Książki historyczne

10 lipca 1941 roku, w trakcie II Wojny Światowej, w niewielkiej miejscowości Jedwabne na Podlasiu doszło do potwornej zbrodni! Do stodoły położonej na obrzeżach miejscowości siłą spędzono około 300-400 jej mieszkańców, a następnie... SPALONO ŻYWCEM. Ofiary były w większości pochodzenia żydowskiego.

Zbrodnią tą od dwudziestu lat obciążani są Polacy. Przeprosili za nich prezydenci Kwaśniewski i Komorowski, a IPN podżyrował taką wersję. Jest ona smutna, ale... czy prawdziwa? Na to pytanie odpowiada fundamentalna praca naukowa pt. "Jedwabne. Historia Prawdziwa", którą od dwóch lat tworzy zespół Fundacji "Najwyższy Czas!"... i w końcu, dzięki wsparciu Darczyńców, publikuje!

 

W naszych poszukiwaniach, pod przewodnictwem historyka, dra Tomasza Sommera, opieramy się o wszystkie dostępne dokumenty, które po raz pierwszy pojawią się w obiegu naukowym oraz zostaną zebrane w jednym miejscu.
Tom pierwszy zawiera problemowe omówienie dokumentów oraz krytykę wcześniejszych prac poświęconych zbrodni w Jedwabnem. Tom drugi zawiera około 260 relacji i zeznań w sprawie Jedwabnego, w większości również premierowych. W sumie wydawnictwo stanowi pierwsze całościowe omówienie problematyki na podstawie kompletu dostępnych materiałów. 

W pracy odpowiadamy na następujące pytania: 

• Czy Żydów w Jedwabnem spalili Polacy?
• Czy śledztwo IPN-u w sprawie Jedwabnego prowadzone przez prok. R. Ignatiewa było rzetelne i dogłębne?
• Kim był Hermann Schaper, który dowodził jednostką SS wskazywaną jako sprawczą w zbrodni Jedwabnem?
• Czy w Jedwabnem w ogóle przeprowadzono ekshumacje?
• Czy na miejscu zbrodni znaleziono łuski i czy prokurator Ignatiew trafnie ocenił ich pochodzenie?
• Czy żydowscy świadkowie zbrodni w ogóle byli na miejscu jej popełnienia?

Te pytanie znajdują udokumentowaną odpowiedź w szykowanej publikacji. Pomóż ujrzeć jej światło dzienne jak najszybciej!

Książka to unikatowa - jak twierdzi sam autor "osamotniona" - ściśle naukowa biografia byłego prezydenta RP. Czy legendę Lecha Wałęsy jako niezłomnego przywódcy "Solidarności" da się obronić w konfrontacji z dokumentami i relacjami świadków jego życia i działalności politycznej? Paweł Zyzak na 623 stronach (!) pokazuje życie i działalność Wałęsy w nowym, pozbawionym politycznej poprawności i czołobitności świetle...

Jedwabne 10 VII 1941. Rekonstrukcja mordu autorstwa prof. Marka Jana Chodakiewicza i dr. Tomasza Sommera to kompleksowa próba ukazania, co naprawdę wydarzyło się w Jedwabnem i kto ponosi odpowiedzialność za tę zbrodnię.

Stanisław Stadnicki zwany Diabłem , właściciel Łańcuta i zamku nazywanego Piekłem - już za życia był legendą.

"Rzucam na Polskę za duży cień", miał ponoć powiedzieć Marszałek, z właściwą swej starości megalomanią. Duży czy mały – nie w tym rzecz, ale w tym, że jest to cień, w którym nic dobrego nie może wyrosnąć. W którym kwitnąć może tylko wiara w prymitywne recepty, w to, że wszystko stać się może siłą ducha i mocą słuszności, że trzeba tylko znaleźć wodza, oddać mu się całą duszą i bić kurwy i złodziei, które On do bicia wskaże.

Po krótkiej, półgodzinnej walce, kapituluje polska składnica tranzytowa, zdobyta z zaskoczenia przez niemiecką kompanię szturmową wspieraną ostrzałem pancernika Schleswig-Holstein. Ostatnia placówka potwierdzająca prawa Rzeczypospolitej do Gdańska okazuje się bardzo łatwą zdobyczą. Żołnierze są nieprzygotowani do obrony, dowódcy brak woli walki. Sprzeczne rozkazy łamią morale załogi w pierwszych chwilach wojny. Nad koszarami zawisa złowrogi sztandar ze swastyką. Niemcy świętują szybkie przyłączenie Gdańska do Rzeszy

Tak wyglądałaby historia obrony Westerplatte, miejsca gdzie zaczęła się II wojna światowa, gdyby nie dramatyczne decyzje i rozkazy wydane przez jednego z dowódców, który wbrew wszystkim zdecydował się walczyć. Gdyby nie poświęcenie i krwawy trud jego żołnierzy, którzy bez rozkazów zdecydowali się pozostać na stanowiskach, aby przywitać Niemców seriami kul zamiast białych flag. Załogi składnicy, jaka w nieludzkim wysiłku, łamiąc rozkazy, buntując się i stawiając desperacki opór, postanowiła za wszelką cenę bronić ostatniego skrawka polskiego wybrzeża w Gdańsku.

Piątek, 1 września 1939 roku: siedemnastoletni Richard Freiherr von Rosen słucha w radio przemówienia Hitlera w Reichstagu, informującego o ataku na Polskę.

Jest niezbyt zachwycony perspektywą wojny, ale jak wielu innych jego rówieśników, z poczucia obowiązku i chęci sprawdzenia się zgłasza się do wojska na ochotnika, aby jako podchorąży rozpocząć karierę w wojskach pancernych. Jego życzenie spełnia się w październiku 1940 roku, gdy zostaje powołany do służby w stacjonującym w Bambergu 35. Zapasowym Batalionie Czołgów. Po szkoleniu oraz odbytych kursach podchorążych młody rekrut jest przygotowywany do przyszłych walk na poligonach we Francji, w Nadrenii oraz w Kraju Warty.

22 czerwca 1941 roku Richard Freiherr von Rosen, jako celowniczy w Panzer III, bierze udział w Operacji Barbarossa, czyli wojnie ze Związkiem Radzieckim. W ramach 4. Dywizji Pancernej w Grupie Armii Środek przeżywa swój chrzest bojowy podczas ciężkich walk, jakie jego pułk toczy pod Starym Bychowem. Nieco później zostaje ranny po raz pierwszy. Po wyzdrowieniu i przeniesieniu do 502. Batalionu Czołgów Ciężkich, od stycznia 1943 roku walczy wraz ze swym Tygrysem najpierw na stepach Kałmucji. Jeszcze w tym samym roku von Rosen, już jako podporucznik i dowódca plutonu w 3. kompanii 502. Batalionu Czołgów Ciężkich, bierze udział w największej bitwie pancernej II wojny światowej w trakcie Operacji Cytadela. Latem 1944 roku zostaje przeniesiony wraz ze swą jednostką na front inwazyjny, gdzie niemieckie związki pancerne mają zatrzymać ofensywę wojsk alianckich. Na własnej skórze, w bardzo dramatycznych okolicznościach, odczuwa coraz większą przewagę alianckiego lotnictwa. Po wyposażeniu jego kompanii w nowe czołgi – Tygrysy Królewskie – jako dowódca kompanii trafia na chwiejący się w posadach niemiecki front na Węgrzech. Na początku 1945 roku odnosi tam swoją piątą ranę; po pobycie w wielu lazaretach koniec wojny zastaje go w ojczyźnie.

Po wojnie Richard Freiherr von Rosen dosłużył się w nowej Bundeswehrze stopnia generała majora wojsk pancernych.

Ukończył m.in. elitarną francuską École Supérieure de Guerre w Paryżu. Był również oficerem Sztabu Generalnego (G3) przy Naczelnym Dowódcy alianckich wojsk lądowych (AFCENT, Fontainebleau) oraz attaché militarnym ambasady Niemieckiej Republiki Federalnej we Francji. W stan spoczynku przeszedł we wrześniu 1982 roku.

Jego jedyne w swoim rodzaju, szczegółowe wspomnienia z walk pancernych na Wschodzie i Zachodzie wzbogacone są licznymi fotografiami, w bardzo dużej części dotąd nigdy niepublikowanymi, pochodzącymi z zasobów dokumentalnych samego autora.

Praca Tadeusza Płużańskiego jest gigantycznym kompendium wiedzy o terrorze komunistycznym w latach powojennych, o próbach oddania sądowej sprawiedliwości oprawcom po 1989 roku oraz o trudnej drodze prawdy o tamtych czasach do szerszej świadomości Polaków w III RP”.

Książka którą trzymacie w rękach to najtrudniejsza powieść w pisarskiej karierze Jacka Komudy. Przeszedł on w wyobraźni, na mapach, trochę konno, trochę samochodem cały szlak bojowy majora Hubala. Powieść w całości oparta jest na faktach, pamiętnikach i najnowszych opracowaniach. Występujące w niej postacie i większość wydarzeń jest prawdziwych.

Obszerna monografia działań UB na terenie powiatu kozienickiego i przyległych. Autorzy z pasją opisują koleje losy ofiar komunistycznych prześladowań. Jaskrawo od nich odbijają się życiorysy i kariery lokalnych oprawców.

 Korwin prezentuje swoje najsłynniejsze tezy historyczne. Jeśli nie interesują cię propagandowo-ideologiczne konstrukcje musisz tę książkę przeczytać (290 stron!) 

Jest wiek XVII. Gedeon Siemieński, zubożały szlachcic, chcąc zająć dobra po swoim stryju, wyrusza na zieloną Ukrainę – dziki, nieokiełznany kraj na rubieżach Rzeczpospolitej szlacheckiej. Kraj bardzo piękny w swej bezwzględności. Siemieńskiemu nieustannie przytrafiają się liczne przygody i tarapaty – powstanie kozackie, wielka miłość, zajazdy i pojedynki. Jednakże polski szlachcic nawet z największych opresji wychodzi w sposób odważny i pomysłowy, doskonale się przy tym bawiąc.

Ludzie kupują gazety i oglądają telewizję nie po to, żeby się czegoś nauczyć, tylko po to, aby się pośmiać – mawia najpotężniejszy
człowiek mediów przełomu wieków, właściciel docierającego do 70% ludności świata News Copr., Rupert Murdoch.
Czy oznacza to schyłek państwa narodowego, bowiem idea jego istnienia nie jest w stanie oprzeć się ekonomii? Nie. Oznacza
jedynie otwarcie różnorodnych konkurujących ze sobą kanałów przenoszenia informacji na rynek. Liberalna wizja mass mediów
daje jednostce możliwość doboru dowolnego filtra w ich wyborze – twierdzi autor prezentowanej książki.

Książkę, pozycję historyczną, czyta się jak mroczny thriller; niestety taki, który napisało samo życie.

Książka to kolejna odsłona jednego z najbardziej przemilczanych epizodów polskiej historii z okresu tuż przed II wojną światową. Tomasz Sommer przytacza i omawia 45 relacji z operacji polskiej NKWD, w większości zapisanych oczami dzieci, które przeżyły ludobójstwo Polaków zrealizowane na rozkaz Stalina.

Najnowsza książka wieloletniego współpracownika tygodnika „Najwyższy CZAS!” – Marka A. Koprowskiego. Kompleksowa synteza dotycząca aktualnej sytuacji Polaków zamieszkujących Białoruś. Jeśli interesują Cię Kresy i trudna historia tych ziem, musisz mieć tę pozycję w swoim księgozbiorze.

Kto naprawdę odkrył Azję? Czy polski Żyd odkrył Brazylię? Czy Polacy zbudowali Amerykę? Tego wszystkiego i wielu innych ciekawostek historycznych dowiesz się z nowej książki Marka Skalskiego.

Kim był „Czarny Batyr”? Co robił polski James Bond w Afganistanie? Jak car ukarał Piotra Wysockiego za Noc Listopadową? Na te i inne pytania odpowiedzi znajdują się w najnowszej książce Marka Skalskiego. Niezwykle losy polskich „Sybiraków”, których życie może być wzorem dla współczesnych Polaków.