Książki historyczne

To publikacja fundamentalna dla upowszechnienia tradycji walk o niepodległość Polski oraz dla zachowania pamięci ofiar wojny i okresu powojennego.

11 września 2016 roku to dzień beatyfikacji w Astanie księdza Władysława Bukowińskiego (19041974), niestrudzonego i bohaterskiego, który poświęcił swoje życie pracy duszpasterskiej wśród żyjących tam katolików.

W kwietniu 1988 roku Alfred Znamierowski – dziennikarz i publicysta związany z Rozgłośnią Polskiego Radia Wolna Europa oraz Sekcją Polską Głosu Ameryki – przeprowadził kilkudziesięciogodzinne rozmowy z Andrzejem Kołodziejem, działaczem Solidarności Walczącej.

Dzieje Polski za Piastów to barwna panorama kształtowania się polskiej państwowości od jej zarania po wiek XIV, uzupełniona wątkami z historii krajów ościennych. Książka ukazuje powstanie i rozwój młodego państwa polskiego ze szczególnym uwzględnieniem cywilizacyjnej roli Polski i jej miejsca w Europie między Wschodem a Zachodem.

 Feliks Koneczny wychodząc z założenia, iż refleksja nad dziejami ojczystymi, do jakiej zaprasza czytelników, wzbudzi w nich poczucie dumy narodowej – podjął trud ukazania swym współrodakom korzeni rodzimej tożsamości państwowej i historii jej krzepnięcia w czasach piastowskich. Wciąż zadziwia nas rozmach, z jakim autor odmalował życie poszczególnych warstw społecznych ówczesnej Polski, jednocześnie nie tracąc z oczu politycznych niuansów i zwrotów dyplomatycznych splatających interes narodowy z losami Europy.

Kto zamordował księdza Jerzego Popiełuszkę? Dlaczego i z czyich rąk zginęli księża Stefan Niedzielak, Sylwester Zych, Stanisław Suchowolec? Dlaczego prokuratorowi IPN-u nie pozwolono posadzić zabójców na ławie oskarżonych? Ta książka ujawnia szokujące kulisy zbrodni z lat 80-tych, które są zbrodniami teraźniejszości, a nie przeszłości. Bez lektury tej książki nie da się zrozumieć dzisiejszej rzeczywistości politycznej.

Biografia jednego z najznakomitszych przedwojennych polskich samorządowców. Julian Spitosław Kulski był od 1935 roku pierwszym zastępcom prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego.

"Zburzenie Warszawy. Największe "Heil Hitler" jest porażającym świadectwem postawy przeważającej częśli elity wojskowej Niemiec hitlerowskich. Przesłuchiwani swoje działania motywują dobrem swego narodu, koniecznością wykonywania rozkazów, zaprzeczają faktom. Ich zeznania zostały skonfrontowane z dramatycznymi wspomnieniami niektórych ocalałych z zagłady warszawiaków, zapisanymi bezpośrednio po powstaniu.

Adam Ludwik Korwin-Sokołowski – od 1930 roku szef gabinetu Marszałka Piłsudskiego – spisywał swoje wspomnienia i dzięki temu mamy teraz do nich dostęp. Wspomnienia Adama Ludwika Korwin-Sokołowskiego obejmują lata 1910-1945.

Książka jest ponurą kroniką zbrodni dokonywanych na obywatelach Polski przez SB i UB w okresie czterdziestolecia PRL, ze szczególnym uwzględnieniem pierwszego jej dziesięciolecia (lata 1944-54), a następnie lat 1970-84.

Opisywana przez Zofię Kossak II Pielgrzymka Narodowa miała miejsce w dniach 24 II–26 III 1933 r. Grupa pątników liczyła 101 osób, a jej duchowym opiekunem był pierwszy biskup częstochowski, wspominany często na łamach książki – Teodor Kubina. Uczestnikiem pielgrzymki był także przyjaciel Autorki ks. dr Antoni Marchewka, wieloletni redaktor kwartalnika „Niedziela”. W gronie 41 uczestniczących w pielgrzymce księży znalazło się dwóch przyszłych męczenników z Dachau, beatyfikowanych w 1999 r. – ks. Emil Szramek i ks. Michał Woźniak.

Napisana z rozmachem i ogromną erudycją książka, będąca wynikiem wielu lat podróży i poszukiwań przedstawia historię młodej polskiej królowej Jadwigi Andegaweńskiej, historię, tym ciekawszą, że widzianą oczami Amerykanki zafascynowanej Polską i polskością.

Jadwiga Andegaweńska – król-kobieta na polskim tronie – otworzyła swoim panowaniem nową epokę w dziejach Polski. Mimo że żyła krótko, szczególnie mocno wpłynęła na dalsze losy królestwa, którym władała stając się symbolem narodowych aspiracji i źródłem dumy. To opowieść ważna dla polskich dziejów, ale także interesująca jako historia wielkiej miłości i wielkiego poświęcenia.

Piękny, wzruszający, miejscami smutny i pełen grozy — a jednocześnie jasny i zrozumiały nie tylko dla dorosłego, ale również dla młodego czytelnika — sposób przedstawienia tak trudnych losów Polaków sprawia, że opowieść ta zapadnie głęboko w serce i pamięć każdego, kto po nią sięgnie.

„Choć udręką było mieszkanie niedaleko ruin własnej posiadłości i związane z tym bolesne wspomnienia, to rodzina nie zamierzała rozstawać się z ojcowizną. Dopiero na skutek świętokradczego występku syna, pani Turska podjęła decyzję o opuszczeniu rodzinnej ziemi i wyjeździe do Polski. Uzmysłowiła sobie, że Ojczyzna to coś więcej niż ziemia rodzinna, to wspólnota wierzeń, historii, tradycji, która pozwala na wychowanie potomstwa na wolnych obywateli w oparciu o wyznawane wartości”. (Z Posłowia)

Ilustracje: Kazimierz Wasilewski

Wspomnienia wojenne 1918–1920 Tadeusza Kossaka, ojca Zofii Kossak, są barwnym zapisem dramatycznych zmagań o niepodległość Polski na froncie wschodnim. Wybitny dowódca przenosi nas w swych wspomnieniach na pole walki z bolszewikami, kreśląc wspaniały fresk blasków i cieni ułańskiego życia.

W publikacji znajdujemy szeroką panoramę epoki: spojrzenie ziemianina, przedstawiciela inteligencji, doskonale zaznajomionego z prądami artystycznymi i ideowymi, a zarazem znakomitego oficera, na kwestie społeczne, gospodarcze, polityczne, religijne, narodowościowe i nade wszystko na problematykę wojskową, zwłaszcza w kontekście znaczenia kawalerii.

wstęp dr Andrzej Gładysz, Pracownia Wojskowo-Historyczna Instytut Historii KUL

„Legenda polska” opowiada o patriotyzmie wyrosłym z buntu wobec zaborców, występującym przeciw niewoli i wynaradawianiu. Myśl o przekazywaniu wartości kulturowych towarzyszy każdemu pokoleniu wychowującemu swoich następców. Jaką częścią tego wychowania jest dziś legenda polska?

Między parafią a łagrem to tom wspomnień ks. Józefa Kuczyńskiego (1904-1982), kapłana diecezji łuckiej, duszpasterza katolików na Ukrainie i w Kazachstanie.

Rok 1877. Wschodnie narody Europy wstrzymują oddech przed burzą wojny na horyzoncie. Dwoje zaborców pręży mięśnie, jawnie zbierając armie na granicy. Nagle, między tryby wojennej maszyny wpada ziarnko piasku. W małej wsi pod mazurskim Olsztynem, zwanej Gietrzwałdem, dwojgu polskich dziewczynek objawia się Matka Boża. Przemawia do nich w ojczystym języku, wydając instrukcje, które młode polski wypełniają z godnym podziwu zapałem.

To pierwsze polsko-łacińskie wydanie napisanej w 1926 r. w języku łacińskim pracy o. Jacka Woronieckiego Quaestio disputata de natione et statu civili. Nowatorską i w sposób oryginalny poprowadzoną refleksję nad narodem o. Woronieckiego uzupełnia w aneksie jego odpowiedź na międzynarodową ankietę o stosunku nacjonalizmu do katolicyzmu ogłoszoną przez Maurycego Voussard. O. Woroniecki wskazuje na doniosłą rolę narodu w rozwoju moralnym każdej osoby przeciwstawiając się jednocześnie teoriom egoizmu narodowego. Naród, jako pewna „obyczajowa więź" pomiędzy jego członkami, ma za zadanie usprawniać człowieka do wyboru dobra moralnego. Kwestia o narodzie składa się z siedmiu artykułów, w których dyskutowane są: problem różnicy pomiędzy narodem a państwem, problem celu narodu i państwa, naturalnego pochodzenia narodu i państwa, obowiązywania praw moralnych w życiu jednostki oraz państwa i narodu, wyższości narodu wobec państwa, problem hierarchii miłości wobec rodaków
i współobywateli oraz zagadnienie państwa narodowego. Prezentowana praca O narodzie i państwie wprowadza nas w scholastyczną tradycję dyskutowania podyktowanego gorącym pragnieniem dotarcia do prawdy, uniknięcia poznawczych błędów i ich skutków.