Książki historyczne

Od Rewolucji Październikowej do "Solidarności";"Świat współczesny narodził się 29 maja 1919 roku, kiedy to zdjęcia zaćmienia Słońca, wykonane z wyspy Principe u zachodnich wybrzeży Afryki i zz Sobral w Brazylii, potwierdziły prawdziwość nowej teorii wszechświata. Wiadomo było już od pół wieku, iż kosmologia Newtona, oparta na sztywnych założeniach geometrii euklidesowej i Galileuszowego pojęcia czasu absolutnego, wymaga poważnej modyfikacji. Obowiązywała z górą dwa stulecia. Na jej gruncie rozwinęło się Oświecenie, dokonała rewolucja przemysłowa i zdumiewający wprost postęp ludzkiej wiedzy, swobód i dobrobytu, tak charakterystycznych dla XIX wieku.

No i mamy wreszcie drugi tom wspaniałej Historii XX wieku napisanej przez mistrza tego gatunku, Paula Johnsona.

Lenin należał do zupełnie nowego gatunku działaczy, był zawodowym organizatorem polityki totalitarnej. Nigdy chyba, począwszy od lat młodzieńczych, nie przyszło mu do głowy, że warto by zająć się jakąkolwiek inną dziedziną ludzkiej działalności. (...)

Fragment książki

(...) John Fitzgerald Kennedy był raczej zawodowym sportowcem, propagandzistą i specem od politycznej reklamy, niż mężem stanu. W maju 1962 ogłosił, że Ameryka przystępuje do programu "Apollo", mającego na celu umieszczenie "przed końcem bieżącego dziesięciolecia" załogowego pojazdu kosmicznego na Księżycu. Był to projekt typowy dla złudzeń lat sześćdziesiątych, ignorujący fakt, że zasoby są ograniczone. W ciągu następnych dziesięciu lat Ameryka wydawała rocznie 5 mld dolarów na astronautykę...
Fragment książki(...) John Fitzgerald Kennedy był raczej zawodowym sportowcem, propagandzistą i specem od politycznej reklamy, niż mężem stanu. W maju 1962 ogłosił, że Ameryka przystępuje do programu "Apollo", mającego na celu umieszczenie "przed końcem bieżącego dziesięciolecia" załogowego pojazdu kosmicznego na Księżycu. Był to projekt typowy dla złudzeń lat sześćdziesiątych, ignorujący fakt, że zasoby są ograniczone. W ciągu następnych dziesięciu lat Ameryka wydawała rocznie 5 mld dolarów na astronautykę...
Fragment książki

Swój niepodległy byt Polska rozpoczynała zniszczona, zubożona, bez ustalonych granic, bez wojska, za to z koniecznością scalenia trzech różnych organizmów. Proces integracji musiał odbywać się sprawnie, szczególnie w obliczu niechęci sąsiadów i niejednoznacznej postawy rządów mocarstw koalicyjnych. Jednak dzięki niezwykłemu wysiłkowi całego pokolenia Polaków i sprzyjającej koniunkturze międzynarodowej udało się niepodległość obronić i zachować.

Krytyczne spojrzenie na liczne wytwory nazistowskiej propagandy, które funkcjonują do dzisiaj. Ich podważenie rzuca zupełnie inne światło na przebieg II wojny światowej i pokazuje, jak trudno jest – nawet po zwycięstwie militarnym – wygrać walkę o historię.

Krym do niedawna był turystyczną perłą Euroazji. Jednak ostatnie cztery lata ponuro zaznaczyły się w historii tego regionu. Dopełnia się tragedia półwyspu tratowanego kiedyś przez kopyta koni mongolskich koczowników, buciory carskich sołdatów, hitlerowskich najeźdźców i sowieckich bezpieczniaków. Krym na naszych oczach traci swoją wielokulturową tożsamość, staje się znikającym półwyspem.

Arcydzieło historyczne. Książka ta poruszyła nawet zawodowymi historykami, znawcami tematu II wojny światowej. Jej odmienność, to brak uprzedzeń ideowych czy narodowych.

Zobacz wszystko na nowo w Chrystusie.

Opowieść pielgrzyma to nie tylko poruszająca historia życia i nawrócenia św. Ignacego Loyoli. To przede wszystkim świadectwo człowieka, dla którego najważniejszą rzeczą było schronić się i nieustannie trwać w samym Bogu.

Zainspiruj się doświadczeniem założyciela zakonu jezuitów i odkryj na nowo bliskość Boga w swoim życiu.

Pewnego dnia nalegano na niego bardzo, żeby wziął ze sobą towarzysza, bo przecież nie umie ani po włosku, ani po łacinie. Mówiono mu, że to by mu bardzo pomogło i zachwalano takiego towarzysza. A on im na to odparł, że gdyby nawet chodziło o syna lub ojca księcia de Cardona, nie poszedłby w ich towarzystwie. Chciał bowiem mieć te trzy cnoty: miłość, wiarę i nadzieję. Gdyby zaś wziął ze sobą towarzysza, to w wypadku głodu od niego oczekiwałby pomocy; a gdyby upadł, od niego spodziewałby się podpory dla podźwignięcia się. I tak dla tych racji w nim pokładałby swą nadzieję i do niego byłby przywiązany. A tymczasem to zaufanie i przywiązanie, i nadzieję chciał mieć tylko w samym Bogu. I to, co w ten sposób wyraził, czuł naprawdę w swoim sercu – fragment książki.