Wolnomularstwo

Nowa książka znanego badacza masonerii. Tym razem publicysta podejmuje się tematu orędzia fatimskiego. Czy jego interpretacje wizji przedstawionej w Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej są prawdopodobne? Sam autor stawia wiele znaków zapytania i nie daje jednoznacznej odpowiedzi. Książka oparta o wiele innych tez zawartych w książkach poświęconych Fatimie.

Opracowanie Feliksy Eger stanowi kompilację dzieł badaczy zajmujących się problematyką masonerii. Oparte jest przede wszystkim na rozprawie francuskiego jezuity Nicolasa Deschampsa (1797–1873) Les sociétés secretes et la société ou Philosophie de l’histoire contemporaine, uzupełnionej przez Claudio Janneta, a także na dziełach Saint-Albina, Saint-Andrégo, dra Otto Beurena i innych.

Feliksa Eger — polska literatka, historyczka i bibliotekarka. Urodziła się w 1835 r. w Przasnyszu. Przez wiele lat pracowała jako bibliotekarka w Wilanowie, jednocześnie szeroko udzielając się w kręgach towarzyskich Warszawy. Autorka opracowań historycznych, przedmiotem których była w szczególności historia masonerii. W latach 90. XIX wieku przeprowadziła się do Zakopanego, gdzie wraz z rodziną prowadziła pensjonat „Fortunka” na Bystrem.

Najnowsza z serii książek ukazujących działania masonerii w Polsce autorstwa dr Stanisława Krajskiego. Autor od lat prowadzi badania nad rozwojem wolnomularstwa w Polsce i regularnie publikuje książki dotyczące tego tematu. 

Druga część tegorocznej edycji książki o masonerii i jej wpływach na życie publiczno-polityczne w Polsce.

Najnowsza książka znanego badacza wpływów masonerii na losy świata tym razem koncentruje się na walce masonerii z Kościołem w Polsce. Kto jest piątą kolumną Kościoła w Polsce? Jakie związki ma Mateusz Morawiecki z możnymi tego świata? Kim jest grupa Chabad-Lubawicz i jakie są jej plany wobec Polski? na te wszystkie pytania stara się znaleźć odpowiedź Stanisław Krajski. 

Hasła walki z religią, z Kościołem, z wartościami nadprzyrodzonymi rozbrzmiewają dzisiaj wszędzie: w szkole, w biurach, w instytucjach publicznych, urzędach, przy warsztatach pracy, w klubach politycznych i w sejmie. Jest to rezultat wytężonej, od lat szeregu trwającej propagandy, ogarniającej stopniowo wszystkie dziedziny życia.

Naiwny byłby ten kto by sądził, że w XX w. szatan i jego pomocnicy na ziemi, jak Kościół nazywał masonów, przestali działać. Można wręcz powiedzieć, że to był czas szczególnego działania zła, o czym świadczy choćby pierwsza i druga wojna światowa, nazizm i komunizm.

Ks. kardynał Feliks Cavagnis urodził się 15 stycznia 1841 w Bordognie. Swoją edukację rozpoczął w szkołach w Bordognie, w Zogno i Bergamo. W 1853 roku wstąpił do seminarium w Bergamo. Następnie przeniósł się do Papieskiego Seminarium Rzymskiego. Po ukończeniu nauki w tym seminarium kontynuował studia w Papieskim Rzymskim Ateneum S. Apollinare, gdzie uzyskał doktoraty z filozofii, teologii i utroque iure w zakresie prawa cywlnego i kanonicznego. Święcenia kapłańskie przyjął w 1863 roku. Od roku 1893 do roku 1896 pełnił funkcję prosekretarza, a od roku 1896 do roku 1901 sekretarza Świętej Kongregacji Nadzwyczajnych Spraw Kościoła. Na konsystorzu w 1901 roku został kreowany kardynałem diakonem. Był uczestnikiem konklawe w 1901 roku. Zmarł w roku 1906.

„Aby zapewnić sobie papieża o cechach przez nas wymaganych, przede wszystkim należy zadbać o to, aby wykształcić mu […] pokolenie godne królestwa, o którym marzymy. […] W przeciągu niewielu lat to młode duchowieństwo siłą rzeczy obejmie wszystkie stanowiska, ono będzie rządzić, administrować, sądzić, ono utworzy radę przy papieżu, ono zostanie powołane do wyboru nowego papieża.”

instrukcje tzw. Wysokiej Wenty, 1819 r.

Czy ten przerażający XIX-wieczny scenariusz masonerii już się realizuje?

Szczegółowy opis tej religii znajdujemy w książce Arnauda de Lassus pt. ‚ New Age, Nowa religia?’. Jej autor wskazuje również na liczne powiązania New Age z masonerią. Książka ta, wydana w Polsce w 1993 r. nie straciła nic na swojej aktualności. Można co najwyżej dokonać pewnych dopowiedzeń ukazujących jak New Age wkracza we wszystkie sfery naszego życia, a przede wszystkim stara się przejąć (często skutecznie) umysły i sera naszych dzieci i wnuków.

"Pajęczyna władzy" to obszerne kompendium wiedzy, na temat mechanizmów i sposobu sprawowania władzy w wielu krajach na świecie.

Ta książka to poprzedzony dwiema obszernymi przedmowami zbiór wypowiedzi Urzędu Nauczycielskiego Kościoła katolickiego o masonerii i o spokrewnionych z nią stowarzyszeniach wolnomularskich pochodzących z encyklik.

Prawda jest taka, że przez ostatnie sto czterdzieści pięć lat ogień rewolucyjny tlił się nieustannie pod budowlą wiekowej cywilizacji i już nie raz budził się z niego pożar grożący zniszczeniem gmachu wznoszonego przez ostatnie osiemnaście stuleci. (...) Ta rewolucja, przez którą teraz przechodzimy, nie jest lokalna, ale powszechna, nie jest polityczna, lecz społeczna, a jej przyczyn nie należy szukać w powszechnym niezadowoleniu, a w głębokiej konspiracji, która wykorzystuje ludzi do swoich celów i na ich własną zgubę.

Augustyn Barruel urodził się 2.10.1741 r. w Villeneuve de Berg w Vivarais, w Sewennach. Wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Po zniesieniu zakonu we Francji przeniósł się do Austrii, a po skasowaniu zakonu podróżował po Europie jako nauczyciel z powierzonym sobie wychowańcem z bogatego domu. W podróży tej zgromadził znaczny zapas materiałów, które wykorzystał w swoich późniejszych pracach. Około 1777 roku powrócił do Francji, w chwili gdy Kościół i religia były tam silnie zagrożone. Barruel poświęcił się cały obronie religii i nie chciał przyjąć żadnych urzędów ani obowiązków, aby tym swobodniej móc oddać się swojej pracy.

Zaczął pisywać w „L’Année littéraire” Frérona. W 1788 rozpoczął redagowanie dziennika „Journal ecclésiastique”, wydawanego od roku 1760 przez ks. Dinouarta. Barruel prowadził ten dziennik dalej w duchu nieco odmiennym, aż do r. 1792, tj. do chwili, gdy rewolucja zmusiła go do szukania schronienia w Anglii. Tam w 1794 r. wydał w Londynie swoją Historię duchowieństwa francuskiego podczas rewolucji (Histoire du clergé de France pendant la revolution).

Daleko większe znaczenie ma następne dzieło, o jakobinizmie, Mémoires pour l'histoire du jacobinisme, Londyn 1796 r. W pracy tej autorowi nie szło o napisanie wyczerpującej historii jakobinów, lecz raczej o skreślenie dziejów tajnych towarzystw, dążących systematycznie do obalenia religii i tronów. Oskarżał on Voltaire’a, d’Alemberta i Fryderyka II, jako naczelników wielkiego spisku, wymierzonego przeciwko religii, prowadzonego dalej przez encyklopedystów, wolnych mularzy, iluminatów. 

Barruel otwierał czytelnikom swoich dzieł oczy na wielkie niebezpieczeństwa, jakie grożą Kościołowi i państwu ze strony tajemnych towarzystw, tak długo tolerowanych, a nawet popieranych przez rządy, do których wywrócenia zmierzały. 

Prawdziwa historia, rytuały, stopnie wtajemniczenia, loże i rola masonerii w dziejach Polski - wszystko to w jednej książce.

Po 25 latach spędzonych w lożach masońskich zakonu Droit Humain (wywodzącego się z Wielkiego Wschodu), Serge Abad-Gallardo (architekt i urzędnik państwowy w pracujący w Narbonie na Korsyce, w Gujanie i na Lazurowym Wybrzeżu) zna już doskonale masoński rytuał, umie posługiwać się masońskimi metodami pracy, bierze udział w tajnych posiedzeniach...

Masoneria, jako organizacja o skrystalizowanym już programie, wystąpiła po raz pierwszy na widownię dziejową w okresie poprzedzającym wybuch wielkiej rewolucji francuskiej.

"Czarna księga masonerii" nie jest kolejną pozycją z gatunku "spiskowej teorii dziejów". Autor, znany niemiecki dziennikarz, proponuje poddać ruchy masońskie rutynowym, empirycznym badaniom, próbując dowiedzieć się, kim są ich uczestnicy i dlaczego tak bardzo zależy im na tajności.

Pierwsze wydanie książki św. bp Józefa Pelczara o masonerii, które autor podpisał pseudonimem J.S. Korczyński (następne rozszerzone wydania podpisywane już były imieniem i nazwiskiem autora). Publikacja pomaga czytelnikowi poznać, czym jest masoneria oraz jaka jest jej polityka w wybranych krajach świata w tym w Polsce.

Kryzys dzisiejszy jest kryzysem totalnym, obejmującym wszystkie możliwe perspektywy, przede wszystkim jest kryzysem dotykającym fundamentów cywilizacji i kultury, w której żyjemy.

Autor przedstawia w swojej pracy obszerny opis działań tajnego Antykościoła. Przytacza szereg przykładów, w jaki sposób działa, werbuje swoich członków i posługuje się niejednokrotnie nieświadomymi niczego katolikami do osiągania swoich celów. 

Masoneria wytworzyła taką sytuację finansową i gospodarczą, że wielki światowy krach, który nie ominie Polski i zniesie jak tsunami z powierzchni ziemi obecną cywilizację jest nieunikniony.

Przedreferendalna dyskusja na temat wejścia Polski do UE wykazała dobitnie, jak wielką jest w naszym kraju nieznajomość podstawowych zasad, na których została oparta Unia i konsekwencji stąd wynikających. 

Jest to opowieść o wojnie na Ukrainie, wojnie rosyjskiej masonerii rytu francuskiego z amerykańską masonerią rytu szkockiego. Ta wojna jeszcze bardziej niż Wojna Rosja-Ukraina dotyka i będzie dotykać Polski.

Jak określić relacje między Kościołem a wolnomularstwem? W dostępnej literaturze niekiedy bywają one charakteryzowane terminem „wrogość”, kiedy indziej jest mowa o „przeciwnikach” lub o „konkurentach” do rządu dusz. Mimo pewnej zbieżności znaczeniowej każde z tych słów posiada zupełnie inny ciężar.

Jak dowodzi kardynał Rodriguez, za kurtyną dobroczynności i pomocy bliźnim, masoneria skrywa swoje związki z ateizmem, a nawet z satanizmem. Trudno więc się dziwić, że polityka wolnomularstwa jest z zasady antykościelna i wspiera nurty polityczne oraz organizacje walczące z moralnością katolicką.