Żołnierze Wyklęci

Przykładem, że z mitami przeszłości cały czas nie udało się wygrać jest sprawa Narodowych Sił Zbrojnych, gdzie sprawa jej udziału w Powstaniu jest zamilczana. Niestety instytucję państwowe czy samorządowe nie pomagają albo jest to pomoc zbyt mała. Po 30 latach „wolnej” Polski dzięki garstce zapaleńców udaje się w miarę możliwości odkłamywać jej mit, gdzie komuniści przedstawiali ją jako organizację bandycką, antysemicką i zbrodniczą. Niestety miejsce dla NSZ w Muzeum Powstania Warszawskiego to jedna czy dwie gablotki za schodami. Jednocześnie jest miejsce na tablicę ku czci Azerów walczących w Powstaniu Warszawskim. Dla przypomnienia, w Powstaniu Warszawskim walczył azerbejdżański 111 pułk… po stronie Niemieckiej.

Przykładem powstawania nowych mitów jest sprawa kapitana Hala. Parę lat temu podczas promocji drugiego wydania książki Leszka Żebrowskiego „Paszkwil Wyborczej” poznałem syna kapitana Hala Jacka Stykowskiego. Leszek Zebrowski wykonał tytaniczną pracę historyczną i udowodnił manipulację do jakiej doszło poprzez artykuł w Gazecie Wyborczej w 1993 roku. W nim między innymi manipulowano dokumentami czy nie badano dokumentów wysuwając tezy i oskarżenia na podstawie często czyjejś nie sprawdzonej relacji czy wizji autorów. Później artykuł poszedł w świat i zagraniczni historycy opierali się na nim jak na materiale źródłowym. Dwa lata temu razem z Panem Jackiem byliśmy na promocji wznowienia bardzo ważnej książki Adama Borkiewicza „Powstanie Warszawskie 1944” w Muzeum Powstania Warszawskiego. Na promocji byli między innymi Aleksandra Richie oraz Piotr Gursztyn. Obie te osoby wpisały się w promocję czarnej propagandy kapitana Hala. Jacek Stykowski chciał się od nich dowiedzieć, dlaczego szerzą kłamstwa na temat jego ojca. Oboje, historycy odpowiedzieli wymijająco. Piotr Gursztyn nie miał nic do powiedzenia. Aleksandra Richie, że powołała się na zagraniczne opracowanie a jako historyk nie ma sobie nic do zarzucenia. Można sobie zadać pytanie: I jak ma być dobrze...

Pakiet najnowszych książek z Wydawnictwa Capital.

Pakiet historycznych książek w formie wywiadu Wydawnictwa Capital.

Książka Michała Gniadek-Zielińskiego o Narodowych Siłach Zbrojnych to jedna z ważniejszych publikacji historycznych ostatnich lat, pierwsza próba naukowej syntezy dziejów tej formacji wojskowej. Autor podjął się bardzo trudnej próby: stworzenia z rozproszonych w licznych publikacjach informacji obrazu NSZ odbiegającego od wulgarnych stereotypów, uprzedzeń i politycznie poprawnej dydaktyki. 

Drugie wydanie głośnej książki Tadeusza Płużańskiego opisującej historię aparatu represji "bezpieki" wobec polskiego podziemia, żołnierzy AK, NSZ, II Konspiracji. Tadeusz Płużański, opisuje przypadki czerwonych oprawców, losy ich ofiar, mechanizmy represji oraz status nietykalności katów w III RP.

Dr hab. Waldemar Handke od kilku lat systematycznie bada dzieje wielkopolskich „Żołnierzy Wyklętych”, publikując rezultaty ustaleń. Tym razem Autor zajął się największą antykomunistyczną formacją stworzoną w Wielkopolsce, a mianowicie Wielkopolską Samodzielną Grupą Ochotniczą „Warta”.

Przez ostatnie kilkadziesiąt lat mieliśmy do czynienia z kuriozalną sytuacją, w której ci sami partyzanci walczący z okupantem niemieckim, to bohaterowie, ale już walczący później z okupantem sowieckim i jego polskimi kolaborantami – to bandyci.  Ludzie i metody pozostały te same. Co się więc zmieniło, ano zmienił się wróg. Myślę, że „problemem” był i jest przeciwnik, wrogiem Żołnierzy Wyklętych byli Sowieci i stworzone przez nich tubylcze oddziały kolonialne (UBP, KBW, LWP, MO itp.).

Wyklęci przez komunę Żołnierze Niezłomni, ścigani jak wilki... 1 marca 1951 roku komunistyczne władze zamordowały w więzieniu mokotowskim w Warszawie członków IV Zarządu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Razem z prezesem ppłk Łukaszem Cieplińskim od strzału w tył głowy zginęło sześciu jego współpracowników ‒ mjr Lazarowicz, mjr Kawalec, kpt. Błażej, kpt. Rzepka, por. Chmiel, por. Batory...

Wspomnienia por. Czesława Czaplickiego - żołnierza Narodowych Sił Zbrojnych, osiemnaście lat skutecznie ukrywającego się przed ubeckimi siepaczami. Tylko dlatego, że został schwytany dopiero w 1963 roku, uniknął tortur i kary śmierci.

Autor książki „Śladami Niezłomnych” zauważa, że historia podziemia antykomunistycznego po II wojnie światowej jest w znacznej mierze wciąż nieznana bądź przemilczana i ukryta, pomimo upływu prawie 30 lat od upadku komunizmu. Większość świadków historii już odeszła, a wśród tych, którzy pozostali, wciąż są osoby, które bo ją się otwarcie mówić na ten temat.

Tak o legendarnym „Zaporze” pisze autorka; o „Zaporze” i jego ludziach, którzy pod jego komendą walczyli o wolną Polskę. Ta opowieść powstała w oparciu o liczne relacje żołnierzy „Zapory” i dokumentuje piękną historię zwykłych ludzi, którzy w wojennych okolicznościach stali się wielcy.

Gdy zakończyła się II wojna światowa i Europa podnosiła się ze zgliszczy spowodowanych działaniami zbrojnymi, Polska niestety trafiła w ręce kolejnego okupanta, tym razem zza wschodniej granicy. „Opiekę” nad naszym krajem, tak ciężko dotkniętym wojną, roztoczył Związek Radziecki i od razu przystąpił do rozliczenia się z wrogami nowego porządku.

Jan Witkowski w czasie okupacji niemieckiej był partyzantem Armii Krajowej, działał w Kedywie na terenie Wołomina. Po wojnie po ujawnieniu musiał ponownie ukrywać się przed NKWD i UB.

Niezłomni Polacy. Okrutnie katowani przez sowieckich i niemieckich okupantów.
Napiętnowani przez powojenną komunistyczną propagandę. W wolnej Polsce nie mogli doczekać się należnego im miejsca...

Album zawiera zdjęcia oraz scenariusz filmu "Historia Roja czyli w ziemi lepiej słychać". Obrazy zostały wybrane tak, by swoją wymową i klimatem uzupełniać opowiadaną historię. Album - podobnie jak film - powstał w hołdzie Żołnierzom Wyklętym. Jest również wyrazem wdzięczności wobec wszystkich tych, którzy przez lata wspierali produkcję filmu.

Władysław Kołaciński należy do najbardziej znienawidzonych antykomunistów. Poświęcono Mu wiele publikacji pseudonaukowych i publicystycznych. Do Jego adwersarzy należą nie tylko „utrwalacze władzy ludowej”, lecz również osoby, które w powszechnej opinii znacznie się od nich różnią. Nienawiść do NSZ łączy w przedziwny sposób historyków komunistycznych i publicystę „Tygodnika Powszechnego”, generałów Armii Ludowej i zasłużonych skądinąd oficerów Armii Krajowej…

Pierwsza książka traktująca o codzienności bytowania żołnierzy podziemia antykomunistycznego po II wojnie światowej. Opowiemy o jednostkach działających w ramach obozu poakowskiego, narodowego, jak i stanowiących niezależne oddziały wojskowe.

Poznajemy ekstremalne warunki życia partyzantów, ich ubiór, wyżywienie, możliwości dbania o higienę osobistą i zdrowie. Gdzie kwaterowali, jak odpoczywali, jak wyglądały codzienne obowiązki oraz standardowy harmonogram dnia – co ciekawe, bardzo zbliżony do siebie w większości oddziałów.

Autor opisuje też problem dyscypliny w poszczególnych oddziałach. Nie omija niesubordynacji, grabieży czy uzależnienia od alkoholu – skupiając się na sposobie egzekwowania prawa przez dowódców i efektach walki o utrzymanie wojskowej karności w jednostce.

Unikatowa książka Stanisława Płużańskiego powstała w oparciu o bogaty materiał źródłowy: wywiady z żyjącymi żołnierzami, źródła archiwalne, wydane dokumenty i wspomnienia. Autorowi udało się przeprowadzić 14 rozmów z żyjącymi żołnierzami. Ich historia zaczyna się jeszcze w 1944 roku, koniec następuje dopiero w 1963 roku wraz ze śmiercią ostatniego z żołnierzy wyklętych Józefa Franczaka ps. „Lalek”.

Ze Wstępu

Nigdy nie myślałem, że będę pisać książki czy artykuły prasowe. To było coś tak niewyobrażalnego, jak lot w kosmos czy gra w reprezentacji Polski w piłce kopanej. Oczywiście uwielbiałem historię, lubiłem czytać książki i w jakimś sensie je zbierać, kolekcjonować. Ale nigdy nie pomyślałem sobie, że sam kiedyś będę autorem…

Zmiana takiego spojrzenia na własne pisanie (kosmos!) nadeszła wraz z nauką na studiach historycznych. To wówczas mój profesor i promotor Tadeusz Rawski zwykł mawiać swoim studentom: „Wydawajcie swoje prace magisterskiej. Szkoda by obrastały kurzem gdzieś na dnie starej szuflady”. Moja obrona pracy magisterskiej (Przyczółek Czerniakowski i jego żołnierze) zbiegła się w czasie z lekturą wyjątkowo słabej książki historycznej, po której przyszło olśnienie – ja bym mógł napisać to o wiele lepiej. Mając na uwadze przekaz prof. Rawskiego i coraz bardziej krytyczne spojrzenie na teksty historyczne innych, po skończeniu studiów wysłałem tekst swojej pracy magisterskiej do kilkunastu wydawnictw. Ale od razu przeszło też orzeźwienie i kubeł zimnej wody na głowę – w ogóle mało kto odpowiedział na moją propozycję wydania takiej książki. A jeśli nawet przyszła jakakolwiek odpowiedź, to była jedynie lakoniczna odmowa. – To nie dla mnie – pomyślałem i głęboko schowałem swój magisterski tekst

Część pierwsza to pamiętnik autora, związanego z ruchem narodowym, więźnia niemieckiego obozu koncentracyjnego, drugą stanowi obraz własnej sylwetki uformowanej po zakończeniu II wojny światowej.

Autor dokonał usystematyzowania wiedzy na temat powiatu suwalskiego w okresie międzywojennym, a także w czasie II wojny światowej.

Raport rtm. Witolda Pileckiego to jeden z najważniejszych dokumentów II wojny światowej pisany krwią jednego z największych bohaterów tego konfliktu. Autor dyscyplinuje swoje emocje aby odmalować przerażający obraz straszliwego okrucieństwa niemieckich narodowych socjalistów i ich akcji eksterminacyjnej wobec żydów i chrześcijan, a w tym i polskich patriotów.

Postać Witolda Pileckiego jest fascynująca i barwna. To waleczny kawalerzysta, kochający mąż i ojciec, pracowity ziemianin budujący lokalną społeczność, urodzony konspirator i ochotnik do KL Auschwitz, który niejednokrotnie ocierał się o śmierć, aby wykonać powierzoną mu misję.

To również żołnierz Powstania Warszawskiego i więzień komunistycznej katowni na Rakowieckiej. Rysownik, malarz i poeta...

Jedyny i niepowtarzalny.

Niniejsza książka, w ukazuje nie tylko jego niezwykłe życie, ale również losy jego przodków. Dzięki niej wchodzimy w klimat dawnych lat, w świat, który ocalał w rodzinnych wspomnieniach, fotografiach, dokumentach, obrazach czy listach.

Idźmy po śladach Witolda Pileckiego. Dowiedzmy się, co chciałby nam dziś powiedzieć…

Znam Jarka Wróblewskiego od lat. Mogę nawet powiedzieć, że się przyjaźnimy. Wiem, że postać mojego Taty go fascynuje, więc bada jego życie i pisze o nim, pracując w miejscu dla mnie szczególnym,  jakim jest Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL. To jest dla mnie miejsce święte, bo jest związane ze śmiercią mojego Taty. On był tu obecny, tu oddał życie i tu jest jego duch.

Myślę, że ta książka jest o tyle ważna i ciekawa, że pokazuje Tatę w sposób różnorodny i barwny. Bo taki był naprawdę – niezwykle ciekawym człowiekiem. Cieszę się, że coraz więcej osób będzie mogło poznawać życie Witolda Pileckiego i go naśladować. Bardzo ci dziękuję, Jarku.

Zofia Pilecka-Optułowicz – córka Witolda Pileckiego

Dzieje Ojca oraz historia naszej ojczyzny mają wyraźny wspólny mia-nownik. Wielu twórców to podkreśla. Książka Jarosława Wróblewskie-go z Muzeum na Rakowieckiej, to kolejna próba wzbogacenia  historii Ojca o nowe fakty. Przywracanie prawdy jest niezmiernie  istotne  dla tych, którzy  żyją obecnie, ale przede wszystkim jest to ważne dla  wychowania następnych pokoleń.

 Andrzej Pilecki – syn Witolda Pileckiego

Rotmistrz Witold Pilecki – człowiek, który udowodnił, że niemożliwe nie istnieje. Jego życie to świadectwo odwagi, prawdy, służby i miłości do Polski. Walczył jako młody ochotnik z bolszewikami, jako ułan z Niemcami. Jednoczył ludzi wokół ważnych spraw. Potrafił na ochotnika wejść do piekła, jakim było Auschwitz i stworzyć tam silną organizację. Człowiek o wielkiej potrzebie pomocy drugiemu i bezgranicznej miłości do Polski. Torturowany i zamordowany przez komunistów strzałem w tył głowy w katowni na Rakowieckiej. Do dziś nie odnaleziono jego ciała. Jednak pamięć o nim przetrwała i jest żywa w kolejnych pokoleniach.

Publikacja przygotowana w ramach prac naukowo-badawczych Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej.              

Album dotyczy 3. Brygady Armii Krajowej – oddziału Okręgu Wileńskiego, liczącego na początku lipca 1944 r. około 600 żołnierzy, od września 1943 r. walczącego z jednostkami litewskimi i niemieckimi, zarówno policyjnymi, jak i wojskowymi. Po demobilizacji część żołnierzy kontynuowała walkę z najeźdźcami sowieckimi już na terenach Polski pojałtańskiej w szeregach 5. Brygady AK i 3. Brygady Narodowego Zjednoczenia Wojskowego.

Zbiór tekstów publicystycznych, skupionych wokół tematu polskiej partyzantki antykomunistycznej po II wojnie światowej. Wydarzenia z aktualnego życia kulturalnego i politycznego naszego państwa stają się dla autora pretekstem do przypomnienia dramatycznych wydarzeń sprzed kilkudziesięciu zaledwie lat, których bohaterami byli żołnierze z oddziałów „Ognia”, „Zapory” czy „Łupaszki”, a niejednokrotnie do nakreślenia prawdziwego tych wydarzeń przebiegu.

Drugie wydanie książki, poprawione i rozszerzone o esesmanie Iwanie Demianiuku, ukazuje się w przeddzień zapowiedzianego, drugiego procesu w Monachium. Świadkowie, zgromadzone materiały źródłowe wskazują, że esesman Iwan Demianiuk był strażnikiem w niemieckich obozach zagłady, obsługiwał komory gazowe w Treblince i Sobiborze i jest współodpowiedzialny za zagładę około 700 tys. Żydów i Polaków.

Prezentowana książka do wyjątkowe studium, barwna opowieść o wielkopolskich Żołnierzach Niezłomnych skupionych wokół dwóch niezwykłych dowódców Gedymina Rogińskiego ps. „Dzielny” oraz Mariana Rączki ps. „Kościuszko”. Mimo, że to książka naukowa czyta się ją jak najlepszą powieść,  z wieloma dobrymi i złymi bohaterami, w której dominują liczne zwroty akcji.

"Robert Radzik zdecydował się na zbadanie i przedstawienie w formie powieści działalności agenturalnej Piątej Kolumny, przenikającej skutecznie w szeregi podziemia niepodległościowego. Gratuluję Autorowi podjęcia tego tematu." -  Tadeusz Płużański

Ich życiorysy przez wiele dziesięcioleci pomijano milczeniem albo fałszowano. Prawdę o ich służbie dla Rzeczpospolitej, a także o tym, jak i z czyich rąk zginęli, najczęściej wykreślał ołówek cenzora.

Dr Leszek Żebrowski: Książka nie zawiera suchych zestawień naukowych, schematycznych opisów akcji i obław na Wyklętych. Każde opowiadanie to wyczucie czasów i ówczesnych realiów, przedstawione na dzisiejszy sposób.

Książka opisuje historię Żołnierzy Wyklętych, organizacji Zielony Trójkąt, która działała na terenie ziemi gnieźnieńskiej i wrzesińskiej w okresie od wiosny 1945 do jesieni 1946. Profesor Handke – badacz tematyki Wyklętych w Wielkopolsce w swojej kolejnej książce przywraca do zbiorowej pamięci Polaków, a zwłaszcza Wielkopolan, pamięć o działalności podziemia antykomunistycznego w Wielkopolsce.

[KSIĄŻKA W TWARDEJ OKŁADCE, WERSJA Z AUTOGRAFEM]