Żołnierze Wyklęci

Brygada Świętokrzyska NSZ działająca na Kielecczyźnie toczyła walki z niemieckimi siłami okupacyjnymi oraz z grupami komunistycznymi, które uważała za współokupantów i forpocztę NKWD na ziemiach polskich. Celem nieniejszej publikacji jest pokazanie oficerów i żołnierzy Brygady Świętokrzyskiej podczas ich służby w okupowanym kraju i następnie podczas drogi na zachód, do połączenia się z Wolnymi Polakami po stronie zachodnich aliantów.

Książka Michała Gniadek-Zielińskiego o Narodowych Siłach Zbrojnych to jedna z ważniejszych publikacji historycznych ostatnich lat, pierwsza próba naukowej syntezy dziejów tej formacji wojskowej. Autor podjął się bardzo trudnej próby: stworzenia z rozproszonych w licznych publikacjach informacji obrazu NSZ odbiegającego od wulgarnych stereotypów, uprzedzeń i politycznie poprawnej dydaktyki. 

Drugie wydanie głośnej książki Tadeusza Płużańskiego opisującej historię aparatu represji "bezpieki" wobec polskiego podziemia, żołnierzy AK, NSZ, II Konspiracji. Tadeusz Płużański, opisuje przypadki czerwonych oprawców, losy ich ofiar, mechanizmy represji oraz status nietykalności katów w III RP.

Dr hab. Waldemar Handke od kilku lat systematycznie bada dzieje wielkopolskich „Żołnierzy Wyklętych”, publikując rezultaty ustaleń. Tym razem Autor zajął się największą antykomunistyczną formacją stworzoną w Wielkopolsce, a mianowicie Wielkopolską Samodzielną Grupą Ochotniczą „Warta”.

Przez ostatnie kilkadziesiąt lat mieliśmy do czynienia z kuriozalną sytuacją, w której ci sami partyzanci walczący z okupantem niemieckim, to bohaterowie, ale już walczący później z okupantem sowieckim i jego polskimi kolaborantami – to bandyci.  Ludzie i metody pozostały te same. Co się więc zmieniło, ano zmienił się wróg. Myślę, że „problemem” był i jest przeciwnik, wrogiem Żołnierzy Wyklętych byli Sowieci i stworzone przez nich tubylcze oddziały kolonialne (UBP, KBW, LWP, MO itp.).

O najsłynniejszych brawurowych akcjach Żołnierzy Wyklętych przeczytamy w fascynującej książce Joanny Wieliczki-Szarkowej!

Wyklęci przez komunę Żołnierze Niezłomni, ścigani jak wilki... 1 marca 1951 roku komunistyczne władze zamordowały w więzieniu mokotowskim w Warszawie członków IV Zarządu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Razem z prezesem ppłk Łukaszem Cieplińskim od strzału w tył głowy zginęło sześciu jego współpracowników ‒ mjr Lazarowicz, mjr Kawalec, kpt. Błażej, kpt. Rzepka, por. Chmiel, por. Batory...

Wspomnienia por. Czesława Czaplickiego - żołnierza Narodowych Sił Zbrojnych, osiemnaście lat skutecznie ukrywającego się przed ubeckimi siepaczami. Tylko dlatego, że został schwytany dopiero w 1963 roku, uniknął tortur i kary śmierci.

Autor książki „Śladami Niezłomnych” zauważa, że historia podziemia antykomunistycznego po II wojnie światowej jest w znacznej mierze wciąż nieznana bądź przemilczana i ukryta, pomimo upływu prawie 30 lat od upadku komunizmu. Większość świadków historii już odeszła, a wśród tych, którzy pozostali, wciąż są osoby, które bo ją się otwarcie mówić na ten temat.

Tak o legendarnym „Zaporze” pisze autorka; o „Zaporze” i jego ludziach, którzy pod jego komendą walczyli o wolną Polskę. Ta opowieść powstała w oparciu o liczne relacje żołnierzy „Zapory” i dokumentuje piękną historię zwykłych ludzi, którzy w wojennych okolicznościach stali się wielcy.

Opowieści o ludziach bez skrupułów, którzy zbudowali swoje powojenne kariery na śmierci, tragedii i nieszczęściu innych.

Gdy zakończyła się II wojna światowa i Europa podnosiła się ze zgliszczy spowodowanych działaniami zbrojnymi, Polska niestety trafiła w ręce kolejnego okupanta, tym razem zza wschodniej granicy. „Opiekę” nad naszym krajem, tak ciężko dotkniętym wojną, roztoczył Związek Radziecki i od razu przystąpił do rozliczenia się z wrogami nowego porządku.

Jan Witkowski w czasie okupacji niemieckiej był partyzantem Armii Krajowej, działał w Kedywie na terenie Wołomina. Po wojnie po ujawnieniu musiał ponownie ukrywać się przed NKWD i UB.

Archiwum Żołnierzy Wyklętych to seria wydawnicza prezentująca biografie najwybitniejszych żołnierzy niepodległościowego, antykomunistycznego podziemia.

Niezłomni Polacy. Okrutnie katowani przez sowieckich i niemieckich okupantów.
Napiętnowani przez powojenną komunistyczną propagandę. W wolnej Polsce nie mogli doczekać się należnego im miejsca...

Bolesław Kontrym "Żmudzin"

Archiwum Żołnierzy Wyklętych. Kolejny tom serii prezentującej prawdziwe losy najwybitniejszych żołnierzy niepodległościowego, antykomunistycznego podziemia.

Album zawiera zdjęcia oraz scenariusz filmu "Historia Roja czyli w ziemi lepiej słychać". Obrazy zostały wybrane tak, by swoją wymową i klimatem uzupełniać opowiadaną historię. Album - podobnie jak film - powstał w hołdzie Żołnierzom Wyklętym. Jest również wyrazem wdzięczności wobec wszystkich tych, którzy przez lata wspierali produkcję filmu.

Bohaterem opowieści jest Podharcmistrz Szarych Szeregów, Porucznik Armii Krajowej, Żołnierz Batalionu AK "Zośka", uczestnik Akcji pod Arsenałem i wielu innych w Wielkiej Dywersji, Bohater Powstania Warszawskiego.

Najnowsza książka Lecha Kowalskiego to historia walk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego - zwanego niekiedy polskim NKWD i przyrównywanego do SS - z formacjami zbrojnymi żołnierzy wyklętych, którzy tuż po wojnie stawili opór Sowietom i rodzimym komunistom, by nie dopuścić do zrusyfikowania kraju.

Marian Bernaciak "Orlik" 

Archiwum Żołnierzy Wyklętych to seria wydawnicza prezentująca biografie najwybitniejszych żołnierzy niepodległościowego antykomunistycznego podziemia.

Władysław Kołaciński należy do najbardziej znienawidzonych antykomunistów. Poświęcono Mu wiele publikacji pseudonaukowych i publicystycznych. Do Jego adwersarzy należą nie tylko „utrwalacze władzy ludowej”, lecz również osoby, które w powszechnej opinii znacznie się od nich różnią. Nienawiść do NSZ łączy w przedziwny sposób historyków komunistycznych i publicystę „Tygodnika Powszechnego”, generałów Armii Ludowej i zasłużonych skądinąd oficerów Armii Krajowej…

Władysław Kołaciński należy do najbardziej znienawidzonych antykomunistów. Poświęcono Mu wiele publikacji pseudonaukowych i publicystycznych. Do Jego adwersarzy należą nie tylko „utrwalacze władzy ludowej”, lecz również osoby, które w powszechnej opinii znacznie się od nich różnią. Nienawiść do NSZ łączy w przedziwny sposób historyków komunistycznych i publicystę „Tygodnika Powszechnego”, generałów Armii Ludowej i zasłużonych skądinąd oficerów Armii Krajowej…

Część pierwsza to pamiętnik autora, związanego z ruchem narodowym, więźnia niemieckiego obozu koncentracyjnego, drugą stanowi obraz własnej sylwetki uformowanej po zakończeniu II wojny światowej.

Najpiękniejsza książka o Powstaniu Warszawskim Bohaterami tej opowieści są młodzi ludzie, którzy złożyli swe życie w ofierze Ojczyźnie. To książka o poetach okupowanej Warszawy i ich pokoleniu.

Pakiet książek Wydawnictwa Capital o Narodowych Siłach Zbrojnych w tym wspomnienia Władysława Kołacińskiego „Żbika”, dowódcy 4. kompanii I batalionu w 204. pp Brygady Świętokrzyskiej.

Autor dokonał usystematyzowania wiedzy na temat powiatu suwalskiego w okresie międzywojennym, a także w czasie II wojny światowej.

Raport rtm. Witolda Pileckiego to jeden z najważniejszych dokumentów II wojny światowej pisany krwią jednego z największych bohaterów tego konfliktu. Autor dyscyplinuje swoje emocje aby odmalować przerażający obraz straszliwego okrucieństwa niemieckich narodowych socjalistów i ich akcji eksterminacyjnej wobec żydów i chrześcijan, a w tym i polskich patriotów.

Zbiór tekstów publicystycznych, skupionych wokół tematu polskiej partyzantki antykomunistycznej po II wojnie światowej. Wydarzenia z aktualnego życia kulturalnego i politycznego naszego państwa stają się dla autora pretekstem do przypomnienia dramatycznych wydarzeń sprzed kilkudziesięciu zaledwie lat, których bohaterami byli żołnierze z oddziałów „Ognia”, „Zapory” czy „Łupaszki”, a niejednokrotnie do nakreślenia prawdziwego tych wydarzeń przebiegu.

Ksiądz Marian Prusak, z gdańskiej parafii, odetchnął - w końcu mógł komuś opowiedzieć, co zdarzyło się w sierpniową noc 1946 roku. Oto historia Inki.

Drugie wydanie książki, poprawione i rozszerzone o esesmanie Iwanie Demianiuku, ukazuje się w przeddzień zapowiedzianego, drugiego procesu w Monachium. Świadkowie, zgromadzone materiały źródłowe wskazują, że esesman Iwan Demianiuk był strażnikiem w niemieckich obozach zagłady, obsługiwał komory gazowe w Treblince i Sobiborze i jest współodpowiedzialny za zagładę około 700 tys. Żydów i Polaków.

Prezentowana książka do wyjątkowe studium, barwna opowieść o wielkopolskich Żołnierzach Niezłomnych skupionych wokół dwóch niezwykłych dowódców Gedymina Rogińskiego ps. „Dzielny” oraz Mariana Rączki ps. „Kościuszko”. Mimo, że to książka naukowa czyta się ją jak najlepszą powieść,  z wieloma dobrymi i złymi bohaterami, w której dominują liczne zwroty akcji.

"Robert Radzik zdecydował się na zbadanie i przedstawienie w formie powieści działalności agenturalnej Piątej Kolumny, przenikającej skutecznie w szeregi podziemia niepodległościowego. Gratuluję Autorowi podjęcia tego tematu." -  Tadeusz Płużański

Dr Leszek Żebrowski: Książka nie zawiera suchych zestawień naukowych, schematycznych opisów akcji i obław na Wyklętych. Każde opowiadanie to wyczucie czasów i ówczesnych realiów, przedstawione na dzisiejszy sposób.

Postać - Zapory i dzieje jego oddziałów powinny być znane całemu polskiemu społeczeństwu. Po to, aby poznając zafałszowaną przez pół wieku prawdę o latach 1944 - 1949, poznać mogło korzenie komunistycznej władzy w Polsce i poznać losy tych, dzięki którym, po 45 latach niewoli, ojczyzna nasza uzyskała wolność.

Książka opisuje historię Żołnierzy Wyklętych, organizacji Zielony Trójkąt, która działała na terenie ziemi gnieźnieńskiej i wrzesińskiej w okresie od wiosny 1945 do jesieni 1946. Profesor Handke – badacz tematyki Wyklętych w Wielkopolsce w swojej kolejnej książce przywraca do zbiorowej pamięci Polaków, a zwłaszcza Wielkopolan, pamięć o działalności podziemia antykomunistycznego w Wielkopolsce.

Żołnierze Wyklęci, zwani też Żołnierzami Niezłomnymi bądź Żołnierzami II Konspiracji – wierni Ojczyźnie do końca, samotni w swej ostatniej walce. Walce już nie tyle o zwycięstwo, lecz przede wszystkim o honor. Dla tych, którzy zbrojnie opierali się sowietyzacji Polski, wojna nie skończyła się w 1945 roku. Nie godzili się na ustalony siłą porządek.