Książki historyczne

Część pierwsza to pamiętnik autora, związanego z ruchem narodowym, więźnia niemieckiego obozu koncentracyjnego, drugą stanowi obraz własnej sylwetki uformowanej po zakończeniu II wojny światowej.

Janusz Szpotański (1929-2001) był myślicielem ukrywającym się pod maską satyryka. To autor stylizowanych grotesek wyśmiewających nicość i absurdy ustroju komunistycznego. Jego najbardziej charakterystyczne utwory to "Cisi i Gęgacze", "Caryca i zwierciadło" oraz "Towarzysz Szmaciak". W okresie umacniającej się obecnie "poprawności politycznej", warto przypomnieć jego niepoprawną twórczość, za którą w okresie PRL był prześladowany i więziony, a za krytykę obłudnego demoliberalizmu ukarano go wieloletnim milczeniem w III RP.

Diariusz powstańczy 1944 Ryszarda Lewandowskiego "Ryszarda", to relacja uczestnika Powstania Warszawskiego ze Śródmieścia, a następnie Czerniakowa.

Publikacja zawiera wspomnienia autora z pobytu w więzieniu na Mokotowie i we Wronkach. W obecnej sytuacji w kraju, gdy nie w pełni zostały przezwyciężone relikty komunizmu, uświadomienie i przypomnienie społeczeństwu polskiemu, a zwłaszcza młodemu pokoleniu tamtych tragicznych dla narodu polskiego czasów terroru i zbrodni komunistycznych jest konieczne.

JAN GDOWSKI urodził się w 1925 roku w Brześciu n. Bugiem. W latach 1944-1947 był więźniem obozu w Ostaszkowie. Z wykształcenia jest przyrodnikiem i pedagogiem, zajmuje się również historią. W latach 1995-2003 opublikował “Wspomnienia i Refleksje obozowe”, “Powrócić daj”, “Ostaszków 1944-1947”.

Książka “Druga Wojna Światowa. Dziennik” jest napisana w formie dziennika z lat 1939-1946. Autor zawarł w niej swoje wspomnienia na temat II wojny światowej. Jan Gdowski miał to szczęście, że udało mu się (miał 14 lat kiedy wybuchła wojna) uniknąć wywózki na Sybir. Oddajemy do rąk czytelnika książkę o szarościach dnia i okropnościach wojny, które wydarzyły się w XX wieku, w środku cywilizowanej Europy. Ku przestrodze.

Przez 45 lat komunizmu w Polsce bagatelizowano zbrodnie Ukraińców popełnione na narodzie polskim, ponieważ Polska była terytorium niesuwerennym, a jej polityka była podporządkowana Moskwie. W Polsce stosowano wówczas cenzurę, ograniczono swobodę wypowiedzi w mediach, dopuszczając się jednocześnie manipulacji.

Zacierano także prawdę o ludobójstwie Polaków przez Ukraińców. Niestety, w niepodległej Polsce wcale nie jest lepiej. Obowiązkiem Kresowian jest przeto dzisiaj ocalić od zapomnienia obraz tej ziemi oraz przekazać młodemu pokoleniu prawdę o historii Kresów. Zacznijmy głośno na cały świat pisać i mówić o zbrodni Ukraińców w czasie ostatniej wojny i po jej zakończeniu

Stanisław Jastrzębski urodził się w województwie stanisławowskim. W czasie okupacji niemieckiej był żołnierzem AK.

Przeżył mord Polaków dokonany przez bandy OUN-UPA, w jego rodzinnej wsi Bybło w 1944 roku. Wśród licznych publikacji Autora ukazały się m.in. książki: w 1999 roku Oko w oko z banderowcami i Wspomnienia zza krat PRL, w 2000 – Moje Kresy wczoraj i dziś, w 2001 – Kresy wschodnie we krwi – rzecz o polskiej samoobronie, w 2004 – Ludobójstwo ludności polskiej przez OUN-UPA w woj. stanisławowskim w latach 1939-1946, w 2007 – Ludobójstwo nacjonalistów ukraińskich na Polakach na Lubelszczyźnie w latach 1939–1947, a w 2008 Samoobrona Polaków na Kresach Południowo–Wschodnich II RP w latach 1939-1946.

Przez druty, kraty i kajdany to wspomnienia autora począwszy od okresu przedwojennego, następnie partyzanta NSZ, aż do lat pięćdziesiątych. Autor najpierw żołnierz kampanii wrześniowej 1939 r., następnie partyzant NSZ, przez cały czas walczył przeciw wspólnym wrogom Polski.

Książka I. Luber jest obiektywną i suchą relacją losów getta warszawskiego. Zaczyna się w roku 1939 od wybuchu wojny i przygotowań do stworzenia getta, aż do jego likwidacji i wywiezienia niedobitków. Zawiera opisy restrykcji, zabiegów administracyjnych, rozmieszczeń poszczególnych istotnych miejsc i nazwisk ważniejszych osób. Została wydana w formie historycznej relacji w 1945 r., kiedy getto nie jest mglistym wspomnieniem, a częścią niedawnych wydarzeń. W 1946 roku we Włoszech została wydana angielska wersja tej książki. W powyższym dziele mamy możliwość zapoznania się z dwoma pracami I. Luber. Ogromnym plusem tej książki jest jej wiarygodność i trzymanie się faktów. Nie ma w niej domysłów, ani gdybania – dostajemy prawdziwy, nieocenzurowany opis wydarzeń człowieka “tamtej” epoki, kiedy to co dla nad jest już historią, dla niego było teraźniejszością.

„Rozmowy o zmierzchu kultury” to książka, dzięki której możemy być świadkami bardzo poruszającego dialogu między Martą Cywińską, a Stefanem Dziekońskim. Publikacja stworzona w formie tzw. wywiadu-rzeki porusza kwestie związane z historią Polski oraz dorobkiem kulturowym naszego kraju.

Książka przedstawia w porządku chronologicznym, jak była stopniowo wdrażana w praktyce doktryna komunistyczna, oraz tworzony aparat wykonawczy czerwonego terroru i zbrodni, przez kogo było konstruowane i jakim celom służyło "Imperium zła". Przedstawione nieznane dokumenty i fakty, pozwalają na lepsze zrozumienie istoty i celów ideologii komunistycznej. 

Jan Witkowski w czasie okupacji niemieckiej był partyzantem Armii Krajowej, działał w Kedywie na terenie Wołomina. Po wojnie po ujawnieniu musiał ponownie ukrywać się przed NKWD i UB.

Wspomnienia autora i innych uczestników oraz świadków wydarzeń z czasu II wojny światowej w woj. stanisławowskim, którzy brali udział jako młodociani chłopcy w samoobronie Polaków przeciw bandom UPA oraz w walkach Armii Krajowej. Autor opiera się na dokumentach, a także relacjach świadków wydarzeń, mających wartość dokumentów.

Drugie wydanie książki, poprawione i rozszerzone o esesmanie Iwanie Demianiuku, ukazuje się w przeddzień zapowiedzianego, drugiego procesu w Monachium. Świadkowie, zgromadzone materiały źródłowe wskazują, że esesman Iwan Demianiuk był strażnikiem w niemieckich obozach zagłady, obsługiwał komory gazowe w Treblince i Sobiborze i jest współodpowiedzialny za zagładę około 700 tys. Żydów i Polaków.

Wbrew tytułowi nieduża objętościowo praca, w której Autor w syntetyczny sposób przedstawia skomplikowane dzieje narodu żydowskiego na przestrzeni kilku tysięcy lat. 

O czym opowiada film?

Ten poruszający film opowiada o realiach panujących we Lwowie jesienią w 1918 – tuż po odzyskaniu przez nasz kraj niepodległości. Produkcja jest to tyle rzetelna, że jego twórca – Arkadiusz Olszewski – opisuje całe zdarzenie, nie zważając na poprawność polityczną. Autor z pełną determinacją ukazuje obraz tamtych zdarzeń, uwzględniając przy tym postawę Żydów i ich nastawienie względem odnawiającej się Polski. Aby film, w jak najlepszym stopniu odwzorowywał charakter tamtych zdarzeń, w filmie bohaterowie posługują się bałakiem, czyli lwowską gwarą.

Obraz wydarzeń historycznych z ciekawą fabułą

115 minut filmu pozwala widzowi poznać okoliczności kolejnych potyczek występujących między Lwowskimi Orlętami a ukraińskimi żołdakami. Poza tym w filmie śledzimy również działania pewnej grupy przyjaciół. Jak potoczą się ich losy na tle wyżej opisanych działań zbrojnych? Czy ich przyjaźń przetrwa ciężkie okoliczności, z jakimi przyszło im się zmierzyć?

Film w formie animacji

Film ten znajdzie sympatyków wśród najmłodszych – wszystko za sprawą tego, że został on wykonany w formie animacji. To bardzo istotne, aby zwłaszcza dzieciom przekazywać prawdę o naszej historii – prawdę, która często na lekcjach historii jest pomijana lub przeinaczana. W filmie swojego głosu użyczyło wiele znakomitych postaci tj.: Michał Murgrabia, Anna Mandrela, Leszek Żebrowski, Wojciech Sumliński, Seweryn Jagodziński, Stanisław Michalkiewicz, Piotr Hutnik i wielu innych.

Rok 1018

Dla państwa piastowskiego i dla jego władcy to czas brzemienny w skutki. To rok sukcesów wieńczących długotrwałą walkę Bolesława Chrobrego o zdobycie dominującej pozycji w Europie Środkowo-Wschodniej i o międzynarodowe uznanie statusu gracza o formacie niemal kontynentalnym. Syn Mieszka rządził bowiem z rozmachem, jakiego nie miał nikt przed nim – ani nikt po nim.

Bolesław Chrobry był niewątpliwie „lwem ryczącym” (jak go nazwał Thietmar), którego ryk odbijał się złowrogim echem w sąsiednich państwach, a w 1018 roku dotarł nawet odległym pomrukiem aż do Konstantynopola.
– autor

„W starym mieszkaniu mojej kochanej babci Heleny z Milicza czytałam w dzieciństwie baśnie, które wcześniej czytały moja mama i ciocia. Jedna z historyjek opowiadała o kobiecie, której wstrętna strzyga podmieniła dziecko – jej zabrała ze sobą, a swoje pozostawiła. Nie pamiętałam szczegółów, ale utkwiło mi w pamięci, jak bardzo kobieta musiała się starać i wysilać, aby wychować dziecko strzygi. Gdyby cokolwiek złego temu straszydełku się przytrafiło, to samo spotkałoby jednocześnie dziecko kobiety. Dziecko kobiety było zdrowe, śliczne i nie sprawiało żadnych kłopotów, natomiast dziecko strzygi było brzydkie, okropnie ciężkie i były z nim ciągłe utrapienia. W moim przypadku dziecko strzygi i moje własne to dwa w jednym”.

Joanna Mazur – studiowała fizykę doświadczalną na Uniwersytecie Wrocławskim, kształciła się na podyplomowym studium pedagogiczno-psychologicznym na tej samej uczelni i ukończyła też specjalistyczny kurs w Nauczycielskim Kolegium języków Obcych. Pracowała jako nauczyciela fizyki oraz języka angielskiego. Po ukończeniu 55 roku życia Autorka przeszła na wcześniejszą emeryturę ze względu na konieczność bezustannej opieki na autystycznym synem Filipem.

Autor, opierając się na dokumentach i relacjach świadków wydarzeń, przedstawia samoobronę Polaków przed ludobójstwem UPA na Kresach Południowo-Wschodnich II Rzeczpospolitej w latach 1939-1946. Zbrodnie UPA swym barbarzyństwem i okrucieństwem przewyższały wszystkie inne, jakich doznał naród polski w czasie II wojny światowej. Autor wyjaśnia okoliczności powstania i funkcjonowania polskich oddziałów samoobrony, w czasie okupacji niemieckiej i II okupacji sowieckiej.

Zapomniany ataman to ukazana w szerokim kontekście historycznym biografia Maksyma Tarasa Bulby-Borowcia (1908-1981), jednego z przywódców nacjonalistów ukraińskich na kresach południowo-wschodnich Rzeczpospolitej w latach II wojny światowej.

Książka Księga ofiar ludobójstwa Polaków przez Ukraińców na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej w latach 1939-1946 to opracowanie zawierające szczegóły morderstw na ludności polskiej dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ziemiach południowo-wschodniej II Rzeczypospolitej. Wykaz zamordowanych Polaków został sporządzony na podstawie przeprowadzonych badań i pisemnych potwierdzeń naocznych świadków.

Książka Księga ofiar ludobójstwa Polaków przez Ukraińców na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej w latach 1939-1946 to opracowanie zawierające szczegóły morderstw na ludności polskiej dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ziemiach południowo-wschodniej II Rzeczypospolitej. Wykaz zamordowanych Polaków został sporządzony na podstawie przeprowadzonych badań i pisemnych potwierdzeń naocznych świadków. Cała dokumentacja jest oparta na faktach i skonfrontowana z innymi źródłami.

Autor nie tylko opisał swoje przeżycia na wschodniej Rzeszowszczyźnie w latach 1939-1948, ale również na podstawie wspomnień innych osób oraz dokumentów ukazał tragiczne losy Polaków w latach II wojny światowej oraz po wojnie, aż do czasu przeprowadzenia Operacji "Wisła" na tych terenach, która dopiero powstrzymała zbrodnie UPA.

Szatańskie igrzysko to ostatnia praca zmarłego w 2007 roku prof. dr hab. Edwarda Prusa. Autor ukazał w szerokim kontekście historycznym działalność Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN).

 Gracze Bogdana Rymanowskiego to portrety trzynastu wybitnych polskich piłkarzy, od Włodzimierza Lubańskiego, przez Zbigniewa Bońka, po Roberta Lewandowskiego. Ludzi, dzięki którym przez ostatnie pół wieku mocniej biły nasze serca.

Krzysztof Zagroda - „Si vis pacem… W przededniu III wojny światowej”

„Si vis pacem… W przededniu III wojny światowej”, to gorący meldunek z najdalej wysuniętego dziś na naszej scenie politycznej i publicystycznej punktu obserwacyjnego – skąd widać już przyszłość polskiej doktryny państwowej. Ta książka, to jednocześnie doskonały punkt orientacyjny – wytyczony nie po to, by ostatecznie uznać go za docelowy, ale by swą wyrazistością służył innym w określaniu własnego azymutu. W drodze, która prowadzić ma – to dla Autora oczywiste – do Polski na powrót prawdziwie Wielkiej, zdolnej trwać i innym zapewniać przetrwanie, jako enklawa cywilizacji łacińskiej.

–Grzegorz Braun

Książka Krzysztofa Zagrody „Si vis pacem… W przededniu III wojny światowej”, to śmiała analiza współczesnych stosunków geopolitycznych, w które uwikłana jest Polska. Autor poddaje pod rozwagę układ sił i interesów stron, które wezmą udział w zbliżającym się światowym konflikcie, oraz pokazuje możliwe scenariusze jego przebiegu. Nie traci przy tym z oczu tego, co najważniejsze, czyli co powinna zrobić Polska, aby nie stać się pionkiem w grze wielkich mocarstw o hegemonię i zachować suwerenność. Celnie punktuje także wieloletnie zaniedbania polskich władz, które prowadzą nasz kraj prostą drogą do zagłady.

Ta książka zrywa z oczu klapki, które kazały do tej pory Polakom upatrywać ratunku u jedynego od lat naszego Sojusznika, który już nie raz pokazał, że w obliczu próby… za wszelką cenę broni tylko swojego interesu i nie cofnie się przed niczym. Autor proponuje inne drogi i pokazuje, że nie musimy tkwić w marazmie bezalternatywnych sojuszy.

ŻAL I GNIEW jest trzecią publikacją Lecha S. Kempczyńskiego po “Ukrainie zbrodni” i “Zatartych śladach”. Książka ta podejmuje wciąż mało znany temat zbrodni i wypędzeń na Kresach Północno-Wschodnich w II Rzeczpospolitej. Jest to ważna pozycja dla współczesnych Polaków, która ma za zadanie przybliżyć ten mało znany i uciszany przez cenzurę PRL-u oraz pomijany na lekcjach historii temat. Nie jest to jednak tylko książka historyczna, a w dużej mierze prawdziwa relacja o ludziach i zdarzeniach w tamtym regionie. Uzupełniona bogatą bibliografią, odwołaniami i odpowiednim wprowadzeniem, umożliwia nam rekonstrukcję zdarzeń na Kresach Północno-Wschodnich w tym burzliwym czasie. Gdyż historii nie możemy zostawiać tylko historykom, ale musimy nią żyć wszyscy, by nie popełnić błędów przeszłości.

Obecnie  około 1/6 dorosłych Polaków ma korzenie z dawnych Kresów Wschodnich. Niech ta książka będzie nicią między ocalałymi Kresowianami z tamtych ziem a ich potomkami poszukującymi swojej tożsamości i prawdy o tych wydarzeniach.

Kto dopomoże Żydowi... – książka o wielowymiarowym tytule. Zdanie wzięte z okupacyjnych ustaw niemieckich można dopełniać na wiele sposobów. Ten, kto pomagał podlegał karze śmierci. Po wojnie dostawał Medal Sprawiedliwego Pośród Narodów Świata, ale bywał też nazywany antysemitą. Dyskusja dotycząca postaw Polaków wobec Holcaustu roi się od skrajnie sprzecznych opinii i sądów. Cechują ją skrajne emocje, płynące z różnych doświadczeń, które są absolutyzowane.

Czy „Jack Strong” był rzeczywiście wyjątkowym i cennych agentem CIA? Co wiedział? Dlaczego cieszył się tak wielkim zaufaniem Jaruzelskiego, Kiszczaka i „towarzyszy radzieckich”? W jaki sposób ograł stąpającą mu po piętach WSW? I jak zdołał uciec z Polski? O tej niesamowitej historii przeczytacie w tej książce.

Mała Księga Bohaterów Polski nie zmieni dziesięcioleci propagandy i cenzury, które zamroczyły historię naszego kraju w oczach jego własnych obywateli. Pokaże Wam za to, drodzy Czytelnicy, czyje oddanie i determinacja pozwoliły naszemu Narodowi przetrwać największe historyczne huragany. Każda legenda zaczyna się od bohatera. Każdy bohater zaczyna się od sprzeciwu – wbrew losowi, przeciw niesprawiedliwości, przeciwko uciskowi…

Czy wiesz, że unieważniono testament Kazimierza Wielkiego? Czy wiesz, że Polaków nie wpuszczono na Sobór w Konstancji? Czy wiesz, że za jedną z wojen polsko-rosyjskich stali Holendrzy? Czy wiesz, że twórcy konstytucji 3 maja oraz główni targowiczanie, zasiadali w tych samych lożach masońskich? Te i inne fakty, poznasz dzięki kapitalnej książce Radosława Patlewicza, napisanej wbrew politycznie poprawnej profesurze akademickiej.

Zdrada to jedyna okoliczność,
która całą resztę życiorysu zamienia w kłamstwo.

Jak Zygmunt I Stary położył kamień węgielny pod rozbiory Rzeczpospolitej XVIII wieku? Czemu Henryk Walezy zbiegł w 1574 roku do Francji wbrew obowiązkom koronnym wobec Polski? Kto wypuścił z więzienia szpiega w przeddzień potopu szwedzkiego? Kto był największym rywalem Henryka Sienkiewicza i dlaczego nie uczymy o nim w szkole?

Naród jest niczym głaz stojący wśród puszczy historii. Radosław Patlewicz przyglądał się już jego hartownej, zewnętrznej stronie. W Małej Księdze Bohaterów Polski opisał tych, którzy swymi czynami i postawą wyryli swoje imiona w narodowej świadomości. Gdy przewrócimy jednak jakikolwiek głaz, szybko ujrzymy, iż posiada także tą mniej pokazową, spodnią stronę. Wielka Księga Zdrajców Polski to dźwignia, która ukaże Państwu owo mniej urokliwe podbrzusze naszej historii.

Kto w 1933 przesyłał Niemcom mikrofilmy ze zdjęciami polskich instalacji obronnych? Kto w 1989 roku bronił pomnika Lenina w Nowej Hucie? Dlaczego Paweł Adamowicz nazywał polski patriotyzm „faszyzmem”?

Tych i wielu innych rzeczy, których do dziś wstydzi się polska historia dowiedzą się Państwo z mrocznego sequela do Małej Księgi Bohaterów Polski.