Książki historyczne

Tomasz J. Kosiński, znawca historii i obyczajów dawnej Słowiańszczyzny, autor m.in. Rodowodu Słowian, Wiary Słowian i Bogów Słowian, w swej najnowszej książce wprowadza czytelników w świat słowiańskiej miłości i seksualności.

Można się z niej dowiedzieć, jak Słowianie kochali (dosłownie i w przenośni), jak odnosili się do nagości i seksu, jak zawierali związki małżeńskie i czy byli wierni małżonkom. Poznamy też obyczaje, magię i sztukę związane z erotyką i płodnością.

Jak pisze T.J. Kosiński: „Dla Słowian sfera seksualna stanowiła niezwykle istotny aspekt życia. Była związana z kultem życia i płodności, a dzięki prokreacji rodziły się dzieci – nowe pokolenia. Ziemia była utożsamiana z kobietą w myśl zasady: »matka ziemia przynosi nam owoce, jak kobieta rodzi dziecko«. Z kolei męskiej mocy przypisywano magiczne właściwości i porównywano ją do siewu. Dlatego przed obsianiem ziemi przedstawiciele niektórych plemion słowiańskich oddawali się miłosnym igraszkom na polach. Dawni Słowianie kojarzyli seks ze szczęściem, tańcem i muzyką oraz cudem narodzin, co miało zapewnić połączenie z naturą…”.

Polska odrodzona w listopadzie 1918 roku musiała zbrojnie kształtować swoje granice. Tak było również na południu, gdzie miał miejsce spór o przynależność Śląska Cieszyńskiego, Spiszu i Orawy z nowo powstałą Czechosłowacją.

Ludendorff twierdzi, że „wszystko jest wojną”, a pokój stanowi jedynie krótki czas pomiędzy kolejnymi konfliktami zbrojnymi. Z tych powodów naród niemiecki i wszelkie aspekty życia społecznego powinny być podporządkowane potrzebom armii. Z kolei celem wojny jest pokonanie wroga wszelkimi dostępnymi metodami. Zadaniem Ludendorffa najlepszym sposobem na osiągnięcie zwycięstwa jest uderzenie w społeczeństwo przeciwnika, które osłabi jego armię. Tezy generała wpisywały się w agresywną politykę Hitlera, który po dojściu do władzy parł do kolejnej wojny o panowanie Niemiec nad światem.

Zdrada to jedyna okoliczność,
która całą resztę życiorysu zamienia w kłamstwo.

Jak Zygmunt I Stary położył kamień węgielny pod rozbiory Rzeczpospolitej XVIII wieku? Czemu Henryk Walezy zbiegł w 1574 roku do Francji wbrew obowiązkom koronnym wobec Polski? Kto wypuścił z więzienia szpiega w przeddzień potopu szwedzkiego? Kto był największym rywalem Henryka Sienkiewicza i dlaczego nie uczymy o nim w szkole?

Naród jest niczym głaz stojący wśród puszczy historii. Radosław Patlewicz przyglądał się już jego hartownej, zewnętrznej stronie. W Małej Księdze Bohaterów Polski opisał tych, którzy swymi czynami i postawą wyryli swoje imiona w narodowej świadomości. Gdy przewrócimy jednak jakikolwiek głaz, szybko ujrzymy, iż posiada także tą mniej pokazową, spodnią stronę. Wielka Księga Zdrajców Polski to dźwignia, która ukaże Państwu owo mniej urokliwe podbrzusze naszej historii.

Kto w 1933 przesyłał Niemcom mikrofilmy ze zdjęciami polskich instalacji obronnych? Kto w 1989 roku bronił pomnika Lenina w Nowej Hucie? Dlaczego Paweł Adamowicz nazywał polski patriotyzm „faszyzmem”?

Tych i wielu innych rzeczy, których do dziś wstydzi się polska historia dowiedzą się Państwo z mrocznego sequela do Małej Księgi Bohaterów Polski.

Jedna z teorii o pochodzeniu Polaków, zaczerpnięta m.in. od żyjącego w XII?XIII wieku biskupa krakowskiego i kronikarza Wincentego Kadłubka, głosi, że naszymi praprzodkami byli Wandalowie i Goci, wywodzący się od biblijnego Noego. Sojusz tych dwóch ludów miał się przyczynić do rozwoju imperium lechickiego zwanego Wielką Lechią.

Po kilkudziesięciu latach od upadku Trzeciej Rzeszy wciąż emocje budzi pytanie, jak to się stało, że nowoczesne, rozwinięte i kulturalne społeczeństwo w sercu Europy, jakim były Niemcy, ogarnęło zbiorowe szaleństwo nazizmu.

Książka Tematy śmiertelnie niebezpieczne stanowi kolejną po Tematach niebezpiecznych i Tematach jeszcze bardziej niebezpiecznych antologię tekstów dra Dariusza Ratajczaka.

Książka Tematy niebezpieczne dra Dariusza Ratajczaka stanowi antologię artykułów autora publikowanych w prasie regionalnej, a także zapisy wykładów, jakie wygłaszał on na Uniwersytecie Opolskim w roku akademickim 1997/1998. W jaki sposób działa masoneria? Jak, pod pozornie szlachetnymi hasłami, udaje jej się wdrażać destrukcyjne idee? Co wspólnego z masonerią mają żydzi? Jak w rzeczywistości wyglądały relacje polsko-żydowskie? Książka za zadanie ma poruszyć tematy niewygodne, często niedostrzegane lub pomijane.

Książka Tematy jeszcze bardziej niebezpieczne stanowi kontynuację Tematów niebezpiecznych dra Dariusza Ratajczaka. Niniejsze opracowanie składa się z esejów historycznych traktujących o sprawach, które według autora zasługują na szczególną uwagę.

Praca skupia się na jednej z najciemniejszych kart czasu Dwudziestolecia - sprawie brzeskiej.

Krzysztof Zagroda - „Si vis pacem… W przededniu III wojny światowej”

„Si vis pacem… W przededniu III wojny światowej”, to gorący meldunek z najdalej wysuniętego dziś na naszej scenie politycznej i publicystycznej punktu obserwacyjnego – skąd widać już przyszłość polskiej doktryny państwowej. Ta książka, to jednocześnie doskonały punkt orientacyjny – wytyczony nie po to, by ostatecznie uznać go za docelowy, ale by swą wyrazistością służył innym w określaniu własnego azymutu. W drodze, która prowadzić ma – to dla Autora oczywiste – do Polski na powrót prawdziwie Wielkiej, zdolnej trwać i innym zapewniać przetrwanie, jako enklawa cywilizacji łacińskiej.

–Grzegorz Braun

Książka Krzysztofa Zagrody „Si vis pacem… W przededniu III wojny światowej”, to śmiała analiza współczesnych stosunków geopolitycznych, w które uwikłana jest Polska. Autor poddaje pod rozwagę układ sił i interesów stron, które wezmą udział w zbliżającym się światowym konflikcie, oraz pokazuje możliwe scenariusze jego przebiegu. Nie traci przy tym z oczu tego, co najważniejsze, czyli co powinna zrobić Polska, aby nie stać się pionkiem w grze wielkich mocarstw o hegemonię i zachować suwerenność. Celnie punktuje także wieloletnie zaniedbania polskich władz, które prowadzą nasz kraj prostą drogą do zagłady.

Ta książka zrywa z oczu klapki, które kazały do tej pory Polakom upatrywać ratunku u jedynego od lat naszego Sojusznika, który już nie raz pokazał, że w obliczu próby… za wszelką cenę broni tylko swojego interesu i nie cofnie się przed niczym. Autor proponuje inne drogi i pokazuje, że nie musimy tkwić w marazmie bezalternatywnych sojuszy.

O czym opowiada film?

Ten poruszający film opowiada o realiach panujących we Lwowie jesienią w 1918 – tuż po odzyskaniu przez nasz kraj niepodległości. Produkcja jest to tyle rzetelna, że jego twórca – Arkadiusz Olszewski – opisuje całe zdarzenie, nie zważając na poprawność polityczną. Autor z pełną determinacją ukazuje obraz tamtych zdarzeń, uwzględniając przy tym postawę Żydów i ich nastawienie względem odnawiającej się Polski. Aby film, w jak najlepszym stopniu odwzorowywał charakter tamtych zdarzeń, w filmie bohaterowie posługują się bałakiem, czyli lwowską gwarą.

Obraz wydarzeń historycznych z ciekawą fabułą

115 minut filmu pozwala widzowi poznać okoliczności kolejnych potyczek występujących między Lwowskimi Orlętami a ukraińskimi żołdakami. Poza tym w filmie śledzimy również działania pewnej grupy przyjaciół. Jak potoczą się ich losy na tle wyżej opisanych działań zbrojnych? Czy ich przyjaźń przetrwa ciężkie okoliczności, z jakimi przyszło im się zmierzyć?

Film w formie animacji

Film ten znajdzie sympatyków wśród najmłodszych – wszystko za sprawą tego, że został on wykonany w formie animacji. To bardzo istotne, aby zwłaszcza dzieciom przekazywać prawdę o naszej historii – prawdę, która często na lekcjach historii jest pomijana lub przeinaczana. W filmie swojego głosu użyczyło wiele znakomitych postaci tj.: Michał Murgrabia, Anna Mandrela, Leszek Żebrowski, Wojciech Sumliński, Seweryn Jagodziński, Stanisław Michalkiewicz, Piotr Hutnik i wielu innych.

„Rozmowy o zmierzchu kultury” to książka, dzięki której możemy być świadkami bardzo poruszającego dialogu między Martą Cywińską, a Stefanem Dziekońskim. Publikacja stworzona w formie tzw. wywiadu-rzeki porusza kwestie związane z historią Polski oraz dorobkiem kulturowym naszego kraju.

W historii Polski powszechnie znane i podziwiane jest powstanie wielkopolskie z 1918 roku. Jednak Wielkopolanie mogą się poszczycić także innym zwycięskim zrywem. Latem 1655 roku, gdy - zresztą od wtargnięcia do Wielkopolski i kapitulacji pospolitego ruszenia pod Ujściem - rozpoczęła się II wojna północna, bardziej znana jako potop szwedzki, jako jedni z pierwszych zorganizowali skuteczny ruch partyzancki i walczyli przeciwko najeźdźcy. Ich boje, w których odnosili liczne sukcesy, stały się inspiracją dla wojsk konfederackich wiernych królowi Janowi Kazimierzowi w całym kraju.

Z okazji 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej w Polsce znowu pojawią się głosy, że w 1939 roku można było uniknąć wojennej klęski i zamiast stawić opór niemieckiej agresji, przystać na żądania terytorialne III Rzeszy oraz propozycję przystąpienia do paktu antykominternowskiego.

Książka Pogrom w Krakowie Radosława Patlewicza to obszerne kompendium wiedzy na temat stosunków polsko-żydowskich. W publikacji tej autor przedstawia całą historię relacji między tymi dwiema społecznościami w Krakowie. Radosław Patlewicz rozpoczyna swoje dzieło od przedstawienia pierwszych śladów osadnictwa żydowskiego. Następnie omawia kolejne wydarzenia, dochodząc aż do czasów odbudowywania miasta po II wojnie światowej w 1945 roku.

Autor przedstawia dzieje średniowiecznej Polski przez podróże z synem. To fascynujące połączenie wykładu historycznego i literatury podróżniczej, wędrówka po najważniejszych zabytkach średniowiecznej Polski, obficie wzbogacona mało znanymi faktami i anegdotami. Razem z autorem odwiedzamy Ostrów Lednicki, Gniezno, Poznań, Giecz, Kraków. Słuchamy śpiewu mnichów benedyktyńskich w Tyńcu i koncertu organowego w Oliwie, oglądamy mauzoleum ostatnich Piastów w Legnicy. Wspinamy się na wieżę kościoła w Złotoryi, spacerujemy po cysterskim opactwie w Jędrzejowie, wędrujemy podziemnymi korytarzami Wieliczki. Poznajemy pasjonujące szczegóły codziennego życia w epoce średniowiecza, opisy jadłospisu czy ubiorów, spotykając jednocześnie wybitnych władców, świętych i kronikarzy. Wielkie wydarzenia towarzyszą zwykłym sprawom, czasami osobiste konflikty decydowały o losach państwa. To znakomita lektura dla wszystkich zainteresowanych historią Polski, przedstawiająca ją przez codzienne życie jej mieszkańców i zwykłe ludzkie sprawy.

W listopadzie 1945 roku dwóch francuskich oficerów potajemnie wchodzi do bunkra Führera.

Z latarką w dłoni odkrywają poszczególne pomieszczenia ostatniej rezydencji Adolfa Hitlera. Pośród stosu mebli i połamanych przedmiotów ziemię zaściełają setki dokumentów. Wśród nich kilkanaście telegramów o doniosłym znaczeniu historycznym, które pozwalają zrozumieć stan ducha panujący w ostatniej „celi” dostojników III Rzeszy oraz wydarzenia, które miały miejsce w okresie od 23 do 26 kwietnia 1945 roku. To właśnie te dokumenty przedstawiają i komentują Paul Villatoux i Xavier Aiolfi, wybitni badacze II wojny światowej.

Ponad 75 lat po wyzwoleniu obozu w Auschwitz okazuje się, że za jego drutami, w jednym z esesmańskich bloków, mieszka kobieta, która do dziś jest „więźniarką” tego miejsca i jego historii.

To niezwykła opowieść o rodzinnych dramatach i przewrotności losu, który połączył miłością więźniarkę obozów na Majdanku, w Ravensbrück i Buchenwaldzie z więźniem Auschwitz, zsyłając ich po wojnie do Birkenau.

Tych dwoje naznaczonych śmiercią ludzi współtworzyło Muzeum Auschwitz-Birkenau, tu urodziły się ich dzieci, tutaj przemieszkali i przepracowali całe życie i tu do dziś mieszka ich córka. Anna stała się ostatnią „więźniarką” Auschwitz. W wieku czterech lat, towarzysząc mamie, oprowadzała pierwszych zwiedzających. Zaraz po szkole podjęła pracę w muzealnym archiwum i pracuje w nim do dziś. Zna historię Auschwitz najlepiej i wie o nim niemal wszystko, uwięziona w szponach historii obozu.

Jego książka nosi prowokacyjny podtytuł Jak Hitler i III Rzesza wygrały II wojnę światową. Jak to możliwe, przecież zakończyła się ona klęską hitlerowskich Niemiec i samobójczą śmiercią dyktatora, który wywołał tę pożogę? – ktoś zapyta. A jednak Niemcy, mimo że podzielone przez zwycięskich aliantów, odbudowały się ekonomicznie i politycznie. Po zjednoczeniu w 1990 roku stały się najważniejszym państwem jednoczącej się Europy. Do realizacji swych celów i swego interesu narodowego potrafią znakomicie wykorzystywać Unię Europejską. Według autora zasługuje ona dziś na miano IV Rzeszy.

Jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli absolutnego zła jest SS, skrót od nazwy organizacji kierowanej przez Reichsführera Heinricha Himmlera i stanowiącej filar aparatu represji nazistowskich Niemiec.

Te runiczne znaki, w połączeniu z czarnym mundurem członków formacji, budziły przerażenie na terenie całej Europy, pozostawiając w historii nie-zatarty ślad z uwagi na ogrom swych zbrodni. W niniejszej pracy czytelnik będzie miał okazję stwierdzić, jak daleko zdolni byli posunąć się ludzie Himmlera na ścieżce wybrukowanej niegodziwością, bez żadnych etycznych czy moralnych hamulców.

Opowiedziano tutaj życie czterech postaci będących przykładami mężczyzn i kobiet, którzy dzięki władzy, jaką dawała im przynależność do SS, dali upust swoim najdzikszym instynktom. Najbardziej zaskakującą cechą niemal u wszystkich z nich jest prozaiczna normalność, z jaką przebiegało ich życie do chwili, gdy pojawił się w nim nazizm, a po entuzjastycznym przyjęciu jego ideologii przemienili się w zabójców.

„Jak w starożytnym Rzymie”, mówi się, mając na myśli dekadencję, rozrzutność, obżarstwo i pijaństwo oraz nieokiełznany seks… Brzmi to tak, jakby starożytni dzień bez prawdziwej „orgii”. uważali za stracony.

To jedna z najbardziej złowrogich książek w dziejach ludzkości, która przygotowała grunt pod drugą wojnę światową ‒ najkrwawszą z wojen ‒ i masowe zbrodnie Trzeciej Rzeszy.

Mein Kampf (pol. Moja walka) to ideologiczne „wyznanie wiary” Adolfa Hitlera. Książka opublikowana w dwóch częściach w latach 1925‒1927 stała się biblią niemieckich narodowych socjalistów. W Trzeciej Rzeszy wręczano ją m.in. nowożeńcom. Do końca wojny tylko w Niemczech sprzedano ponad 12 mln egzemplarzy!

W pierwszej części książki Hitler zamieścił propagandową wersję swej biografii. W drugiej zaś zawarł podstawy ideologii ruchu narodowosocjalistycznego. Powołując się na rasistowskie teorie, dowodził, że Niemcy przewodzą aryjskiej „rasie panów”. Nienawidził Żydów, których po przejęciu władzy chciał się pozbyć, a także Słowian. Hitler obiecywał rodakom zmazanie klęski wojennej z 1918 roku, zjednoczenie narodu, budowę „Wielkich Niemiec” oraz uzyskanie „przestrzeni życiowej” na Wschodzie. Choć te zapowiedzi uważano za bufonadę szaleńca, stały się one tragiczną rzeczywistością w latach trzydziestych i czterdziestych.

Po upadku reżimu hitlerowskiego Mein Kampf w wielu krajach zostało zakazane. Edycja niemiecka ukazała się dopiero w 2016 roku. Polski czytelnik obecnie dostaje do ręki drugie na świecie wydanie krytyczne tej książki. Autorem przekładu, opracowania naukowego i wstępu jest prof. Eugeniusz Cezary Król, znawca dziejów Trzeciej Rzeszy i narodowego socjalizmu.

Mała Księga Bohaterów Polski nie zmieni dziesięcioleci propagandy i cenzury, które zamroczyły historię naszego kraju w oczach jego własnych obywateli. Pokaże Wam za to, drodzy Czytelnicy, czyje oddanie i determinacja pozwoliły naszemu Narodowi przetrwać największe historyczne huragany. Każda legenda zaczyna się od bohatera. Każdy bohater zaczyna się od sprzeciwu – wbrew losowi, przeciw niesprawiedliwości, przeciwko uciskowi…

Kto zdradził Witolda Pileckiego? to dzieło Anny Mandreli, w którym autorka stara się zbadać i przedstawić ostatnie dwa lata życia Witolda Pileckiego. Dlaczego doszło do aresztowania? Kto zdradził bohaterka Polski?

Książka ta jest opowieścią o trudnych relacjach między Polską i Litwą a państwem moskiewskim i Kozakami do czasów rozbiorów Rzeczypospolitej. Novum tej pozycji polega na tym, że autor próbuje spojrzeć na wzajemne stosunki, wojny, podstępy, religijne spory, akty niebywałego okrucieństwa, masakry, makiaweliczną grę władców, szpiegów i chrześcijańskie odruchy nie tylko z polskiego punktu widzenia. Uwzględnia także poglądy sąsiadów na polskie poczynania zawarte w rosyjskiej i ukraińskiej literaturze przedmiotu. Usiłuje też przybliżyć inną mentalność, fobie, sylwetki władców i religię sąsiadów, która bywała kamieniem wzajemnego nierozumienia, nienawiści i pogardy.

Działania opóźniające Legionów Polskich prowadzone w dniach 4-6 lipca 1916 roku pod Kościuchnówką na Wołyniu przeciwko oddziałom rosyjskiego XLVI Korpusu Armijnego, prowadzącego natarcie w ramach ofensywy Brusiłowa.

Król Danii – Eryk II Pamiętny planował ekspansję na ziemie Słowian połabskich i Pomorze Zachodnie. Szczególnie korciło go zajęcie wyspy Rugii. Nie uwzględnił jednak siły Ranów i Pomorzan, a także polskiego księcia Bolesława III Krzywoustego, który na powrót przyłączył Pomorze Zachodnie do Polski. Książęta pomorscy Warcisław I i Racibor I stali się jego lennikami. Polska zapanowała również nad wschodnią, nadbałtycką częścią Połabia i narzuciła trybut Rugii.

Niebawem książęta pomorscy przejęli inicjatywę i nieustannymi najazdami atakowali wyspy duńskie. Przyłączyli się do nich ochoczo Słowianie połabscy (Ranowie, Obodryci, Czrezpienianie), widzący w sąsiadach z północy największe zagrożenie.

W sierpniu 1134 roku Pomorzanie i Połabianie za cel ataku wybrali stolicę Danii – Roskilde na Zelandii. Uderzenie Słowian było brutalne i druzgocące – miasto wraz z obronnym zamkiem zostało zdobyte i zniszczone!

Niecały rok później, na początku sierpnia 1135 roku, potężna, licząca około 300 okrętów, flota pomorsko-połabska z Raciborem I na czele wyruszyła przeciw Konungahelli nad rzeką Göta (obecnie Kungälv) – ważnemu portowi i ośrodkowi handlowemu na granicy Norwegii i Szwecji, podległemu wtedy Erykowi. 9-10 sierpnia Słowianie stoczyli zwycięską bitwę morską z okrętami skandynawskimi, biorąc je w posiadanie lub paląc, po czym wysadzili desant. Tysiące wojowników obległy i zdobyły gród. Był to wielki triumf oręża słowiańskiego oraz stojącej za wyprawą polityki Bolesława Krzywoustego. Duńczycy przez kolejne dziesięciolecia kulili się ze strachu na widok pomorskich czy połabskich żagli na horyzoncie.

Suez 1956 to historia jednego z dramatycznych zwrotów w powojennej historii świata. Dojście w Egipcie do władzy panarabisty Gamala Abdel Nasera, podważenie dotychczasowej pozycji Francji i Wielkiej Brytanii na Bliskim Wschodzie i w północnej Afryce, wreszcie nacjonalizacja Kanału Sueskiego – drogi morskiej o strategicznym znaczeniu – wywołały konflikt o dalekosiężnych skutkach.