Beletrystyka

Jest to jedyny tak bogaty zbiór wierszy w polskiej liryce, całkowicie poświęcony pięknu i tragedii ziem kresowych. Stanisław Srokowski od lat opisuje dramatyczne dzieje Polaków w opowiadaniach i powieściach. Jednakże w poezji dopiero teraz jawi się jako piewca polskiej duszy, sięgający do najgłębszych pokładów ludzkiej egzystencji. Wywodzi się z głośnej poetyckiej awangardy XX w., zwanej szkołą lingwistyczną i po raz kolejny wnosi do współczesnej literatury nowatorski ton, wzbogacając go oryginalną metaforyką, błyskotliwym obrazowaniem i subtelnym stylem.

Oto jakie opinie wydali wcześniej publikowanym w mediach społecznościowych wierszom pierwsi czytelnicy:

• Dorota Gościńska: „Jestem pod wielkim wrażeniem”.
• Marysia Olech: „Bardzo bolesna poezja, zmusza do refleksji”.
• Joanna Mencel: „Moja dusza krzyczy”.
• Daniel Obrzut: „Chwyta za serce”.
• Blandyna Rosół-Niemirowska: „Bezcenne źródło wiedzy i prawdy”.
• Jan Strządała: „Poruszające głęboko, piękne”.
• Kasia Czernatowicz: „Wstrząsnęły mną”.
• Dr Lucyna Kulińska: „Genialne!”.
• Prof. Dorota Heck z Uniwersytetu Wrocławskiego: „Nowe wiersze Stanisława Srokowskiego przypominają jego szczytowe osiągnięcia artystyczne w poezji XX w”.

Język tej liryki, jakby powiedział filozof, ujawnia nadwyżkę sensu, pogłębia nasze oswajanie z własnym istnieniem. Piękno spotyka się tu z dojrzałością, mądrość z prawdą, a powaga z godnością. To ważny, unikalny i dociekliwy głos polskiej poezji.

Stanisław Srokowski ceniony jest głównie za ekspresyjny styl, wstrząsające opowiadania i powieści kresowe. Motywy z jego książek i wyznań złożyły się na wybitny film Wojciecha Smarzowskiego, „Wołyń”. Obecnie pisarz wrócił do poezji. I to w zaskakujący sposób. Związany z awangardą literacką XX w., jawi się w tym zbiorze, jako wysublimowany erudyta tradycyjnych wierszy klasycznych.

A świat duchów? Od dzieciństwa żył w takim świecie. Kresowe dwory, zamki i pałace, bujna natura, lasy i góry, czary, gusła i zaklęcia wypełniały jego wyobraźnię zjawami, widmami i demonami.

Z biegiem lat już nie fantazja przetwarzała je w koszmarne rojenia i sny, lecz brutalna rzeczywistość, z której wyłaniały się ukraińskie krwawe mordy, rzezie, zbrodnie i zagłada polskich ziem kresowych. Owe akty realnego ludobójstwa nakładały się na lęki i wizje wczesnych dziecinnych lat, tworząc w poezji ów szczególny związek sztuki z życiem, emocji ze zbrodnią, piękna z szaleństwem. Doszły do tego mity greckie, w których odnajduje poeta znakomity materiał twórczy dla analogii i metaforycznych skojarzeń, w brawurowy i fantazyjny sposób łączących głęboko ukrytą w naturze ludzkiej potrzebę przerzucania mostów ponad epokami. Ujawnia w nowym zbiorze poetyckim kod kulturowy, który każe powracać literaturze do źródeł, a kulturę, jako potężną, historyczną siłę zanurza w dramatycznej współczesności i poszukuje egzystencjalnego początku. Łączy odmienne czasy, zjawiska, legendy i postaci, rzeczy i fantasmagorie, i buduje ponadczasowe laboratorium jedności ducha. Ten śmiały i radykalny sposób widzenia zjawisk kulturowych, filozoficznych i metafizycznych otwiera ogromne możliwości interpretacyjne dla nowej mitologii świata. Z pewnością głos Srokowskiego w tej materii brzmi, jako głos porywający, nowatorski i oryginalny.

Słońce Rzymu powoli gaśnie, czarne chmury zawisły nad imperium, dżuma kładzie legiony powracające z wyprawy na Partów, a w pasach przygranicznych znów słychać pieśń wojenną.

Słońce Rzymu powoli gaśnie, czarne chmury zawisły nad imperium, dżuma kładzie legiony powracające z wyprawy na Partów, a w pasach przygranicznych znów słychać pieśń wojenną.

Teodor Jeske-Choiński po mistrzowsku kreśli obraz starożytnego Rzymu za panowania cesarza Marka Aureliusza i Lucjusza Werusa. Rzymu, którego świetność widoczna jest już tylko w architekturze pustych świątyń, w monumentalności pomników i w opowieściach o czynach przodków.

Zofia Nałkowska w Granicy z niebywałym realizmem przedstawia obraz małomiasteczkowej rodziny Ziembiewiczów, ich sposób życia, myślenia. Młody Ziembiewicz, początkowo krytyczny wobec swoich rodziców, zaczyna powielać te same schematy. Za zbyt wygodne życie, relatywizm moralny, romans z chłopką przyjdzie mu zapłacić bardzo wysoką cenę.

W książce „I otworzę wasze ogrody” poezja Srokowskiego bije jeszcze silniejszym blaskiem i ujawnia nowe fascynacje autora, pogłębia problematykę filozoficzną i egzystencjalną; poszerza także oryginalne pola metaforyczne. 

„Łowcy jeleni” opowiadają w satyrycznej formie, z wykorzystaniem czarnego humoru, o perypetiach młodej, ideowej kobiety pracującej za czasów „Dobrej Zmiany” w jednej z polskich instytucji. Jest to powieść z kluczem, jednak rozszyfrowanie jednego z głównych bohaterów – i zarazem czarnych charakterów – nie będzie trudne dla bystrego czytelnika. Przeczytamy tu opis chaosu i mobbingu, jakim poddawane są osoby gotowe wiele poświęcić dla idei i w imię szczytnych haseł. W książce pojawia się również wątek kryminalny i miłosny. Akcja toczy się w Warszawie oraz na Półwyspie Helskim.

Przedstawiamy wyjątkową edycję Małego Księcia z oryginalnymi ilustracjami Autora z roku 1942.

To opowieść o niezwykłym chłopcu, który od lat uczy, jak patrzeć na świat oczami dziecka, jak nie zatracić wrażliwości i wyobraźni, czym jest prawdziwa przyjaźń i miłość. Powieść Antoine’a de Saint-Exupéry’ego została przetłumaczona na ponad 270 języków, kochana przez rzesze czytelników, należy do arcydzieł światowej literatury.

Mały Książę to wzruszająca, ciepła, pocieszająca lektura, o której nie sposób zapomnieć i którą można czytać wciąż od nowa, za każdym razem odnajdując w niej coś wartościowego. Zapraszamy do lektury, a może kiedyś niespodziewanie i do was przyjdzie mały chłopiec i poprosi: „Proszę, narysuj mi baranka”?

“Odkrywcy zapomnianych śladów” to książka o przyjaźni, przygodach i dziejach polskiego narodu. Grupka jedenastoletnich chłopców zbudowała domek na drzewie – w nim rodziły się ich niesamowite pomysły. Pewnego dnia do Miasteczka, w którym mieszkają, przyjeżdża pewien intrygujący nieznajomy…

Oto jest! Wreszcie nastał w Polsce socjalizm! I to jaki! Socjalizm jakim pragnęli go widzieć (((jego twórcy))), socjalizm z całkowicie  ludzką twarzą. Wreszcie zniknęły wszelkie konserwatywne przesądy rodem ze średniowiecza, umilkły dzwony kościelne, zniknęła własność (teraz wszyscy mają po równo!), skruszyły się bzdurne małżeńskie konwenanse – czas na wolną miłość! Nie ma już policji i wojska, nie trzeba martwić się wychowaniem dzieci. O wszystko wszak zadba państwo, nawet o tak prozaiczne sprawy jak napełnienie żołądka towarzyszy, rzecz jasna, w państwowych jadłodajniach. Nie trzeba już leżeć krzyżem w kościele, aby wybłagać  sobie raj po śmierci. Bo i po co, skoro nastał raj na ziemi? Brzmi to utopijnie? Nie martwcie się! O wszystko zadba towarzysz Edmund Utopijski, a błogosławić mu będą “święci” socjalizmu – Marx, Lassalle, Bebel.

 Czy coś może pójść nie tak? 

Rok 1984 w serii „Kolorowa Klasyka” to najpiękniejsze kolorowe wydanie tej powieści na rynku! Książka zawiera wspaniałe, barwne ilustracje, jej atutem jest duża, ułatwiająca szybkie czytanie czcionka. Edycja na szlachetnym papierze, bardzo trwała i estetyczna.

Rok 1984 to słynna antyutopia George’a Orwella. Ukazał świat pozbawiony nadziei, radości i miłości. Świat, w którym absolutną władzę nad każdym obywatelem sprawuje Partia, a Wielki Brat nie spuszcza nikogo z oka przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.

Napisany w 1817 roku „Rok 3333, czyli Sen Niesłychany” jest pod wieloma względami pracą oryginalną i godną uwagi. Przede wszystkim stanowi jedno z pierwszych w historii Polski dzieł o tematyce futurystycznej i fantastycznej. W swojej treści przekazuje pełną lęków wizję możliwego, przyszłego współżycia Polaków z żyjącą nad Wisłą mniejszością żydowską. Lęki te najwyraźniej były powszechne w ówczesnym społeczeństwie. Musiały być przy tym oparte o solidne podstawy merytoryczne skoro poważnie traktował je autor, należący bądź co bądź do elity intelektualnej tamtej epoki.  Ba! Późniejsze wypadki potwierdziły obawy zawarte w tej pracy. 

Oddajemy w Państwa ręce książkę wyjątkową, książkę, która miała na zawsze zniknąć w mrokach niepamięci. Prace Jędrzeja Giertycha były w okresie PRL-u objęte ścisłą cenzurą – to nas akurat nie zdziwiło – jednak po „upadku” komunizmu próżno było szukać „Zamachu” wśród publikacji wymienianych przy nazwisku autora. Próżno jej szukać obecnie w zbiorach cyfrowych. Przepadła – jak kamień w wodę – aż do teraz. O czym takim napisał autor, że praca ta nie doczekała się nigdy wznowienia czy nawet wspomnienia?

Książka doczekała się wznowienia dzięki pomocy Muzeum Tradycji Ruchu Narodowego (gdzie znajduje się jeden z ocalałych egzemplarzy).

Na trop jakiego spisku wpadł rotmistrz Wojska Polskiego? Czy narodowcy zdołali uratować Polskę od zagłady? Tego wszystkiego dowiecie się Państwo czytając sensacyjną powieść „Zamach”, która jednak ma w sobie wiele faktów. Nim to jednak uczynicie, zachęcam do przeczytania aż trzech wstępów do niniejszej pracy, które w doskonały sposób wprowadzą Państwa w realia epoki oraz historycznych planów pewnej nieprzychylnej Polsce nacji…

• J. Mariański to pseudonim Jędrzeja Giertycha, narodowca, harcerza, polityka, jednego z bardziej rozpoznawalnych młodych działaczy przedwojennego Ruchu Narodowego, uczestnika wojny polsko-bolszewickiej, autora licznych publikacji demaskujących: masonerię, plany żydokomunistów czy postać marszałka Józefa Piłsudskiego. Jego książki wywierały ogromny wpływ na polskie społeczeństwo, a jedna z nich („My, nowe pokolenie”) została opatrzona listem kardynała Augusta Hlonda.

Zbrodnia i kara to powieść zaliczana do arcydzieł literatury światowej. Opowiada historię zbrodni, której dokonał były ubogi student Rodion Raskolnikow. Co skłoniło go do tego kroku? Czym można to wytłumaczyć? Czy istnieje cokolwiek, co pozwala usprawiedliwić zabójstwo? Co dzieje się z umysłem mordercy? Jaką karę poniósł Raskolnikow?

Dziennikarz śledczy przedstawia historię uwodziciela ozukującego kobiety. Leszek Szymowski w nietypowej dla siebie tematyce przedstawia kulisy działań oszusta matrymonialnego. Jak inne ksiązki autora, ta również napisana jest w taki sposób, że ciężsię od niej oderwać.