Książki historyczne

Ks. Jerzy Popiełuszko został porwany 19 października 1984 roku w Górsku. Zamordowali go w sposób bestialski funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa. To makabryczne morderstwo było szokiem dla społeczeństwa i po raz kolejny pokazało, że komunistyczne władze nie mają oporów wobec swoich przeciwników i nikt nie może czuć się bezpiecznie, nawet kapelan Solidarności.

Prokurator Andrzej Witkowski był osobą która była najbliżej wyjaśnienia sprawy. W rozmowie z Ryszardem Gromadzkim opowiada kulisy sprawy która pomimo upływu prawie 40 lat nie może znaleźć swojego finału, a rozwikłanie jej może sprawić, że historię PRL i transformacji trzeba będzie napisać od nowa.

Adam Wielomski: Zabójcy Zachodu. Prawica i lewica nietzscheańsko-
heideggerystyczna

Pakiet książek Wydawnictwa Capital o tematyce Powstania Warszawskiego w dobrej cenie! 

Znaczna część historyków Holocaustu opiera się na „zeznaniach ocalonych”, eksponując
głównie emocje ludzi, zamiast poddać wnikliwej weryfikacji podawane przez nich fakty. Niniejsza pozycja opisuje te zakłamane historie osób, które celowo zafałszowywały historię oraz z premedytacją czerpały zyski z promowania kłamstw historycznych.

Mediolan, 1975 r. Morderstwo osiemnastoletniego chłopaka przy użyciu kluczy warsztatowych, dokonane z zimną krwią pod jego własnym domem przez niewiele od niego starszych lewackich aktywistów, jest niewątpliwie samo w sobie faktem szokującym. Jednak dopiero to, co wydarzyło się później – kampania nienawiści wobec rodziny ofiary, okrzyki na manifestacjach „10, 100, 1000 Ramellich”, wzywające do kolejnych mordów, utrudnianie godnego pochówku i setki innych incydentów, pokazują w pełni skalę problemu, jakim jest lewicowa przemoc i powiązania bojówkarzy z ich poplecznikami w strukturach państwa i mediów.

„Czerwona trucizna” Leszka Żebrowskiego to książka demaskatorska. Porusza zagadnienia trudnych losów Polaków na Kresach Wschodnich, partyzantki komunistycznej oraz relacji polsko-żydowskich. Autor odsłania mity-trucizny, które zakłamują naszą najnowszą historię. Bez pardonu obnaża genezę kłamstw oraz proces ich utrwalania w świadomości historycznej Polaków. Pozycja ta stanowi idealną odtrutkę na wszelkie „Pokłosia” i „Pogrossia”.

Narodowosocjalistyczna III Rzesza zakładała brak miejsca dla jakiejkolwiek religii. Szczególnie boleśnie odczuł to Kościół katolicki w Polsce. Na terenach zajętych przez III Rzeszę dokonano swoistego holokaustu na duchowieństwie polskim. Ireneusz T. Lisiak w swojej najnowszej książce odsłania jedną z mniej znanych kart historii II wojny światowej.

To niesłychane, że propaganda III RP sprawiła, że Polacy jako jedyni spośród narodów Europy biorą na siebie realną odpowiedzialność za dokonaną przez Niemców zagładę Żydów. To niesłychane, że władze III RP blokują w tym samym czasie wszelkie badania i publikacje historyczne dotyczące udziału Żydów w zagładzie własnego narodu oraz wszelkie badania i publikacje historyczne zbrodni żydowski popełnionych na Polakach.

Dlaczego powstanie wybuchło? Kto tego chciał, a kto się temu przeciwstawiał? Jak wyglądały przygotowania i podejmowanie decyzji? I wreszcie – kto jest za to wszystko odpowiedzialny: powstańcy, ich dowódcy, a może jednak ktoś inny? Te pytania będą nas stale nurtować i będziemy szukać na nie odpowiedzi tak długo, jak długo powstanie będzie żyć w naszej zbiorowej, narodowej pamięci. 

Jedno z najważniejszych dzieł Konecznego omawia genezę, rozwój i wpływ kultury bizantyjskiej, także w Europie. Podkreśla, że rysem znamiennym jest jej rozbrat w dziedzinie moralności między życiem prywatnym a publicznym, co wywiera szkodliwy i destrukcyjny wpływ na życie Europy i świata zachodniego. Na uwagę zasługują szczególnie końcowe rozdziały omawiające trwały wpływ cywilizacji bizantyjskiej na ruchy religijne Europy zachodniej, powstanie systemu rządów absolutyzmu oświeconego, aż po politykę rządów państw niemieckich przed zjednoczeniem Niemiec w 1870 roku.

Odzyskanie niepodległości po 123 latach i jej obrona należały do jednych z najtrudniejszych wyzwań, przed jakim stanęło społeczeństwo polskie w swojej historii. Każdy nasz sąsiad chciał wyzyskać jak najwięcej terenów przedrozbiorowej Polski. Kluczowym było, aby zorganizować społeczeństwo  do obrony ojczyzny, a podczas wojny z bolszewikami - do pobudzenia postaw patriotycznych i stworzenia armii, która odeprze azjatyckie hordy od Warszawy. Zastosowano skuteczną wojnę informacyjną, wzorowaną na zachodnich doświadczeniach. Stał za tym stał generał Haller z pomocą wybitnych pisarzy i Kościoła katolickiego.

Oprócz sąsiadów, z którymi graniczyliśmy, był jeszcze nasz „sąsiad” wewnętrzny, który ani myślał o wolnej Polsce. Ta niepewność środowiska żydowskiego, ochoczo wtapiającego się w struktury bolszewików, sprawiła, że w obliczu kluczowej bitwy trzeba było zareagować na to zagrożenie. Stworzyło to wiele przekłamań, ochoczo promowanych przez środowisko „historyków” z Muzeum POLIN.

Po „zamachu majowym” dojście do prawdy wokół planów Bitwy Warszawskiej oraz jej przebiegu było jeszcze bardziej utrudnione za sprawą w pełni funkcjonującego już aparatu kultu jednostki, który dwoił się i troił, by kreować Marszałka na głównego autora zwycięstwa i nieomylnego wodza. Piłsudski jako megaloman i narcyz nie był najwyraźniej zdolny do uczciwej konfrontacji z prawdą.

Te trzy ważne zagadnienia do teraz są zakazane albo zapomniane, ponieważ uderzają w obecnie panującą narrację, czy to żydowską, czy neosanacyjną, zapominając o prawdziwych bohaterach owych czasów.

Czy Polska nie popełniła pomyłki stulecia, nie udzielając w 1919 roku wsparcia wojskom gen. Antona Denikina w walce z bolszewikami? Jakie były kulisy podjęcia przez Józefa Piłsudskiego tajnych rokowań z bolszewikami? Kto w Moskwie sprzyjał Piłsudskiemu? Czy Denikin był rzeczywiście wrogo nastawiony do Polski?

10 lipca 1941 roku, w trakcie II Wojny Światowej, w niewielkiej miejscowości Jedwabne na Podlasiu doszło do potwornej zbrodni! Do stodoły położonej na obrzeżach miejscowości siłą spędzono około 300-400 jej mieszkańców, a następnie... SPALONO ŻYWCEM. Ofiary były w większości pochodzenia żydowskiego.

Zbrodnią tą od dwudziestu lat obciążani są Polacy. Przeprosili za nich prezydenci Kwaśniewski i Komorowski, a IPN podżyrował taką wersję. Jest ona smutna, ale... czy prawdziwa? Na to pytanie odpowiada fundamentalna praca naukowa pt. "Jedwabne. Historia Prawdziwa", którą od dwóch lat tworzy zespół Fundacji "Najwyższy Czas!"... i w końcu, dzięki wsparciu Darczyńców, publikuje!

 

W naszych poszukiwaniach, pod przewodnictwem historyka, dra Tomasza Sommera, opieramy się o wszystkie dostępne dokumenty, które po raz pierwszy pojawią się w obiegu naukowym oraz zostaną zebrane w jednym miejscu.
Tom pierwszy zawiera problemowe omówienie dokumentów oraz krytykę wcześniejszych prac poświęconych zbrodni w Jedwabnem. Tom drugi zawiera około 260 relacji i zeznań w sprawie Jedwabnego, w większości również premierowych. W sumie wydawnictwo stanowi pierwsze całościowe omówienie problematyki na podstawie kompletu dostępnych materiałów. 

W pracy odpowiadamy na następujące pytania: 

• Czy Żydów w Jedwabnem spalili Polacy?
• Czy śledztwo IPN-u w sprawie Jedwabnego prowadzone przez prok. R. Ignatiewa było rzetelne i dogłębne?
• Kim był Hermann Schaper, który dowodził jednostką SS wskazywaną jako sprawczą w zbrodni Jedwabnem?
• Czy w Jedwabnem w ogóle przeprowadzono ekshumacje?
• Czy na miejscu zbrodni znaleziono łuski i czy prokurator Ignatiew trafnie ocenił ich pochodzenie?
• Czy żydowscy świadkowie zbrodni w ogóle byli na miejscu jej popełnienia?

Te pytanie znajdują udokumentowaną odpowiedź w szykowanej publikacji. Pomóż ujrzeć jej światło dzienne jak najszybciej!

Drugie wydanie głośnej książki Tadeusza Płużańskiego opisującej historię aparatu represji "bezpieki" wobec polskiego podziemia, żołnierzy AK, NSZ, II Konspiracji. Tadeusz Płużański, opisuje przypadki czerwonych oprawców, losy ich ofiar, mechanizmy represji oraz status nietykalności katów w III RP.

„Paszkwil Wyborczej” jest polemiką z artykułem zniesławiającym Powstanie Warszawskie który ukazał się w Gazecie Wyborczej. Artykuł ten opisywał, że: "AK i NSZ wytłukły mnóstwo niedobitków z getta". Zaprezentowana książka jest już III wydaniem rewelacyjnej pozycji Leszka Żebrowskiego.

Ukazujemy historię niebezpiecznych związków Bronisława Komorowskiego, sięgających do mrocznego świata służb tajnych, które współtworzyły polską mafię.

Ireneusz Lisiak łamie cenzurę obowiązującą wśród historyków i  porusza „zakazany” temat współpracy Żydów z Niemcami w czasie II wojny światowej. 

Piąta część cieszącego się dużym powodzeniem cyklu edukacyjnego o pierwszych Piastach dla dzieci, przygotowana specjalnie na tegoroczną rocznicę Chrztu Polski.

Lwowskie Orlęta są otoczone wspaniałą legendą. Swym bohaterskim czynem stworzyły mit o zgodnym współdziałaniu Polaków w obliczu śmiertelnego niebezpieczeństwa. Oprócz opisu krwawych zmagań Orląt, żołnierzy i oficerów, Autor przedstawia losy ludzi, którzy po dramatycznej obronie Lwowa nie mogli w nim pozostać. Sugeruje też, aby odwiedzający Lwowski Panteon z czcią pochylili głowy pośród rzędów tamtejszych krzyży.

Leszek Żebrowski w swojej najnowszej książce obala kolejne „mity przeciwko Polsce". Tym razem odkłamuje historię Narodowych Sił Zbrojnych i pokazuje, „jak hartowała się stal", czyli jak powstały oraz skąd się wzięły tzw. „elity" komunistyczne.

WERSJA KSIĄŻKI Z AUTOGRAFEM AUTORA

Leszek Szymowski (ur. 1981 w Krakowie)
Dziennikarz śledczy. Publikuje m.in. na łamach "Najwyższego czasu!" i "Angory". Autor dziesiątek artykułów ujawniających kulisy najważniejszych afer finansowych i kryminalnych m.in. zabójstw księdza Popiełuszki i Marka Papały oraz cyklu artykułów o powiązaniach mafii, polityki i służb specjalnych. Autor takich pozycji jak: "Agenci SB kontra Jan Paweł II", "Zabić komendanta. Kulisy śmierci gen. Marka Papały".

Operacja "Okrągły Stół" to opowieść o realiach Polski, w której żyjemy i jaką znamy od ponad 30 lat. Leszek Szymowski ujawnia sekrety operacji, której aktem założycielskim były tejne narady w Magdalence. To właśnie podczas tych narad ustępujący z państwowych stanowisk komuniści zapewnili sobie ukrytą władzę. W takiej rzeczywistości nie ma zatem przestrzeni, by mówić o aferach, przedwczesnych zgonach osób posiadających o nich wiedzę, politykach kontrolowanych groźbą ujawnienia ich teczki czy ogromnych fortunach, które nagle się pojawiały. Niniejsza książka pokazuje prawdę o całej sieci kłamstw III RP.

(...)Autor niniejszej książki, szeroko otwierając zakryte wcześniej kulisy wydarzeń ostatnich czterech dekad, głęboko odsłania istotne mechanizmy rekrutacji kadr i elit III RP. To zatem lektura obowiązkowa dla każdego, kto chce lepiej rozumieć nie tylko przeszłość, ale i teraźniejszość polskiej polityki.  - Grzegorz Braun (fragment wstępu)

Opracowanie Ireneusza Lisiaka to systematyczny przegląd stosunków polsko-żydowskich, poczynając od II RP, przez okres wojny i okupacji aż po powojenne spory i fałszerstwa.

25 – 26 marca 1922 roku w Poznaniu doszło do zjazdu kół Narodowego Związku Młodzieży Akademickiej podczas którego powołano nową organizację – Związek Akademicki ,,Młodzież Wszechpolska". ZAMW był największą organizacją studencką w II Rzeczpospolitej dzierżącą rząd dusz wśród polskich studentów. Współczesna Młodzież Wszechpolska jest ideowym kontynuatorem i spadkobiercą Związku Akademickiego. Pomimo 100-lat od powołania ZAMW nie doczekaliśmy się dogłębnego opracowania historii Młodzieży Wszechpolskiej. Publikacja niniejsza będąca rezultatem konferencji naukowej zorganizowanej w Warszawie 27 października 2021 r. jest jednym z elementów opracowania historii Młodzieży Wszechpolskiej w związku ze 100-leciem powołania ZAMW.

Jedna z najbardziej znanych sentencji głosi, że ,,fałszywa wizja historii rodzi złą politykę". O właściwą wizję historii należy więc dbać i ją popularyzować. Tym samym oddajemy w Państwa ręce niniejszą publikację.

Gdy zakończyła się II wojna światowa i Europa podnosiła się ze zgliszczy spowodowanych działaniami zbrojnymi, Polska niestety trafiła w ręce kolejnego okupanta, tym razem zza wschodniej granicy. „Opiekę” nad naszym krajem, tak ciężko dotkniętym wojną, roztoczył Związek Radziecki i od razu przystąpił do rozliczenia się z wrogami nowego porządku.

Jan Witkowski w czasie okupacji niemieckiej był partyzantem Armii Krajowej, działał w Kedywie na terenie Wołomina. Po wojnie po ujawnieniu musiał ponownie ukrywać się przed NKWD i UB.

Prezydent Andrzej Duda dokonał wyboru i – jak widać dziś – utrzymał zmowę milczenia. Ludzie na wysokich stołkach chcą, by opatrzony klauzulą tajemnicy, a nawet tajności najważniejszy dokument III RP pozostał sekretem przechodzącym z ojca na syna, by móc nadal innym ludziom mydlić oczy - ale tak nie będzie! Prawda przynależna jest tym, dla których została napisana. Historia, którą tu pokazujemy, to przełom: ujawniamy Aneks do raportu WSI i przywracamy opinii publicznej to, co jest jej własnością. To historia mroczna i niekojąca, ale warto ją poznać, bo choć brzmi jak thriller polityczny, jest to historia prawdziwa, a jej wpływ na rzeczywistość przekracza wyobrażenie wielu z nas…

W książce tej poznajemy losy wybranych, niezłomnych Anglików, którzy - mimo powszechnej apostazji w ich ojczyźnie - pozostali wierni prawdziwej religii i za tę wierność ponieśli śmierć męczeńską.

Polityka eksterminacyjna wobec Narodu Polskiego prowadzona była przez okupantów (niemieckiego i sowieckiego) od początku okupacji. Szczególne miejsce w strategii obu najeźdźców zajmowały polskie dzieci i polska młodzież. Ich eksterminacja i germanizacja miała być w perspektywie polityki niemieckiej zabezpieczeniem trwałego włączenia ziem polskich do III Rzeszy. Ponadto germanizacją i eksterminacją polskich dzieci chciano rozwiązać odwieczny niemiecki problem z Polakami, którzy według nich w kolejnych pokoleniach na pewno podejmowaliby walkę o odzyskanie zagrabionych przez Niemców ziem. Dla milionów polskich obywateli, w tym również dzieci, polityka niemiecka oznaczała śmierć.

Zwycięstwo odniesione pod Radzyminem, Wołominem, Ossowem wpisało się złotymi zgłoskami w tradycję oręża polskiego. Wysiłek obrony Warszawy został okupiony wieloma ofiarami, a w krytycznych dniach sierpnia 1920 r., w chwili
zwątpienia, szukano nadziei nawet w siłach nadprzyrodzonych, czy w cudzie Bożym. Mogło się wówczas wydawać, że nie ma siły, aby armie bolszewickie nie zdobyły Warszawy. A jednak trud i waleczność żołnierza, pewnie i opatrzność Boża sprawiły, że Polska przez dalsze dwudziestolecie mogła się cieszyć niepodległością i wolnością.