Wolnomularstwo

Masoneria stara się ciągle z jednej strony szerzyć wszelakim sposobem bezbożność i zepsucie obyczajów, bo to gleba jedyna pod jej posiew, a z drugiej mamić opinię publiczną, wołając nieustannie, że duchowieństwo i katolicy wierzący są wrogiem republiki, demokracji, postępu i ludzkości. Do tego służą jej dzienniki własne i jej sprzymierzeńców, a także stowarzyszenia przez nią utworzone lub pod jej wpływem zostające, wydawane w celach propagandy książki i broszury lub konferencje i wykłady.

Cała prawda o masonerii, czyli jak elity masońskie od lat wpływają na politykę i życie społeczne całego globu. Przeczytaj !

Krótka prolegomena do badań nad wpływem masonerii na procesy globalne i państwowe, opracowana przez Kazimierza Mariana Morawskiego oraz Włodzimierza Moszczyńskiego - przedwojennych konserwatystów, biegłych w spectrum tematycznym wolnomularstwa. Historycy podejmują w powyższej pracy podstawowe zagadnienia dotyczące działalności masonerii, jej struktur oraz planów tejże organizacji w sferach polityki międzynarodowej, przemian społecznych, religii oraz gospodarki. Przybliżone zostały weń również tematy mistycyzmu masońskiego oraz symboliki wolnomularskiej.

Nowa książka znanego badacza masonerii. Tym razem publicysta podejmuje się tematu orędzia fatimskiego. Czy jego interpretacje wizji przedstawionej w Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej są prawdopodobne? Sam autor stawia wiele znaków zapytania i nie daje jednoznacznej odpowiedzi. Książka oparta o wiele innych tez zawartych w książkach poświęconych Fatimie.

Opracowanie Feliksy Eger stanowi kompilację dzieł badaczy zajmujących się problematyką masonerii. Oparte jest przede wszystkim na rozprawie francuskiego jezuity Nicolasa Deschampsa (1797–1873) Les sociétés secretes et la société ou Philosophie de l’histoire contemporaine, uzupełnionej przez Claudio Janneta, a także na dziełach Saint-Albina, Saint-Andrégo, dra Otto Beurena i innych.

Feliksa Eger — polska literatka, historyczka i bibliotekarka. Urodziła się w 1835 r. w Przasnyszu. Przez wiele lat pracowała jako bibliotekarka w Wilanowie, jednocześnie szeroko udzielając się w kręgach towarzyskich Warszawy. Autorka opracowań historycznych, przedmiotem których była w szczególności historia masonerii. W latach 90. XIX wieku przeprowadziła się do Zakopanego, gdzie wraz z rodziną prowadziła pensjonat „Fortunka” na Bystrem.

Wśród dużej liczby uczestników tzw. prawej strony polskiej sceny politycznej, a nawet wśród niektórych eurosceptyków, utarł się pogląd, że pierwotni „twórcy-architekci" czy „ojcowie-założyciele" zjednoczonej Europy mieli zupełnie inną wizję integracji i pragnęli jej nadać inny kształt niż ten, który przybrała obecna Unia Europejska. Początki bowiem wspólnot europejskich powstałych w latach pięćdziesiątych, z których rozwinęła się dzisiejsza UE - argumentuje się w tych kręgach - były chrześcijańskie: ich twórcami byli trzej politycy chadeccy: Konrad Adenauer (kanclerz RFN). Alcido de Gaspari (premier Włoch) i dzisiejszy kandydat na ołtarze Robert Schuman (minister spraw zagranicznych Francji). Oni byli autorami idei zjednoczenia Europy, któremu chcieli nadać formę luźnej integracji ojczyzn. To z ich powodu socjaliści i komuniści wołali histerycznie o „Europie podporządkowanej Watykanowi". Wynegocjowane przez nich trzy traktaty powołujące do życia trzy wspólnoty gospodarcze (Europejską Wspólnotę Węgla i Stali - 1951, Europejską Wspólnotę Gospodarczą - 1957, Europejską Wspólnotę Energii Atomowej - 1957) ograniczały integrację Europy do sfery gospodarczej, do gospodarczej Europy ojczyzn, i nie zawierały żadnych przesłanek do rozciągnięcia jej na sferę polityczną. To dopiero następcy i kontynuatorzy dzieła owej trójki chadeckiej odeszli od jej założeń. Trzeba więc wrócić do korzeni chrześcijańskich, do początków integracji owianych duchem chrześcijańskim samej idei i jej twórców. Na opinię tę powołują się w dyskusjach niekiedy nawet osoby nie odrzucające przystąpienia Polski do Unii Europejskiej.

Najnowsza z serii książek ukazujących działania masonerii w Polsce autorstwa dr Stanisława Krajskiego. Autor od lat prowadzi badania nad rozwojem wolnomularstwa w Polsce i regularnie publikuje książki dotyczące tego tematu. 

Druga część tegorocznej edycji książki o masonerii i jej wpływach na życie publiczno-polityczne w Polsce.

Najnowsza książka znanego badacza wpływów masonerii na losy świata tym razem koncentruje się na walce masonerii z Kościołem w Polsce. Kto jest piątą kolumną Kościoła w Polsce? Jakie związki ma Mateusz Morawiecki z możnymi tego świata? Kim jest grupa Chabad-Lubawicz i jakie są jej plany wobec Polski? na te wszystkie pytania stara się znaleźć odpowiedź Stanisław Krajski. 

Hasła walki z religią, z Kościołem, z wartościami nadprzyrodzonymi rozbrzmiewają dzisiaj wszędzie: w szkole, w biurach, w instytucjach publicznych, urzędach, przy warsztatach pracy, w klubach politycznych i w sejmie. Jest to rezultat wytężonej, od lat szeregu trwającej propagandy, ogarniającej stopniowo wszystkie dziedziny życia.

Naiwny byłby ten kto by sądził, że w XX w. szatan i jego pomocnicy na ziemi, jak Kościół nazywał masonów, przestali działać. Można wręcz powiedzieć, że to był czas szczególnego działania zła, o czym świadczy choćby pierwsza i druga wojna światowa, nazizm i komunizm.

Ks. kardynał Feliks Cavagnis urodził się 15 stycznia 1841 w Bordognie. Swoją edukację rozpoczął w szkołach w Bordognie, w Zogno i Bergamo. W 1853 roku wstąpił do seminarium w Bergamo. Następnie przeniósł się do Papieskiego Seminarium Rzymskiego. Po ukończeniu nauki w tym seminarium kontynuował studia w Papieskim Rzymskim Ateneum S. Apollinare, gdzie uzyskał doktoraty z filozofii, teologii i utroque iure w zakresie prawa cywlnego i kanonicznego. Święcenia kapłańskie przyjął w 1863 roku. Od roku 1893 do roku 1896 pełnił funkcję prosekretarza, a od roku 1896 do roku 1901 sekretarza Świętej Kongregacji Nadzwyczajnych Spraw Kościoła. Na konsystorzu w 1901 roku został kreowany kardynałem diakonem. Był uczestnikiem konklawe w 1901 roku. Zmarł w roku 1906.

„Aby zapewnić sobie papieża o cechach przez nas wymaganych, przede wszystkim należy zadbać o to, aby wykształcić mu […] pokolenie godne królestwa, o którym marzymy. […] W przeciągu niewielu lat to młode duchowieństwo siłą rzeczy obejmie wszystkie stanowiska, ono będzie rządzić, administrować, sądzić, ono utworzy radę przy papieżu, ono zostanie powołane do wyboru nowego papieża.”

instrukcje tzw. Wysokiej Wenty, 1819 r.

Czy ten przerażający XIX-wieczny scenariusz masonerii już się realizuje?

Szczegółowy opis tej religii znajdujemy w książce Arnauda de Lassus pt. ‚ New Age, Nowa religia?’. Jej autor wskazuje również na liczne powiązania New Age z masonerią. Książka ta, wydana w Polsce w 1993 r. nie straciła nic na swojej aktualności. Można co najwyżej dokonać pewnych dopowiedzeń ukazujących jak New Age wkracza we wszystkie sfery naszego życia, a przede wszystkim stara się przejąć (często skutecznie) umysły i sera naszych dzieci i wnuków.

Od klęski Niemiec w 1945 roku, mniej więcej trzynaście klanów rodzinnych kontroluje emisje pieniędzy przez banki światowe. Praktycznie są właścicielami tych banków. Na początku lat siedemdziesiątych ubiegłego stulecia, owe klany poczęły pracować intensywnie nad sposobem opanowania świata do roku 2000. Przekupstwo i morderstwa torują im drogę do celu. Opanowanie pól naftowych na Bliskim Wschodzie i Afryce uczyniło ich panami sytuacji. Wpierw, zmusili Arabów do zawyżenia ceny ropy naftowej, a następnie „nakłonili” ich do długoterminowego zdeponowania pieniędzy w bankach amerykańskich. Terminy depozytu są różne: od dziesięciu do trzydziestu lat. Dzięki zamrożeniu owych pieniędzy, bankowcy mogli stworzyć dodatkowe kredyty dla „trzeciego świata”, w ilości przekraczającej depozyt dwudziestokrotnie. Pożyczki dla Polski też pochodziły z tej puli. Wiadomo, trzeci świat. Wkrótce, wszystkie kraje, które zostały wsparte tymi kredytami, znalazły się na krawędzi bankructwa i ciągle potrzebują nowych „kredytów”. Tym samym, Międzynarodowy Fundusz Walutowy stał się panem ich istnienia.

Romuald Gładkowski

"Pajęczyna władzy" to obszerne kompendium wiedzy, na temat mechanizmów i sposobu sprawowania władzy w wielu krajach na świecie.

Ta książka to poprzedzony dwiema obszernymi przedmowami zbiór wypowiedzi Urzędu Nauczycielskiego Kościoła katolickiego o masonerii i o spokrewnionych z nią stowarzyszeniach wolnomularskich pochodzących z encyklik.

Napisany w 1817 roku „Rok 3333, czyli Sen Niesłychany” jest pod wieloma względami pracą oryginalną i godną uwagi. Przede wszystkim stanowi jedno z pierwszych w historii Polski dzieł o tematyce futurystycznej i fantastycznej. W swojej treści przekazuje pełną lęków wizję możliwego, przyszłego współżycia Polaków z żyjącą nad Wisłą mniejszością żydowską. Lęki te najwyraźniej były powszechne w ówczesnym społeczeństwie. Musiały być przy tym oparte o solidne podstawy merytoryczne skoro poważnie traktował je autor, należący bądź co bądź do elity intelektualnej tamtej epoki.  Ba! Późniejsze wypadki potwierdziły obawy zawarte w tej pracy. 

To zbyt mało powiedzieć, że ta książka powinna stać się obowiązkową lekturą każdego katolika. Żaden katolik nie może sobie pozwolić na niewiedzę czemu tak wielu papieży ogłaszało tak wiele encyklik ostrzegając swych wiernych przed owym kłamliwym i wojowniczo nastawionym „cechem rzemieślniczym”, który „często stara się ukryć zło drzemiące w ich doktrynie”. Wszyscy chrześcijanie mogą odnieść korzyść zapoznając się z tą pracą, która tak krytycznie ocenia źródła świeckiego humanizmu. To jedno z najbardziej kompetentnych opracowań o współczesnej masonerii.

Prawda jest taka, że przez ostatnie sto czterdzieści pięć lat ogień rewolucyjny tlił się nieustannie pod budowlą wiekowej cywilizacji i już nie raz budził się z niego pożar grożący zniszczeniem gmachu wznoszonego przez ostatnie osiemnaście stuleci. (...) Ta rewolucja, przez którą teraz przechodzimy, nie jest lokalna, ale powszechna, nie jest polityczna, lecz społeczna, a jej przyczyn nie należy szukać w powszechnym niezadowoleniu, a w głębokiej konspiracji, która wykorzystuje ludzi do swoich celów i na ich własną zgubę.

Augustyn Barruel urodził się 2.10.1741 r. w Villeneuve de Berg w Vivarais, w Sewennach. Wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Po zniesieniu zakonu we Francji przeniósł się do Austrii, a po skasowaniu zakonu podróżował po Europie jako nauczyciel z powierzonym sobie wychowańcem z bogatego domu. W podróży tej zgromadził znaczny zapas materiałów, które wykorzystał w swoich późniejszych pracach. Około 1777 roku powrócił do Francji, w chwili gdy Kościół i religia były tam silnie zagrożone. Barruel poświęcił się cały obronie religii i nie chciał przyjąć żadnych urzędów ani obowiązków, aby tym swobodniej móc oddać się swojej pracy.

Zaczął pisywać w „L’Année littéraire” Frérona. W 1788 rozpoczął redagowanie dziennika „Journal ecclésiastique”, wydawanego od roku 1760 przez ks. Dinouarta. Barruel prowadził ten dziennik dalej w duchu nieco odmiennym, aż do r. 1792, tj. do chwili, gdy rewolucja zmusiła go do szukania schronienia w Anglii. Tam w 1794 r. wydał w Londynie swoją Historię duchowieństwa francuskiego podczas rewolucji (Histoire du clergé de France pendant la revolution).

Daleko większe znaczenie ma następne dzieło, o jakobinizmie, Mémoires pour l'histoire du jacobinisme, Londyn 1796 r. W pracy tej autorowi nie szło o napisanie wyczerpującej historii jakobinów, lecz raczej o skreślenie dziejów tajnych towarzystw, dążących systematycznie do obalenia religii i tronów. Oskarżał on Voltaire’a, d’Alemberta i Fryderyka II, jako naczelników wielkiego spisku, wymierzonego przeciwko religii, prowadzonego dalej przez encyklopedystów, wolnych mularzy, iluminatów. 

Barruel otwierał czytelnikom swoich dzieł oczy na wielkie niebezpieczeństwa, jakie grożą Kościołowi i państwu ze strony tajemnych towarzystw, tak długo tolerowanych, a nawet popieranych przez rządy, do których wywrócenia zmierzały. 

Prawdziwa historia, rytuały, stopnie wtajemniczenia, loże i rola masonerii w dziejach Polski - wszystko to w jednej książce.

Po 25 latach spędzonych w lożach masońskich zakonu Droit Humain (wywodzącego się z Wielkiego Wschodu), Serge Abad-Gallardo (architekt i urzędnik państwowy w pracujący w Narbonie na Korsyce, w Gujanie i na Lazurowym Wybrzeżu) zna już doskonale masoński rytuał, umie posługiwać się masońskimi metodami pracy, bierze udział w tajnych posiedzeniach...

Masoneria, jako organizacja o skrystalizowanym już programie, wystąpiła po raz pierwszy na widownię dziejową w okresie poprzedzającym wybuch wielkiej rewolucji francuskiej.

Kompilatorska praca na temat spisków żydomasońskich Feliksa Egera z 1908 roku. SPIS RZECZY: Słowo wstępne Część I: Żyd Talmud Żydzi i Masoni Legenda o Adonhiramie O stopniach O znaczeniu liczb, znaków, symbolów, trawestowaniu obrządków i czci szatana Instrukcja dana Garibaldiemu przez W. Mistrza Angbarrę Część II: Żydzi w historycznym przebiegu czasu Dążenie żydów do usamowolnienia Żydzi po usamowolnieniu O organizacji rządowej i wolności Żydzi w Austryi Socjalizm i jego odlany, jak: Internacjonal czyli Międzynarodówka, Anarchizm i Bund

"Czarna księga masonerii" nie jest kolejną pozycją z gatunku "spiskowej teorii dziejów". Autor, znany niemiecki dziennikarz, proponuje poddać ruchy masońskie rutynowym, empirycznym badaniom, próbując dowiedzieć się, kim są ich uczestnicy i dlaczego tak bardzo zależy im na tajności.

Pierwsze wydanie książki św. bp Józefa Pelczara o masonerii, które autor podpisał pseudonimem J.S. Korczyński (następne rozszerzone wydania podpisywane już były imieniem i nazwiskiem autora). Publikacja pomaga czytelnikowi poznać, czym jest masoneria oraz jaka jest jej polityka w wybranych krajach świata w tym w Polsce.

Kryzys dzisiejszy jest kryzysem totalnym, obejmującym wszystkie możliwe perspektywy, przede wszystkim jest kryzysem dotykającym fundamentów cywilizacji i kultury, w której żyjemy.

Autor przedstawia w swojej pracy obszerny opis działań tajnego Antykościoła. Przytacza szereg przykładów, w jaki sposób działa, werbuje swoich członków i posługuje się niejednokrotnie nieświadomymi niczego katolikami do osiągania swoich celów. 

Masoneria wytworzyła taką sytuację finansową i gospodarczą, że wielki światowy krach, który nie ominie Polski i zniesie jak tsunami z powierzchni ziemi obecną cywilizację jest nieunikniony.

Przedreferendalna dyskusja na temat wejścia Polski do UE wykazała dobitnie, jak wielką jest w naszym kraju nieznajomość podstawowych zasad, na których została oparta Unia i konsekwencji stąd wynikających.