Książki historyczne

Kto ocali u nas cywilizację łacińską? Jedną tylko znam siłę do tego zdatną i powołaną: Kościół. Tu, w Europie w ogóle, jest to jego cywilizacja, jego córa, bronić mu przeto wypadnie swej własności, swego żywiołu. Ale powodzenie zależy od tego, czy miłośnicy tej cywilizacji zrozumieją, że nie obronią jej, jeśli nie staną zarazem w szeregach Kościoła. W tej walce trzeba być koniecznie katolikiem, inaczej walka będzie próżną. Można by nawet wyrazić się, że wystarcza walczyć o katolickość Polski, a gdy obronimy Kościół, cywilizacja łacińska będzie nam przydana, ocalona.

Za czasów Sobieskich były w Europie cztery cywilizacje, tak samo, jak obecnie: łacińska, bizantyńska, żydowska, turańska. Żydowska kwitnęła w Polsce w najlepsze, ale nie promieniowała na społeczeństwo polskie; o tym jeszcze nie było mowy! Bizantyńskiej nie było wówczas w Polsce ni śladu. Turańska udzielała się od Kozaczyzny i Moskwy, poniekąd też przez wpływy tureckie. Rodzimą w Polsce była cywilizacja łacińska.

Część pierwsza to pamiętnik autora, związanego z ruchem narodowym, więźnia niemieckiego obozu koncentracyjnego, drugą stanowi obraz własnej sylwetki uformowanej po zakończeniu II wojny światowej.

Rozprawka niniejsza ma na celu wykazanie, że polską była od początku, a zrazu wyłącznie polską, ziemia, zwana powszechnie przez nas samych Rusią. Zazwyczaj uważamy się w kraju tym za żywioł osadniczy, przybyły dopiero w drugiej połowie XIV wieku, za Kazimierza Wielkiego. Kiedy już chcemy silnie zaakcentować prawa nasze do dawnego województwa ruskiego, wołamy, żeśmy te prawa zasiedli tam od sześciu wieków. Pogląd taki jest całkiem mylny, a zrodził się.... z nazwy kraju. Świadectwa historyczne mówią wyraźnie o pierwotnej polskości Rusi Czerwonej, a na czele ich kroczy najstarsza kronika ruska, tak zwana Nestora.

Janusz Szpotański (1929-2001) był myślicielem ukrywającym się pod maską satyryka. To autor stylizowanych grotesek wyśmiewających nicość i absurdy ustroju komunistycznego. Jego najbardziej charakterystyczne utwory to "Cisi i Gęgacze", "Caryca i zwierciadło" oraz "Towarzysz Szmaciak". W okresie umacniającej się obecnie "poprawności politycznej", warto przypomnieć jego niepoprawną twórczość, za którą w okresie PRL był prześladowany i więziony, a za krytykę obłudnego demoliberalizmu ukarano go wieloletnim milczeniem w III RP.

Diariusz powstańczy 1944 Ryszarda Lewandowskiego "Ryszarda", to relacja uczestnika Powstania Warszawskiego ze Śródmieścia, a następnie Czerniakowa.

Publikacja zawiera wspomnienia autora z pobytu w więzieniu na Mokotowie i we Wronkach. W obecnej sytuacji w kraju, gdy nie w pełni zostały przezwyciężone relikty komunizmu, uświadomienie i przypomnienie społeczeństwu polskiemu, a zwłaszcza młodemu pokoleniu tamtych tragicznych dla narodu polskiego czasów terroru i zbrodni komunistycznych jest konieczne.

JAN GDOWSKI urodził się w 1925 roku w Brześciu n. Bugiem. W latach 1944-1947 był więźniem obozu w Ostaszkowie. Z wykształcenia jest przyrodnikiem i pedagogiem, zajmuje się również historią. W latach 1995-2003 opublikował “Wspomnienia i Refleksje obozowe”, “Powrócić daj”, “Ostaszków 1944-1947”.

Książka “Druga Wojna Światowa. Dziennik” jest napisana w formie dziennika z lat 1939-1946. Autor zawarł w niej swoje wspomnienia na temat II wojny światowej. Jan Gdowski miał to szczęście, że udało mu się (miał 14 lat kiedy wybuchła wojna) uniknąć wywózki na Sybir. Oddajemy do rąk czytelnika książkę o szarościach dnia i okropnościach wojny, które wydarzyły się w XX wieku, w środku cywilizowanej Europy. Ku przestrodze.

Przez 45 lat komunizmu w Polsce bagatelizowano zbrodnie Ukraińców popełnione na narodzie polskim, ponieważ Polska była terytorium niesuwerennym, a jej polityka była podporządkowana Moskwie. W Polsce stosowano wówczas cenzurę, ograniczono swobodę wypowiedzi w mediach, dopuszczając się jednocześnie manipulacji.

Zacierano także prawdę o ludobójstwie Polaków przez Ukraińców. Niestety, w niepodległej Polsce wcale nie jest lepiej. Obowiązkiem Kresowian jest przeto dzisiaj ocalić od zapomnienia obraz tej ziemi oraz przekazać młodemu pokoleniu prawdę o historii Kresów. Zacznijmy głośno na cały świat pisać i mówić o zbrodni Ukraińców w czasie ostatniej wojny i po jej zakończeniu

Stanisław Jastrzębski urodził się w województwie stanisławowskim. W czasie okupacji niemieckiej był żołnierzem AK.

Przeżył mord Polaków dokonany przez bandy OUN-UPA, w jego rodzinnej wsi Bybło w 1944 roku. Wśród licznych publikacji Autora ukazały się m.in. książki: w 1999 roku Oko w oko z banderowcami i Wspomnienia zza krat PRL, w 2000 – Moje Kresy wczoraj i dziś, w 2001 – Kresy wschodnie we krwi – rzecz o polskiej samoobronie, w 2004 – Ludobójstwo ludności polskiej przez OUN-UPA w woj. stanisławowskim w latach 1939-1946, w 2007 – Ludobójstwo nacjonalistów ukraińskich na Polakach na Lubelszczyźnie w latach 1939–1947, a w 2008 Samoobrona Polaków na Kresach Południowo–Wschodnich II RP w latach 1939-1946.

Przez druty, kraty i kajdany to wspomnienia autora począwszy od okresu przedwojennego, następnie partyzanta NSZ, aż do lat pięćdziesiątych. Autor najpierw żołnierz kampanii wrześniowej 1939 r., następnie partyzant NSZ, przez cały czas walczył przeciw wspólnym wrogom Polski.

Książka I. Luber jest obiektywną i suchą relacją losów getta warszawskiego. Zaczyna się w roku 1939 od wybuchu wojny i przygotowań do stworzenia getta, aż do jego likwidacji i wywiezienia niedobitków. Zawiera opisy restrykcji, zabiegów administracyjnych, rozmieszczeń poszczególnych istotnych miejsc i nazwisk ważniejszych osób. Została wydana w formie historycznej relacji w 1945 r., kiedy getto nie jest mglistym wspomnieniem, a częścią niedawnych wydarzeń. W 1946 roku we Włoszech została wydana angielska wersja tej książki. W powyższym dziele mamy możliwość zapoznania się z dwoma pracami I. Luber. Ogromnym plusem tej książki jest jej wiarygodność i trzymanie się faktów. Nie ma w niej domysłów, ani gdybania – dostajemy prawdziwy, nieocenzurowany opis wydarzeń człowieka “tamtej” epoki, kiedy to co dla nad jest już historią, dla niego było teraźniejszością.

Szwecja w XVI wieku uwalnia się spod panowania duńskiego, na tronie zasiada Gustaw Waza, a w Europie żniwa zaczyna zbierać rewolucja protestancka. Po jego śmierci w 1560 roku zaczyna się walka o władzę między synami: Erykiem XIV, Magnusem, Janem III i Karolem Sudermańskim. Jednocześnie zaczyna się decydująca walka o religijną tożsamość Szwedów. Dlaczego Szwecja odeszła od religii katolickiej? Jaki wpływ na to miały przekonania i decyzje króla Jana III? Z jaką misją do Szwecji pojechał ks. Antonio Possewino? Co udało mu się osiągnąć? Czy była szansa, aby Szwecja jako jedyne państwo Skandynawii pozostała wierna Rzymowi? Jak w całym tym zamieszaniu udało się uchować w katolicyzmie królewicza Zygmunta, późniejszego króla Polski?

Profesor Grzegorz Kucharczyk z fachowością, sumiennością i jasnością intelektualną historyka przedkłada czytelnikowi gruntowną i opartą na najnowszych badaniach naukowych analizę reformacji Marcina Lutra i jego zwolenników. Pozwala upewnić się, względnie wyrobić sobie zdanie nie tylko o teologiczno-religijnym i eklezjalnym dramacie reformacji, lecz także o istotnie negatywnych kulturowych...

W książce tej poznajemy losy wybranych, niezłomnych Anglików, którzy - mimo powszechnej apostazji w ich ojczyźnie - pozostali wierni prawdziwej religii i za tę wierność ponieśli śmierć męczeńską.

Książka przedstawia w porządku chronologicznym, jak była stopniowo wdrażana w praktyce doktryna komunistyczna, oraz tworzony aparat wykonawczy czerwonego terroru i zbrodni, przez kogo było konstruowane i jakim celom służyło "Imperium zła". Przedstawione nieznane dokumenty i fakty, pozwalają na lepsze zrozumienie istoty i celów ideologii komunistycznej. 

Jan Witkowski w czasie okupacji niemieckiej był partyzantem Armii Krajowej, działał w Kedywie na terenie Wołomina. Po wojnie po ujawnieniu musiał ponownie ukrywać się przed NKWD i UB.

Wspomnienia autora i innych uczestników oraz świadków wydarzeń z czasu II wojny światowej w woj. stanisławowskim, którzy brali udział jako młodociani chłopcy w samoobronie Polaków przeciw bandom UPA oraz w walkach Armii Krajowej. Autor opiera się na dokumentach, a także relacjach świadków wydarzeń, mających wartość dokumentów.

Drugie wydanie książki, poprawione i rozszerzone o esesmanie Iwanie Demianiuku, ukazuje się w przeddzień zapowiedzianego, drugiego procesu w Monachium. Świadkowie, zgromadzone materiały źródłowe wskazują, że esesman Iwan Demianiuk był strażnikiem w niemieckich obozach zagłady, obsługiwał komory gazowe w Treblince i Sobiborze i jest współodpowiedzialny za zagładę około 700 tys. Żydów i Polaków.

Wbrew tytułowi nieduża objętościowo praca, w której Autor w syntetyczny sposób przedstawia skomplikowane dzieje narodu żydowskiego na przestrzeni kilku tysięcy lat. 

Książka Między młotem a kowadłem została wydana po raz pierwszy w Londynie w 1969 roku. Jest to zbiór kilkunastu opowiadań napisanych, jak stwierdza sam autor, w 30. rocznicę wkroczenia na ziemie polskie Gestapo i NKWD. Głównymi bohaterami tych opowiadań są ludzie postawieni w krańcowo trudnych sytuacjach życiowych, spowodowanych z reguły represjami okupantów. Niektórzy z nich stojąc przed wyborem moralnym, przegrywają. Są również jednak tacy, którzy mimo represji zwyciężają, a dzięki nieprawdopodobnej wprost sile charakteru zachowują ludzką godność i człowieczeństwo.

„W starym mieszkaniu mojej kochanej babci Heleny z Milicza czytałam w dzieciństwie baśnie, które wcześniej czytały moja mama i ciocia. Jedna z historyjek opowiadała o kobiecie, której wstrętna strzyga podmieniła dziecko – jej zabrała ze sobą, a swoje pozostawiła. Nie pamiętałam szczegółów, ale utkwiło mi w pamięci, jak bardzo kobieta musiała się starać i wysilać, aby wychować dziecko strzygi. Gdyby cokolwiek złego temu straszydełku się przytrafiło, to samo spotkałoby jednocześnie dziecko kobiety. Dziecko kobiety było zdrowe, śliczne i nie sprawiało żadnych kłopotów, natomiast dziecko strzygi było brzydkie, okropnie ciężkie i były z nim ciągłe utrapienia. W moim przypadku dziecko strzygi i moje własne to dwa w jednym”.

Joanna Mazur – studiowała fizykę doświadczalną na Uniwersytecie Wrocławskim, kształciła się na podyplomowym studium pedagogiczno-psychologicznym na tej samej uczelni i ukończyła też specjalistyczny kurs w Nauczycielskim Kolegium języków Obcych. Pracowała jako nauczyciela fizyki oraz języka angielskiego. Po ukończeniu 55 roku życia Autorka przeszła na wcześniejszą emeryturę ze względu na konieczność bezustannej opieki na autystycznym synem Filipem.

W Polsce utarło się przekonanie, że wolnościowcy to przede wszystkim konserwatywni liberałowie. Ich poglądy to w skrócie konserwatyzm obyczajowy i wolna gospodarka. Tymczasem, jak wskazuje autor, liberalizm to bardzo kiepski fundament ideowy dla wolności.

Czytelnik pozna mało znane szczegóły z życia i twórczości ojców liberalizmu: Smitha, Hume’a czy też Hayeka. Dowie się, dlaczego filozofia liberalna broni relatywizmu i tym samym jest użytecznym narzędziem globalnych mocarstw.

Jeśli nie liberalizm, jakie inne narzędzie pozostaje nam do obrony gospodarczych swobód? Zdaniem autora – filozofia libertariańska. Wykorzystując formułę abecadła, Jakub Wozinski ukazuje zarys filozofii wolności opartej na twardych i logicznych fundamentach.

Libertarianizm nie musi być wywrotowy. Można go z powodzeniem wykorzystać do obrony najważniejszych wartości naszej cywilizacji. Jego atutem jest to, że unika podstawowych błędów zawartych w myśli liberalnej.

Bez czołobitności, autor Dziejów kapitalizmu przedstawia i mocne strony libertarianizmu, i obszary pozostawiające wiele do życzenia. To obowiązkowa pozycja dla wszystkich wolnościowców: zarówno konserwatywnych liberałów, jak i libertarian.

Autor, opierając się na dokumentach i relacjach świadków wydarzeń, przedstawia samoobronę Polaków przed ludobójstwem UPA na Kresach Południowo-Wschodnich II Rzeczpospolitej w latach 1939-1946. Zbrodnie UPA swym barbarzyństwem i okrucieństwem przewyższały wszystkie inne, jakich doznał naród polski w czasie II wojny światowej. Autor wyjaśnia okoliczności powstania i funkcjonowania polskich oddziałów samoobrony, w czasie okupacji niemieckiej i II okupacji sowieckiej.

Zapomniany ataman to ukazana w szerokim kontekście historycznym biografia Maksyma Tarasa Bulby-Borowcia (1908-1981), jednego z przywódców nacjonalistów ukraińskich na kresach południowo-wschodnich Rzeczpospolitej w latach II wojny światowej.

Książka, którą oddajemy do rąk czytelników, ma przyczynić się do odrzucenia usankcjonowanych polityczną poprawnością krucjatowych paradygmatów. Stanowi ona swoisty zbiór wątpliwości, z jakimi autor mierzył się niemalże od początku zainteresowania problematyką wypraw krzyżowych. Czy krucjaty rzeczywiście zaczęły się od wyprawy na Jerozolimę? Czy krzyżowcy faktycznie dokonali niesławnej rzezi? Czy Saladyn okazał miłosierdzie pokonanym łacinnikom?

Teodor Jeske-Choiński kreśli niezwykle żywe i barwne portrety wybranych ludzi odrodzenia na tle epoki w której żyli. Książka nie tylko dla miłośników historii i Italii, ale dla każdego, kto ceni sobie świetny styl i intrygujące, często zaskakujące koleje losów tych najbardziej znanych, jak i tych zapomnianych ludzi. 

Niniejsza książka jest opowieścią o kryzysie. Tym najpoważniejszym, bo dotykającym sfery ducha, kryzysie naszego kręgu cywilizacyjnego ukształtowanego przez chrześcijaństwo przekazane ludom Europy przez Kościół rzymski.

Nie znajdziemy w XX-wiecznej Europie drugiego takiego polityka. Gigant konserwatyzmu, skuteczny polityk, a do tego pobożny katolik, który potrafił budować chrześcijańską Irlandię w warunkach demokracji. Fenomen polityka, którego biografię każdy konserwatysta powinien poznać.

Książka Księga ofiar ludobójstwa Polaków przez Ukraińców na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej w latach 1939-1946 to opracowanie zawierające szczegóły morderstw na ludności polskiej dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ziemiach południowo-wschodniej II Rzeczypospolitej. Wykaz zamordowanych Polaków został sporządzony na podstawie przeprowadzonych badań i pisemnych potwierdzeń naocznych świadków.