Autorzy

Niniejszą książkę napisałem dla osób, które pragną głębiej poznać przesłanie oraz duchowość Fatimy.
Pierwszym celem, jaki mi przyświecał przy jej pisaniu, było przedstawienie słów, gestów i działań Matki Bożej podczas tych objawień oraz komentarzy do nich. Będę również roztrząsał słowa Anioła Fatimskiego oraz reakcję trójki dzieci i tych wiernych, którzy byli wówczas obecni w Cova da Iria.
Drugim celem było udzielenie Czytelnikowi wskazówek, jak ma zastosować przesłanie Najświętszej Maryi Panny do swego własnego życia i jak ma wypełnić Jej prośbę dla swego własnego nawrócenia, uświęcenia i zbawienia.

Cud słońca z 13 października 1917 r. był jakby niebiańską pieczęcią, potwierdzającą orędzie Matki Bożej; jest to tak mocny dowód jego prawdziwości, że każdy człowiek dobrej woli bez wahania może w nie uwierzyć. Jednak historia Fatimy nie kończy się 13 października 1917 r. Po pierwsze, Matka Boża zapowiedziała kontynuację swoich objawień, dotyczących dwóch zasadniczych spraw: 1° wyjaśnienia, czym dokładnie jest nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca oraz 2° ukazania, co znaczy „poświęcenie się Jej Niepokalanemu Sercu". Po drugie, Matka Boża miała przekazać Łucji wskazówki dotyczące tego, kiedy, jak i komu powinny zostać ujawnione poszczególne części „wielkiej tajemnicy" z 13 lipca 1917 r. Pragnienie Matki Bożej, aby kierować czasem i okolicznościami ujawnienia owej „wielkiej tajemnicy", musi mieć szczególne znaczenie i duchowe uzasadnienie.

Określenie „wielka tajemnica fatimska" jest najczęściej używane w odniesieniu do słynnego trzeciego sekretu, który s. Łucja spisała w styczniu 1944 r. Owa tajemnica miała być wyjawiona w 1960 r., ale Watykan milczał na jej temat aż do 2000 r., kiedy to została – rzekomo – opublikowana. Zasadnicze rozdziały niniejszej książki zostały poświęcone tej ważnej kwestii.

Książka, która obecnie trafia do rąk Czytelników, jest ukoronowaniem tego całego dzieła maryjnego, jakiego ks. Karol Stehlin dokonał przez dwadzieścia lat niestrudzonej pracy w Polsce.
Autor odważnie wnika w głębiny tajemnic Maryi… Książka stanowi prawdziwy traktat mariologiczny.

Czytelnik znajdzie w "Kapłańskiej Świętości" wszystko, co Arcybiskup powiedział lub napisał o kapłanach, o ich formacji, godności, posłannictwie, o ich trudach i radościach, a także o cnotach, które stanowią gwarancję ich wytrwałości. Na zasadzie kontrastu ukazany jest tutaj również obraz nowego kapłana, który pojawił się po II Soborze Watykańskim. Dalej mowa jest o Bractwie Kapłańskim Św. Piusa X i jego miejscu na łonie Kościoła.

Autor przemawia w sposób prosty i głęboki zarazem, żarliwy i spokojny, wymagający i łagodny. Dzięki tej książce czytelnik lepiej pozna i bardziej pokocha kapłaństwo, które odgrywa tak wielką rolę w życiu Kościoła, w życiu wszystkich wiernych.

Podczas wizyty abp. Marcelego Lefebvre’a w opactwie Saint Michel (Domu Generalnym Sióstr Bractwa Św. Piusa X we Francji), dokąd często lubił przyjeżdżać na kilkudniowy odpoczynek, siostry wykorzystały sposobność, by poprosić go o wygłoszenie kilku wykładów. Jak dobry ojciec, wyczuwający ukryte pragnienia swych dzieci, Arcybiskup opowiedział im podczas kilku konferencji krótką historię swojego życia. Można jedynie podziwiać jego prostotę serca i pokorę, jaką okazał pomimo piastowanej godności.

Abp. Marcel Lefebvre przez całe życie wyrażał zachwyt nad niewyczerpanymi bogactwami, które nasz Pan Jezus Chrystus pozostawił swojemu Kościołowi w testamencie, mówiąc do apostołów: "To czyńcie na moją pamiątkę". Ten szczyt miłości, odnawiany codziennie na naszych ołtarzach stał się centrum jego życia i apostolatu. Abp. Lefebvre był przekonany, że Msza św. jest sercem Kościoła. Głosił więc rozliczne kazania, rekolekcje i wykłady duchowe, przekazując zawsze miłość do świętej ofiary Mszy. Aby móc lepiej rozważać to wielkie misterium, zebraliśmy w tym tomie liczne fragmenty jego mów oraz pism, które po połączeniu i pogrupowaniu, tworzą bardzo bogaty komentarz do liturgii Mszy św., jej istoty, struktury, poszczególnych tekstów liturgicznych, gestów kapłana czy też przedmiotów kultu. Ich lektura pozwoliła na nowo odkryć ów skarbiec którym jest święta ofiara Mszy, skarbiec dla wielu ukryty.

Trzecie wydanie książki w nowym przekładzie to obowiązkowa lektura każdego katolika. Arcybiskup omawia filozoficzne i historyczne przyczyny kryzysu, których efektem był Sobór Watykański II, nazwany tutaj rewolucją francuską w Kościele. Autor rozprawia na temat źródeł i zasad liberalizmu przyczyniającego się do zdetronizowania Jezusa Chrystusa, krytycznie analizuje liberalny katolicyzm oraz liberalną konspirację szatana przeciwko Kościołowi i papiestwu, a także opisuje rewolucję w tiarze i kapie, jaka się dokonała podczas i po soborze — tryumfie katolickiego liberalizmu.

Prawie mimo woli autora, wiernym i stałym świadkiem tej podróży stało się 50 artykułów wstępnych z kolejnych numerów pisma, napisanych często jako wyraz pewnej naglącej duchowej potrzeby, szczególnie uderzającego wydarzenia, a także jako życzeń, obaw i radości tego, któremu Pan Bóg powierzył ster całego przedsięwzięcia.

Książka, którą czytelnik otrzymuje do rąk jest, w pewnym sensie, kompendium życia wewnętrznego. Składa się ona z wypowiedzi abpa Lefebvre`a: kazań, konferencji duchowych, nauk rekolekcyjnych, ułożonych tak, że tekst czyta się w sposób ciągły. Znajdujemy w niej niemal wszystko, co powiedział i napisał o życiu duchowym.