XX wiek

Wznowienie wydanego w Polsce przed wojną tłumaczenia książki Roberta Archibalda Wiltona Ostatnie dni Romanowów, to kolejna próba przywrócenia właściwego obrazu wydarzeniom rewolucji bolszewickiej, które po upływie stu lat okazują się być ciągle zafałszowywane.

Autor opierając się na dokumentach archiwalnych, odsłania niezwykle ciekawe i nieznane wątki biografii oraz genealogii postaci takich, jak: Nadzieja Krupska, Aleksandra Kołłątaj, Feliks Dzierżyński, Andrzej Wyszyński, Andrzej Hromyko, i inni znani działacze komunistyczni, którzy stanowili, jak się okazuje, polski trust intelektualny rewolucji bolszewickiej i budowy komunistycznego imperium ZSRR.

Jak wyglądał świat radzieckiej nauki? Kim byli, jak żyli i pracowali badacze uwikłani w stalinizm? Jak udawało im się pełnić obowiązki badawcze pomimo rodzinnych traum? Czy bycie humanistą, jak Michaił Bachtin, oznaczało coś więcej niż dziś? W co przeistaczały się nasiona roślin zaszyte przez genetyka marzyciela w trzewiach zwierząt?

Przytaczając liczne nieznane dokumenty, Sutton ujawnia osobliwy sojusz kapitalistów i komunistów, którego efektem była rewolucja 1917 roku, zniszczenie carskiej Rosji i wpędzenie tego kraju w trwającą niemal wiek komunistyczną niewolę. Okazuje się, że przez cały czas za plecami Lenina, Trockiego i ich towarzyszy stali bankierzy z Wall Street, z Morganem na czele, skłonni sowicie wspomagać komunistyczną rewoltę.

Franklin D. Roosevelt często określany jest jako jeden z największych prezydentów w historii
Stanów Zjednoczonych. Pamiętany zwłaszcza jako wybitny przywódca amerykański w czasie
Wielkiej Depresji i okresie II wojny światowej. Antony Sutton rzuca wyzwanie temu stereotypowi,
przedstawiając swoją, dla niektórych być może kontrowersyjną, ale niewątpliwie dobrze
przygotowaną, analizę. Analizując liczne materiały źródłowe, dochodzi do wniosku, że Roosevelt
był człowiekiem realizującym interesy nie tyle własnego państwa, ile raczej ukrytych elit, jak
również swoje prywatne. Obraz tego prezydenta i jego kompanów z Wall Street, jaki wyłania się z
książki, to wizja bandy „korporacyjnych socjalistów”, których łączyła wiara w społeczną utopię.

Wydana po raz pierwszy w 1928 roku książka Kłamstwa czasów wojny była pierwszą tak wnikliwą analizą propagandy stosowanej przez angielskich polityków i media w okresie pierwszej wojny światowej. Odwołując się do artykułów prasowych, korespondencji wojennych, wystąpień parlamentarnych, a nawet rozsiewanych celowo plotek autor precyzyjnie ujawnia metody dezinformacji i manipulacji opinią publiczną stosowane po to, aby przekonać ludzi do poparcia działań wojennych i wzięcia w nich udziału.

Dwieście lat razem, dzieło poświęcone historii współistnienia Rosjan i Żydów od końca XVIII w. po współczesność.