlatego, że myśl nie ma w tym ani wyrachowania, ani celu. A ot, tak sobie, przy byle okazji, aby tylko powrócić. Jest na przykład jesień, liście żółkną. I nagle ni z tego, ni z owego myśl powraca do jakiejś tam byłej jesieni. Tak się złożyło raptem. Do zanotowanej kiedyś w mojej książce Bunt rojstów. Bardzo dawno temu. Ani tej jesieni nikt pamiętać nie może, a i książki nie pamięta, bo i po co ona - komu?

Od napisania tej książki minęło dwadzieścia sześć lat- szmat czasu, ponad ćwierć wieku. Czy książka się aby nie zdezaktualizowała? Przetrwała próbę czasu? Co przez ten czas zmieniło się w polskich mediach, jacy ludzie stanęli na wysokości zadania, a jacy przeszli niezrozumiałą ewolucję, która zaprzeczyła ich dawnej drodze? Co dalej z mediami w Polsce? Ogólne uwagi na temat fatalnej kondycji polskiego dziennikarstwa, zaprezentowane w książce, są moim zdaniem nadal aktualne, a niekiedy nasza rzeczywistość rysuje się w jeszcze gorszym świetle. W warunkach wolności słowa każdy może mówić, co chce, ale przecież nie wszystko, co zostanie powiedziane, jest prawdą. Człowiek jest wolny także dlatego, że może mówić nieprawdę. To kwestia wychowania, sumienia i odpowiedzialności, a te wartości we współczesnym świecie są coraz bardziej deficytowe.

Panorama historii nieznanej i skazanej na niepamięć politycznej poprawności: prześladowania Kościoła w Europie: od reformacji, poprzez rewolucję francuską i XIX–wieczny liberalizm po faszyzm, nazizm i komunizm.

Pierwsze wydanie tak ważnej książki Romana Dmowskiego w języku angielskim!!!

Roman Dmowski was one of the greatest Polish politicians of the 20th century. His 1927 treatise “Church, Nation and State” significantly contributed to a religious revival among many generations of Poles. The main ideas in this work remained up to date when Poland regained its sovereignty and the Polish nation its identity after several decades. In that period, Dmowski’s treatise encouraged in-depth reflection on the form of the newly reborn Polish state.

Ogłoszona w 2020 roku pandemia koronawirusa nie jest wydarzeniem z zakresu medycyny czy ochrony zdrowia. Jest to wydarzenie polityczne i ekonomiczne, dla którego przykrywką jest globalna operacja socjotechniczna, mająca przekonać masy, że mamy do czynienia z globalnym zagrożeniem. Jednak prawdziwym zagrożeniem nie jest wirus, ale politycy oraz te globalne siły, którym politycy służą.

Ani sam wirus, ani wywoływana przezeń choroba, ani skala zakażeń czy śmiertelność nie uzasadniają restrykcyjnych działań podjętych przez władzę. Walka z wirusem przynosi więcej szkód niż sam wirus. Nie tylko prowadzi do recesji ekonomicznej i destabilizacji społecznej, ale po prostu zabija ludzi. Jest więc jasne, że celem całej tej akcji nie jest ochrona zdrowia i życia obywateli.

O co więc chodzi? O to samo, co zawsze: kontrolę, władzę i zyski. Pandemia koronawirusa to misternie skonstruowana wielka mistyfikacja, która jest nową odsłoną globalnej wojny. O tym, jak wywołano tę wojnę i po co, opowiada ta książka.

***

Ogłoszona w marcu 2020 roku pandemia koronawirusa SARS-CoV-2 nie jest niczym innym, jak „przemyślanym, propagandowym eksperymentem, ukierunkowanym na korzyści ekonomiczne”. Jest to globalna akcja dezinformacyjna, która pod pretekstem walki z wirusem i ochrony zdrowia ludzi służy do tego, aby przejąć ich własność i zniszczyć ich wolność. Podstawą tej akcji jest kłamstwo. Kłamstwo głoszone nieustannie przez polityków, usłużnych wobec władzy ekspertów, celebrytów, ideologów i duchownych. Kłamstwo rozpowszechniane nieustannie przez media wszelkiego rodzaju, od prasy, przez radio i telewizję po Internet. Cały ten system wielopiętrowego kłamstwa służy do budowania wielkiej mistyfikacji zwanej globalną pandemią, która jest przedstawieniem odgrywanym przed masami, aby je ogłupić, psychicznie zamęczyć, fizycznie zdewastować i ostatecznie po prostu złupić.

Fragment książki

Józef Białek – działacz podziemia antykomunistycznego, wydawca nielegalnych książek i publikacji w czasach PRL. Właściciel firmy Wektory i działającego od wielu lat pod tym samym szyldem wydawnictwa. Wydawca czasopisma „Opcja na prawo”. Działacz społeczny i polityk. Założyciel Dolnośląskiego Towarzystwa Gospodarczego (obecnie DIG), współzałożyciel Towarzystwa Prywatyzacyjnego oraz stowarzyszenia przedsiębiorców „Forum Polskie”. Autor bestsellerów: Czas spekulantów, Czas niewolników oraz Czas Sodomy odkrywających prawdziwe oblicze naszych czasów.

Jedno z najważniejszych dzieł Konecznego omawia genezę, rozwój i wpływ kultury bizantyjskiej, także w Europie. Podkreśla, że rysem znamiennym jest jej rozbrat w dziedzinie moralności między życiem prywatnym a publicznym, co wywiera szkodliwy i destrukcyjny wpływ na życie Europy i świata zachodniego. Na uwagę zasługują szczególnie końcowe rozdziały omawiające trwały wpływ cywilizacji bizantyjskiej na ruchy religijne Europy zachodniej, powstanie systemu rządów absolutyzmu oświeconego, aż po politykę rządów państw niemieckich przed zjednoczeniem Niemiec w 1870 roku.

Jedno z najważniejszych dzieł Konecznego omawia genezę, rozwój i wpływ kultury bizantyjskiej, także w Europie. Podkreśla, że rysem znamiennym jest jej rozbrat w dziedzinie moralności między życiem prywatnym a publicznym, co wywiera szkodliwy i destrukcyjny wpływ na życie Europy i świata zachodniego. Na uwagę zasługują szczególnie końcowe rozdziały omawiające trwały wpływ cywilizacji bizantyjskiej na ruchy religijne Europy zachodniej, powstanie systemu rządów absolutyzmu oświeconego, aż po politykę rządów państw niemieckich przed zjednoczeniem Niemiec w 1870 roku.

„Cywilizacja żydowska” to rozwinięcie rozważań zarysowanych w książce „O wielości cywilizacji”, w której autor przedstawia swoje teorie i metody badawcze. To szczegółowa charakterystyka społeczności sakralnej, zbudowanej wokół religii i rozwijanej przez komentarze do pierwotnych tekstów religijnych. Jest jedną z najdokładniej opisanych przez Konecznego cywilizacji (obok bizantyńskiej i łacińskiej).

„Cywilizacja żydowska” to rozwinięcie rozważań zarysowanych w książce „O wielości cywilizacji”, w której autor przedstawia swoje teorie i metody badawcze. To szczegółowa charakterystyka społeczności sakralnej, zbudowanej wokół religii i rozwijanej przez komentarze do pierwotnych tekstów religijnych. Jest jedną z najdokładniej opisanych przez Konecznego cywilizacji (obok bizantyńskiej i łacińskiej). Dzieła tego nie opublikowano za życia autora. Pozostawione w rękopisie, po raz pierwszy wydano drukiem w 1974 roku w Londynie.

Prof. Feliks Koneczny - wybitny historyk i historiozof, krytyk teatralny, a także bibliotekarz i dziennikarz, twórca oryginalnej koncepcji cywilizacji. Badał archiwa watykańskie, pracował w Archiwum Akademii Umiejętności, bibliotekach Akademii Umiejętności oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez szereg lat był wykładowcą Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, gdzie uzyskał tytuł profesora. Był autorem niezliczonych publikacji naukowych, artykułów oraz książek z zakresu historii, historiozofii, historii i teorii prawa, administracji i samorządu.

„Cywilizacja żydowska” to rozwinięcie rozważań zarysowanych w książce „O wielości cywilizacji”, w której autor przedstawia swoje teorie i metody badawcze. To szczegółowa charakterystyka społeczności sakralnej, zbudowanej wokół religii i rozwijanej przez komentarze do pierwotnych tekstów religijnych. Jest jedną z najdokładniej opisanych przez Konecznego cywilizacji (obok bizantyńskiej i łacińskiej). Dzieła tego nie opublikowano za życia autora. Pozostawione w rękopisie, po raz pierwszy wydano drukiem w 1974 roku w Londynie.

Prof. Feliks Koneczny - wybitny historyk i historiozof, krytyk teatralny, a także bibliotekarz i dziennikarz, twórca oryginalnej koncepcji cywilizacji. Badał archiwa watykańskie, pracował w Archiwum Akademii Umiejętności, bibliotekach Akademii Umiejętności oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez szereg lat był wykładowcą Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, gdzie uzyskał tytuł profesora. Był autorem niezliczonych publikacji naukowych, artykułów oraz książek z zakresu historii, historiozofii, historii i teorii prawa, administracji i samorządu.

„Cywilizacja żydowska” to rozwinięcie rozważań zarysowanych w książce „O wielości cywilizacji”, w której autor przedstawia swoje teorie i metody badawcze. To szczegółowa charakterystyka społeczności sakralnej, zbudowanej wokół religii i rozwijanej przez komentarze do pierwotnych tekstów religijnych. Jest jedną z najdokładniej opisanych przez Konecznego cywilizacji (obok bizantyńskiej i łacińskiej). Dzieła tego nie opublikowano za życia autora. Pozostawione w rękopisie, po raz pierwszy wydano drukiem w 1974 roku w Londynie.

Prof. Feliks Koneczny - wybitny historyk i historiozof, krytyk teatralny, a także bibliotekarz i dziennikarz, twórca oryginalnej koncepcji cywilizacji. Badał archiwa watykańskie, pracował w Archiwum Akademii Umiejętności, bibliotekach Akademii Umiejętności oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez szereg lat był wykładowcą Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, gdzie uzyskał tytuł profesora. Był autorem niezliczonych publikacji naukowych, artykułów oraz książek z zakresu historii, historiozofii, historii i teorii prawa, administracji i samorządu.

Czas niewolników to opowieść o tym, jak nasz świat w ciągu ostatnich dwóch stuleci został zagarnięty przez niewielką grupę ludzi działających poprzez ukryte w cieniu instytucje. To książka dla niewolników – o ich panach.

Kiedy przeciętny człowiek mający przeciętną pracę pragnie zdobyć własny kąt, aby ustabilizować się i założyć rodzinę, nie ma innego wyjścia, jak tylko wziąć bankowy kredyt hipoteczny na kilkadziesiąt lat. Tak dzieje się w Polsce i w innych krajach Zachodu. W rezultacie współczesne społeczeństwa faktycznie składają się w przeważającej mierze z bankowych niewolników, którzy zmuszeni są pracować i oddawać dużą część swoich zarobków bankom w zamian za dach nad głową, który owe banki im skredytowały.

Od początku istnienia cywilizacji zachodniej istnieje w niej destrukcyjny nurt, dążący do jej zniszczenia. Zazwyczaj był on zbyt słaby, aby stać się czymś więcej niż marginesem, jednak od kilkuset lat rośnie w siłę, zyskując wsparcie ze strony tych grup, które w naturalny sposób nie należą i nigdy nie należały do cywilizacji łacińskiej, których wartości były jej obce
i sprzeczne z jej wartościami.

Od czasu rewolucji francuskiej, poprzez ideologie tworzone w XIX wieku, rewolucję sowiecką i dwie wojny światowe ten nurt dążący do zniszczenia Zachodu zyskał na sile, zarówno politycznej, jak i ekonomicznej. W ostatnich dekadach możemy dostrzec jego szybko rosnącą przewagę nad siłami pragnącymi zachować tradycyjne wartości. Jesteśmy świadomi tego, jak zachodnia cywilizacja popełnia spektakularne samobójstwo.

Myliłby się jednak ten, kto sądziłby, że proces ten ma charakter spontaniczny i jest efektem naturalnego starzenia się cywilizacji. Bliższe badania pokazują, że jest wręcz przeciwnie. Proces niszczenia cywilizacji zachodniej został starannie zaplanowany i jest konsekwentnie realizowany. Krok po kroku urzeczywistnia się cele, które wytyczone zostały już wieki temu. Intelektualny wirus, który niszczy nasz świat, nie powstał naturalnie, lecz został zaszczepiony w osłabionym organizmie i teraz, kawałek po kawałku, dewastuje go, zaburzając jego funkcje życiowe.

Wojciech Sumliński bezkompromisowo powraca z kolejną solidną dawką dyskomfortu, ujawniając skrzętnie ukrywane fakty o prawdziwej polskiej mafii – fakty, o których nie chciał mówić „Masa” wyjaśniający swoje milczenie w wywiadzie dla Onet.pl:

Zbiór felietonów autorstwa Stanisława Michalkiewicza, publikowanych w czasopiśmie Najwyższy Czas.

Na wojnę na Ukrainie trzeba spojrzeć także przez pryzmat głównych rozgrywających: Rosji oraz Stanów Zjednoczonych. W końcu, jak przekonywał Carl von Clausewitz, generał i pruski teoretyk wojny, konflikt zbrojny jest tylko kontynuacją polityki innymi środkami. Książka to zbiór tekstów, w których Stanisław Michalkiewicz przebija się przez wojenną propagandę i przeprowadza egzegezę interesów stron konfliktu – zarówno tych oczywistych jak i ukrytych przed opinią publiczną.

Autorytet Kościoła przejawiał się w tym, że pilnował, zachowywał, przekazywał i chronił Bożą prawdę, i w tym, że potępiał, zwalczał, i skutecznie gromił przeciwne Bożej prawdzie błędy.

Kościół w historii był Kościołem walczącym. Żyć – znaczyło głosić z mocą dogmat i potępiać przeciwne mu argumenty. Jeśli to potępienie miało być realne, a nie abstrakcyjne, musiało też wskazywać z całą mocą na ludzi, którzy te błędy przyjmowali i wyznawali.

Władza, która miała formalne umocowanie w urzędzie papieskim, władza piętnowania błędów stała się pierwszą ofiarą soboru. Jeśli władza nie działa, nie wskazuje, kto jest, a kto nie może być nauczycielem katolickim, zanika autorytet Kościoła i autorytet papieża.

Papieże mogą pozostać medialnymi celebrytami, ale gubią autorytet.

Prawda, której byli strażnikami, została zmuszona do milczenia. Dogmat już nie wiąże. Dogmat stał się opinią i poglądem. Nie otwiera bram do Nieba. Nie przenosi poza czas. Zamiast podlegać władzy Boga, świat ulega tyranii doczesności i włącza się w budowę globalnej, lepszej przyszłości.

Dogmat i tiara to książka o porzuceniu dogmatu, o paraliżu zasady dogmatycznej.
O zjawisku, które widać gołym okiem, kiedy jawni heretycy nie tylko są tolerowani, ale wręcz robią kościelne kariery, kiedy wielu biskupów chce błogosławić czynnych homoseksualistów, a siostry zakonne – bronić aborcji.

Nie da się głosić prawdy wiary bez potępienia jej przeciwieństwa. To relatywizacja aktu wiary. To w istocie subtelna i łagodna forma uśmiercenia dogmatu, coś jak eutanazja.

Nie wystarczy powiedzieć, że Chrystus jest Synem Bożym, zawsze trzeba dodać, że każdy, kto tak nie uważa, jeśli tylko nie znajduje się w stanie nieprzezwyciężonej niewiedzy, błądzi, okazuje Bogu nieposłuszeństwo, lekceważy Boży nakaz. Powiedzieć to pierwsze bez dodania tego drugiego, to nic nie powiedzieć.

Książka Duch Europy jest tylko zaczątkiem dzieła, którego Roman Dmowski nie zdążył ukończyć.

Jest to pięć fragmentów, w których autor starał się wytłumaczyć kryzysy polityczne i moralne w Europie. Dmowski w naukowy sposób nakreślił zależności między wzlotami i upadkami cywilizacji europejskiej a jej historią.

Pierwszy fragment jest jednocześnie wstępem i najpóźniej opublikowanym dziełem już po śmierci Romana Dmowskiego (1939 – Naród w walce). Cztery pozostałe części są to artykuły z miesięcznika „Polityka Narodowa”, z czterech różnych wydań z 1938 roku. Wszystkie pięć artykułów ukazywały się także jako literatura „podziemna” w socjalistycznej Polsce, wydawane były w małych nakładach, dostępne dla wąskiego grona i ukrywane przed ówczesną cenzurą.

Nowe wydanie cieszącej się ogromnym uznaniem książki światowej sławy historyka i historiozofa Feliksa Konecznego. „Dzieje Polski opowiedziane dla młodzieży” to pasjonująca podróż w czasie po meandrach dziejów naszej ojczyzny. Koneczny zaprasza w tę podróż głównie młodych czytelników.

Czwarty tom Dziejów Polski autorstwa prof. Andrzeja Nowaka opisuje polską historię w latach 1468-1572. Złoty wiek, gdy Rzeczpospolita rozciągała się od morza do morza, jest potęgą gospodarczą i militarną.

Skrócona wersja monumentalnej pracy prof. Feliksa Konecznego - Dzieje Rosji. To wydanie przygotowane przez autora jako skrót tamtej pracy, przedstawia najważniejsze tezy i wnioski, jakie prof. Koneczny wyciągnął w pracy naukowej na temat państwa rosyjskiego.

Dzikowy skarb to pierwsza powieść z cyklu powieści piastowskich autorstwa Karola Bunscha. Wartka akcja, w której fakty historyczne zręcznie przeplatane są fikcją literacką, toczy się wokół początków państwa polskiego i najważniejszych wydarzeń z tamtego okresu. Razem z bohaterami poznamy okoliczności początków panowania Mieszka I, Chrztu Polski, pokonania Wichmana i Wieletów, czy bitwę pod Cedynią.  

Książka na temat relacji państw europejskich z Adolfem Hitlerem, podparta licznymi źródłami. Atutem tego tytułu jest przystępny układ tekstu, wzbogacony licznymi zdjęciami.

Ewa Kurek – doktor historii, absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Autorka licznych pozycji na temat historii XX wieku, m.in. ,,Dzieci żydowskie w klasztorach”, 1992; ,,Poza granicą solidarności – stosunki polsko-żydowskie 1939-1945″, 2006; “Jedwabne – Anatomia kłamstwa”, 2018.

"Europa jest zgniłym, śmierdzącym trupem”, pełnym ludzi „którzy boją się umrzeć”. Z czego wynika tak surowa ocena kondycji Europy, a zwłaszcza Unii Europejskiej? Janusz Korwin-Mikke w swojej najnowszej książce wyjaśnia dlaczego cześć świata będąca naszym domem utraciła swój dawny blask. Czy jego odzyskanie - dla JKM tożsame z powrotem do normalności - jest w ogóle możliwe?

Nowa książka znanego badacza masonerii. Tym razem publicysta podejmuje się tematu orędzia fatimskiego. Czy jego interpretacje wizji przedstawionej w Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej są prawdopodobne? Sam autor stawia wiele znaków zapytania i nie daje jednoznacznej odpowiedzi. Książka oparta o wiele innych tez zawartych w książkach poświęconych Fatimie.

Rok 1877. Wschodnie narody Europy wstrzymują oddech przed burzą wojny na horyzoncie. Dwoje zaborców pręży mięśnie, jawnie zbierając armie na granicy. Nagle, między tryby wojennej maszyny wpada ziarnko piasku. W małej wsi pod mazurskim Olsztynem, zwanej Gietrzwałdem, dwojgu polskich dziewczynek objawia się Matka Boża. Przemawia do nich w ojczystym języku, wydając instrukcje, które młode polski wypełniają z godnym podziwu zapałem.

Klasyczne dzieło Stanisława Lema

Jedna z najlepszych powieści o kontakcie z obcą cywilizacją w historii literatury fantastycznej

Uczeni przypadkiem odkrywają, że na Ziemię dociera z kosmosu sygnał, który może być komunikatem od rozumnych istot. Jednym z naukowców, którzy mają za zadanie rozkodowanie tajemniczego impulsu neutrinowego, jest sławny matematyk Piotr E. Hogarth. Ale jak odczytać przesłanie, skoro nie wiadomo nawet, czy nadawcy rzeczywiście istnieją? A jeśli istnieją, kim są i jakie mają wobec ludzkości zamiary?

Głos Pana, który powstał tuż po powieści Solaris, to popis kunsztu pisarskiego Lema: brak w tej książce awanturniczej akcji, ale zmagania uczonych z tajemnicą poruszają i przykuwają uwagę bardziej niż w niejednej powieści przygodowej, a dotknięcie Nieznanego prowokuje do zadania najważniejszych pytań o istotę świata i naturę człowieka.

Przez 45 lat komunizmu w Polsce bagatelizowano zbrodnie Ukraińców popełnione na narodzie polskim, ponieważ Polska była terytorium niesuwerennym, a jej polityka była podporządkowana Moskwie. W Polsce stosowano wówczas cenzurę, ograniczono swobodę wypowiedzi w mediach, dopuszczając się jednocześnie manipulacji.

Zacierano także prawdę o ludobójstwie Polaków przez Ukraińców. Niestety, w niepodległej Polsce wcale nie jest lepiej. Obowiązkiem Kresowian jest przeto dzisiaj ocalić od zapomnienia obraz tej ziemi oraz przekazać młodemu pokoleniu prawdę o historii Kresów. Zacznijmy głośno na cały świat pisać i mówić o zbrodni Ukraińców w czasie ostatniej wojny i po jej zakończeniu

Stanisław Jastrzębski urodził się w województwie stanisławowskim. W czasie okupacji niemieckiej był żołnierzem AK.

Przeżył mord Polaków dokonany przez bandy OUN-UPA, w jego rodzinnej wsi Bybło w 1944 roku. Wśród licznych publikacji Autora ukazały się m.in. książki: w 1999 roku Oko w oko z banderowcami i Wspomnienia zza krat PRL, w 2000 – Moje Kresy wczoraj i dziś, w 2001 – Kresy wschodnie we krwi – rzecz o polskiej samoobronie, w 2004 – Ludobójstwo ludności polskiej przez OUN-UPA w woj. stanisławowskim w latach 1939-1946, w 2007 – Ludobójstwo nacjonalistów ukraińskich na Polakach na Lubelszczyźnie w latach 1939–1947, a w 2008 Samoobrona Polaków na Kresach Południowo–Wschodnich II RP w latach 1939-1946.

„Nie o Mary Wagner” to poruszający film Grzegorza Brauna, przedstawiający historię kanadyjskiej działaczki pro-life, która została skazana na więzienie po tym, jak proponowała rozmowę kobietom, chcącym dopuścić się zabiegu przerwania ciąży.

Niniejszą książkę napisałem dla osób, które pragną głębiej poznać przesłanie oraz duchowość Fatimy.
Pierwszym celem, jaki mi przyświecał przy jej pisaniu, było przedstawienie słów, gestów i działań Matki Bożej podczas tych objawień oraz komentarzy do nich. Będę również roztrząsał słowa Anioła Fatimskiego oraz reakcję trójki dzieci i tych wiernych, którzy byli wówczas obecni w Cova da Iria.
Drugim celem było udzielenie Czytelnikowi wskazówek, jak ma zastosować przesłanie Najświętszej Maryi Panny do swego własnego życia i jak ma wypełnić Jej prośbę dla swego własnego nawrócenia, uświęcenia i zbawienia.

Określenie „wielka tajemnica fatimska" jest najczęściej używane w odniesieniu do słynnego trzeciego sekretu, który s. Łucja spisała w styczniu 1944 r. Owa tajemnica miała być wyjawiona w 1960 r., ale Watykan milczał na jej temat aż do 2000 r., kiedy to została – rzekomo – opublikowana. Zasadnicze rozdziały niniejszej książki zostały poświęcone tej ważnej kwestii.