Książki historyczne

"Każde przeinaczenie prawdy zwiększa niebezpieczeństwa, które nam grożą ze strony bolszewizmu...

"Moich szkiców średniowiecza nie należy uważać za pracę historyka, lecz tylko publicysty. Pisałem je, aby zakwestionować zadawnione poglądy i wezwać do kontroli pewnych pojęć, które takiej rewizji jak najbardziej wymagają. Inteligentniejszy czytelnik stwierdzi, że ciągle wygłaszam protesty przeciw pojęciom ustalonym i zamarzniętym. Czytelnik mniej inteligentny będzie mówił i pisał, że o takiej lub takiej sprawie nie mam pojęcia, bo przecież "wiadomo jest, że było inaczej".
Stanisław Cat-Mackiewicz
Herezje i prawdy mimo upływu pół wieku od momentu powstania są nadal świetną lekturą, (...) godną polecenia, mimo swoich śmiałych, nieraz może zbyt śmiałych hipotez, ocierających się prawie o historię alternatywną (...). Niniejsza książka jest także bez wątpienia wyrazem fascynacji Mackiewicza dynastią jagiellońską, a jednocześnie wyrazem tęsknoty za światem, który odszedł wraz z wybuchem drugiej wojny światowej i bezpowrotnie pogrzebał ideę jagiellońską.
prof. Jerzy Sperka

Widziałem Puszczę Białowieską na ekranie. Były to zdjęcia dokładne, a przecież nie dawały rzeczy dla tej puszczy najistotniejszej, tego zapachu, który wytwarza olbrzymiość przestrzeni leśnej. Jednej tylko rzeczy, jednej tajemnicy ani moja, ani żadna inna książka o Piłsudskim nie wyjaśni...

Rozczarowania polegają na tym, że to, co kiedyś było bliskie i miłe, staje się dalekie i brzydkie. Inteligentne oczy wypatrzyły, życzliwe mi ręce wybrały kilkadziesiąt moich artykułów, rozsypanych wśród lat wieczornej pisaniny „wstępniaków” i spróbowały stworzyć z nich książkę. Uśmiecham się sceptycznie do tej entrepryzy.

Nowa wersja książki Rafała Merskiego, mocno rozbudowana. Są w niej 33 opowieści ludowe z bogatym pokładem mitologicznym plus komentarze omawiające zawarte w nich elementy mitologii i obrzędowości słowiańskiej.

Książka Rafała Merskiego „Modlitwy słowiańskie” sklada się z dwóch zasadniczych części.

Słowianie to największa grupa etniczna zamieszkująca Europę. Na temat okresu, od którego Słowianie pojawili się na naszym kontynencie, istnieją długie spory między zwolennikami autochtonizmu i allochtonizmu, czyli teorii zasiedlenia w okresie bardzo dawnym, czy wręcz rozwinięciu się grupy słowiańskiej między innymi na naszym terenie, jak i uznanie, że Słowianie przybyli na nasze ziemie w V wieku naszej ery, zgodnie z przekazami kronikarskimi.

Według nazistów, kultura była pierwotnie prostym odwzorowaniem natury: ludzie oddawali cześć drzewom i rzekom, spółkowali, żywili się i walczyli tak jak inne zwierzęta, bronili tylko i wyłącznie własnego stada. Wynaturzenie nastąpiło wraz z przybyciem Semitów do Grecji, z ewangelizacją i narzuconym przez nią judeochrześcijaństwem, w końcu z Wielką Rewolucją Francuską, która nadała ostateczny kształt ich absurdalnym konstruktom ideologicznym (równość, współczucie, abstrakcyjne prawo).
Aby ocalić rasę nordycko-germańską, należało przeprowadzić rewolucję kulturalną, odnaleźć sposób życia dawnych przodków i na powrót spoić kulturę z naturą. Człowiek germański sądził, że zmieniając zgodnie z tymi nakazami prawo i moralność, zapewnia sobie przetrwanie. Dzięki na nowo spisanemu prawu i nowej moralności, bicie i zabijanie stawało się legalne i moralne.
Niniejszym zbiorem studiów Johann Chapoutot podsumowuje i łączy swoje dwie poprzednie książki, Le national-socialisme et l'Antiquit (2008) i La Loi du sang: penser et agir en nazi (2014). Pogłębiając pewne zagadnienia, takie jak odczytanie stoicyzmu i Platona w Trzeciej Rzeszy, posługiwanie się Kantem i jego imperatywem kategorycznym czy recepcja prawa rzymskiego w Niemczech, pokazuje, w jaki sposób przebiegało przepisanie historii Zachodu i jakimi drogami te idee docierały do wykonawców nazistowskich zbrodni.

Johann Chapoutot jest profesorem historii najnowszej na Uniwersytecie Paris-Sorbonne.

Czyli co jedli i pili Słowianie w świetle źródeł historycznych i archeologicznych do XII wieku.

Tematem niniejszej pracy są obrzędy rodzinne Słowian. Ta część praktyk religijnych stanowi jeden z fundamentów słowiańskiej kultury. Obrzędowość rodzinna celebruje momenty szczególne, przełomowe w w życiu człowieka, stanowiąc rytualne przejście z jednego stanu w drugi. Dotyczy to każdego z obrzędów. Całość tej części kultury duchowej Słowian skupiona jest na istocie Rodu. Ród tworzą wszyscy członkowie rodziny: ci, którzy już umarli, żyjący, a także ci, którzy dopiero co przyszli na ten świat, lub mają się narodzić. Duchy przodków często są gośćmi wzywanymi do udziału w obrzędach rodowych i mają bezpośredni wpływ na uczestników uroczystości. Poszczególne praktyki rytualne pokazują, jak bardzo świat duchów przodków przenika się z rzeczywistością żyjących.

Najstarsze zapiski które mówią o praktykowaniu wróżenia przez naszych Przodków pochodzą z IV wieku naszej ery. W książce autor stara się pokazać jak najbogatszy materiał źródłowy dotyczący naszego, słowiańskiego kręgu kulturowego.

Zebrane w niniejszym tomie szkice o polskiej polityce z ostatnich dwóch i pół wieku łączy myśl, na którą bodajże jako pierwszy zwrócił uwagę Niccolò Machiavelli, iż istnieją dwa światy: świat osobistej moralności jednostek i świat politycznej organizacji, oparte na funkcjonowaniu dwóch różnych kodeksów etycznych. Myśl o istnieniu dwóch rodzajów etyki rozwinął Max Weber. Jego zdaniem polityk powinien kierować się etyką odpowiedzialności, a nie etyką przekonań. Myśl Machiavellego i Webera o istnieniu dwóch etyk uświadamia nam, że według innych kryteriów powinniśmy oceniać zachowania Polaka w roli obywatela, żołnierza, naczelnego wodza i polityka, co szczególnie ważne jest w odniesieniu do Polski popadającej od początku XVIII wieku w zależność od Rosji.

Wznowienie książki wydanej w 1903 roku.

Publikacja Stanisława Ciszewskiego to bogate w źródła opracowanie na temat kultu ognia u Słowian i innych ludów. Autor w ujęciu wieloaspektowym dokonał omówienia znaczenia ognia w gronie wspólnoty rodowej, plemiennej, aż do kultu ognia w wymiarze państwowym.

U siebie, a jednak obcy – polscy i niemieccy wygnańcy między pożegnaniem a nowym życiem.