Promocje

Książę Marcin Lubomirski, jeden z pierwszych arystokratów osiemnastowiecznej Polski, to warchoł, bandyta i szuler.

... W latach 80-tych pracowałem w winnicy, w winiarskim okręgu Beaujolais, we Francji. Winorośl obrodziła wyjątkowo obficie. Właściciel polecił nam, byśmy zbierali tylko najdorodniejsze kiście, zaś wszystkie pozostałe obcinali i rzucali na ziemię. Zmarnowaliśmy w ten sposób co najmniej połowę winogron. Kiedy zapytałem patrona, dlaczego kazał nam to robić, wyjaśnił mi, że ustalona została urzędowa, maksymalna wydajność winnic na 50 hl wina z hektara, a jeśli ktoś próbowałby ją przekroczyć, narażał się na surowe kary. Te restrykcje były rezultatem ustaleń dokonanych w Komisji Europejskiej...  

Pierwsze wydanie tak ważnej książki Romana Dmowskiego w języku angielskim!!!

Roman Dmowski was one of the greatest Polish politicians of the 20th century. His 1927 treatise “Church, Nation and State” significantly contributed to a religious revival among many generations of Poles. The main ideas in this work remained up to date when Poland regained its sovereignty and the Polish nation its identity after several decades. In that period, Dmowski’s treatise encouraged in-depth reflection on the form of the newly reborn Polish state.

Dzikowy skarb to pierwsza powieść z cyklu powieści piastowskich autorstwa Karola Bunscha. Wartka akcja, w której fakty historyczne zręcznie przeplatane są fikcją literacką, toczy się wokół początków państwa polskiego i najważniejszych wydarzeń z tamtego okresu. Razem z bohaterami poznamy okoliczności początków panowania Mieszka I, Chrztu Polski, pokonania Wichmana i Wieletów, czy bitwę pod Cedynią.  

Roman Dmowski {9.08.1864-2.01.1939) - polski polityk, mąż stanu, publicysta polityczny, minister spraw zagranicznych, poseł na sejm Ustawodawczy ll Rzeczypospolitej, poseł ll i lll Dumy Państwowej lmperium Rosyjskiego. Członek Ligi Polskiej i Ligi Narodowej, Współzałożyciel Narodowej Demokracji, główny ideolog polskiego nacjonalizmu. Polski działacz niepodległościowy, Stał na czele Komitetu Narodowego Polski, delegat Polski na konferencję paryską w 1919 roku i sygnatariusz traktatu pokojowego w Wersalu, W czasie inwazji bolszewickiej był członkiem Rady Obrony Państwa. W 1921 roku został patronem filistrem honoris causa Korporacji Studentów Uniwersytetu Poznańskiego Baltia, a rok później honorowym prezesem Związku Akademickiego Młodzież Wszechpolska. W grudniu 1926 roku założył Obóz Wielkiej Polski, w którym został prezesem Wielkiej Rady OWP, a następnie w 1928 roku Stronnictwo Narodowe. Autor książek: ,,Myśli nowoczesnego Polaka ” i ,,Niemcy, Rosja i kwestia polska' , ,,Upadek myśli konserwatywnej w Polsce' i ,,Polityka polska i odbudowa państwa' l ,,Kościół, naród i państwo ' i ,,Świat powojenny i Polska ' i,,Przewrót' i powieści: ,,Dziedzictwo" i,,Wpół drogi" (pod nazwiskiem Kazimierz Wybranowski), licznych tekstów i artykułów prasowych, Odznaczony Wielką Wstęgą Orderu Polonia Restituta, Orderem Orła Białego (pośmiertnie}, Wielką Wstęgą Orderu Gwiazdy (Rumunia}, Wielką Wstęgą 0rderu Oranle-Nassau (Holandia). Doctor honoris causa Uniwersytetu w Cambridge i Uniwersytetu Poznańskiego.

Jędrzej Giertych (7.01.1903-9.10.1992) - polski polityk, dyplomata i publicysta, porucznik rezerwy Polskiej Marynarki Wojennej, jeden z przywódców stronnictwa Narodowego. Jako piętnastolatek wraz z całym Liceum uczestniczył w rozbrajaniu Austriaków w Kielcach. Służył ochotniczo w czasie wojny z Rosją, podczas Bitwy Warszawskiej został ranny. Żonaty z Marią Łuczkiewicz, ojciec dziewięciorga dzieci.

W 1926 podczas zamachu majowego wraz z osiemdziesięcioma zmobilizowanymi przez siebie harcerzami, zgłosił się do wojska w obronie legalnego rządu, W 1929 wydał własnym nakładem, pierwszą książkę - zbiór gawęd harcerskich, opatrzony pod tytułem:,,My, nowe pokolenie”. Jej drugie wydanie z 1937 opatrzone zostało listem prymasa Polski kardynała Augusta Hlonda. W latach 1927 -1932 był pracownikiem MSZ, W 1932 został usunięty z MSZ i rozpoczął działalność polityczną w Obozie Wielkiej Polski i Stronnictwie Narodowym, w 1935 wszedł do władz tego ostatniego. W wojnie obronnej brał udział w obronie Helu. Został wzięty do niewoli i w latach 1939-1945 przebywał w niemieckich obozach jenieckich. Podjął kilkanaście prób ucieczki. po ll wojnie światowej wrócił do polski, skąd wywiózł swoją żonę i sześcioro dzieci. Następnie do końca życia przebywał na emigracji w wielkiej Brytanii, gdzie najpierw pracował fizycznie, a następnie jako nauczyciel języka francuskiego. Wydawał własne książki historyczne i publicystyczne oraz czasopisma,,Ruch Narodowy" i ,,Horyzonty”.

Wielkie dzieło twórcy Narodowej Demokracji i ojca polskiej niepodległości do dziś pozostaje wzorcem chłodnej, realistycznej analizy politycznej. Sposób, w jaki do tych wniosków dochodzi, jak rozkłada politykę na czynniki pierwsze, jak bada i objaśnia interesy państw, wciąż prosi się o naśladowanie. 

Wojciech Kwasieborski (1914 - 1940) - jeden z czołowych działaczy Ruchu Narodowo- Radykalnego,, Falanga” i redaktor, publicysta. Absolwent Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego, oraz Wydziału Prawa UW, Kierował w swojej szkole Narodową organizacją Gimnazjalną, podczas studiów członek oddziału Akademickiego 0bozu Wielkiej Polski. Członek Komitetu Redakcyjnego ,,Akademika Polskiego”, w którym pełnił funkcję przewodniczącego sekcji historii ruchu narodowego. Wstąpił do ONR, a po rozłamie związał się z grupą Bolesława Piaseckigo (RNR falanga). W 1937 roku wszedł w skład Komitetu Redakcyjnego Ruchu Młodych pod kierownictwem Bolesława Piaseckiego, którego owocem prac stały się Zasady Programu Narodowo-Radykalnego. Do 1939 roku członek ścisłego kierownictwa,,Faiangi”. Pełnił funkcję kierownika Grup Szkolnych Ruchu Narodowo-Radykalnego ,,Falanga" oraz redaktora naczelnego powołanego do życia w tymże roku periodyku ,,Przełom”. Swoje artykuły zamieszczał w: ,,Szczerbcu”, ,,Jutrze” ,,Falandze”, ,,Ruchu Młodych”, ,,Pro Christo”. Był autorem dwóch broszur programowych:,,Podstawy narodowego poglądu na świat” oraz ,, Podstawy narodowo-radykalnej przebudowy szkoły polskiej” 

Po wybuchu ll wojny światowej działał w konspiracji w konfederacji Narodu. Aresztowany przez Niemców i rozstrzelany w masowej egzekucji w Palmirach w nocy z 20 na 21 czerwca 1940 roku.

W setną rocznicę podpisania Traktatu Wersalskiego, głównego traktatu pokojowego kończącego I wojną światową i wprowadzającego de facto nowy polityczny ład w Europie oddajemy w ręce czytelników największą książkę autorstwa Romana Dmowskiego. Książka jest nie tylko świadectwem historycznym dużej wagi. Jest również, a może przede wszystkim, pierwszorzędnym podręcznikiem uprawiania polityki. Pokazuje narodową szkołę myślenia o narodzie, systematyczne działania obliczone na lata i pokolenia, a nie na dni i miesiące.

W setną rocznicę podpisania Traktatu Wersalskiego, głównego traktatu pokojowego kończącego I wojną światową i wprowadzającego de facto nowy polityczny ład w Europie oddajemy w ręce czytelników największą książkę autorstwa Romana Dmowskiego. Książka jest nie tylko świadectwem historycznym dużej wagi. Jest również, a może przede wszystkim, pierwszorzędnym podręcznikiem uprawiania polityki. Pokazuje narodową szkołę myślenia o narodzie, systematyczne działania obliczone na lata i pokolenia, a nie na dni i miesiące.

To również inspirująca do dziś rozprawa z postawą ugodową, politycznym koniunkturalizmem i kunktatorstwem. Przeciwstawia jej ideę ponadczasową, program pracy na lata, by osiągnąć wyznaczone cele. Realizm nie oznacza bierności, a mierzenie sił na zamiary nie zmusza do rezygnacji z wielkich projektów.

Przykładem, że z mitami przeszłości cały czas nie udało się wygrać jest sprawa Narodowych Sił Zbrojnych, gdzie sprawa jej udziału w Powstaniu jest zamilczana. Niestety instytucję państwowe czy samorządowe nie pomagają albo jest to pomoc zbyt mała. Po 30 latach „wolnej” Polski dzięki garstce zapaleńców udaje się w miarę możliwości odkłamywać jej mit, gdzie komuniści przedstawiali ją jako organizację bandycką, antysemicką i zbrodniczą. Niestety miejsce dla NSZ w Muzeum Powstania Warszawskiego to jedna czy dwie gablotki za schodami. Jednocześnie jest miejsce na tablicę ku czci Azerów walczących w Powstaniu Warszawskim. Dla przypomnienia, w Powstaniu Warszawskim walczył azerbejdżański 111 pułk… po stronie Niemieckiej.

Przykładem powstawania nowych mitów jest sprawa kapitana Hala. Parę lat temu podczas promocji drugiego wydania książki Leszka Żebrowskiego „Paszkwil Wyborczej” poznałem syna kapitana Hala Jacka Stykowskiego. Leszek Zebrowski wykonał tytaniczną pracę historyczną i udowodnił manipulację do jakiej doszło poprzez artykuł w Gazecie Wyborczej w 1993 roku. W nim między innymi manipulowano dokumentami czy nie badano dokumentów wysuwając tezy i oskarżenia na podstawie często czyjejś nie sprawdzonej relacji czy wizji autorów. Później artykuł poszedł w świat i zagraniczni historycy opierali się na nim jak na materiale źródłowym. Dwa lata temu razem z Panem Jackiem byliśmy na promocji wznowienia bardzo ważnej książki Adama Borkiewicza „Powstanie Warszawskie 1944” w Muzeum Powstania Warszawskiego. Na promocji byli między innymi Aleksandra Richie oraz Piotr Gursztyn. Obie te osoby wpisały się w promocję czarnej propagandy kapitana Hala. Jacek Stykowski chciał się od nich dowiedzieć, dlaczego szerzą kłamstwa na temat jego ojca. Oboje, historycy odpowiedzieli wymijająco. Piotr Gursztyn nie miał nic do powiedzenia. Aleksandra Richie, że powołała się na zagraniczne opracowanie a jako historyk nie ma sobie nic do zarzucenia. Można sobie zadać pytanie: I jak ma być dobrze...

Pierwsze wydanie testamentu politycznego Eligiusza Niewiadomskiego w języku angielskim!!!!

Eligiusz Niewiadomski w historii Polski zapisał się jako zabójca pierwszego Prezydenta RP. Ponad to niewiele o nim wiadomo. Jeżeli już ktoś decydował się wspomnieć jego, to niemal regułą było, że towarzyszyły temu epitety w rodzaju „wariat”, „szaleniec”,„endek”, „faszysta”. (…) Wydaje się, że upływ tak długiego czasu powinien na tyle ostudzić emocje, że będzie można odmitologizować postać Niewiadomskiego lub przynajmniej przypomnieć jego życie i zasługi.

Dr Wojciech Muszyński

  "Jeżeli były chwile, w których mogłem utracić wiarę w swój naród, to chyba okresy przesileń ministralnychi zabiegów o teki. Nie umiem znaleść słów dla określenia ohydy tych walk i targów. Widziałem stado hien, żrących sie o padlinę... Padlina ich była Ojczyzna. I nie znalazł się nikt, kto rozpędziłby tę zgraję, a mnie los kazał być biernym świadkiem tej zgrozy."

Eligiusz Niewiadomski

Przeżywamy trudne czasy. Skaczą na nas jak koza na pochyłe drzewo, rodzimi zaprzańcy wyją z radości, polskie ustawy pisze Mosad, a polskich ministrów zatwierdza ambasador Izraela. Dlaczego udostępniono Wawel na obrady Knesetu? Dlaczego prezydent nie ma czasu dla Kresowiaków, a nie wytrzyma dnia bez spotkania z rabinem Schudrichem? Gdzie jest ośrodek, w którym podejmuje się decyzje? Na Nowogrodzkiej czy na szabasowych kolacjach? Skąd sprzeciw wobec wznowienia ekshumacji w Jedwabnem? I wreszcie – dlaczego premierem w trybie nadzwyczajnym, ocierającym się o groteskę, zrobiono bankiera, a żydowskie gazety powitały go nagłówkiem – „świetny bankier na czele rządu”?

 

Krzysztof Baliński ujawnia prawdziwe oblicze relacji polsko-żydowskich, te sekrety jakie w mediach głównego nurtu, tych rządowych jak i lewico-liberalnych starannie się ukrywa.

Opracowanie Ireneusza Lisiaka to systematyczny przegląd stosunków polsko-żydowskich, poczynając od II RP, przez okres wojny i okupacji aż po powojenne spory i fałszerstwa.

Dzieło to to jest zbiorem dwóch prac - "Państwo w cywilizacji łacińskiej", oraz "Zasady prawa w cywilizacji łacińskiej". Są one kontynuacją prac prof. Konecznego nad charakterystyką cywilizacji łacińskiej, opisanych we wcześniejszych publikacjach: "O wielości cywilizacji" i "Rozwój moralności". Autor wskazuje cechy charakterystyczne i warunki państwa i prawa opartego w pełni na ideach łacińskich, wskazuje też na zagrożenia dla naszej cywilizacji i przyczyny mogące doprowadzić ją do upadku.
Niestety, prof. Koneczny nie zdążył ukończyć badań za swojego życia, a jego prace zostały opublikowane pośmiertnie w Londynie (w 1981 r.) Prace te, obok "Cywilizacji bizantyńskiej" i "cywilizacji żydowskiej", również wydanych pośmiertnie, są szczegółową charakterystyką cywilizacji łacińskiej i jej roli w historii świata.

Prof. Feliks Koneczny - wybitny historyk i historiozof, krytyk teatralny, a także bibliotekarz i dziennikarz, twórca oryginalnej koncepcji cywilizacji. Badał archiwa watykańskie, pracował w Archiwum Akademii Umiejętności, bibliotekach Akademii Umiejętności oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez szereg lat był wykładowcą Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, gdzie uzyskał tytuł profesora. Był autorem niezliczonych publikacji naukowych, artykułów oraz książek z zakresu historii, historiozofii, historii i teorii prawa, administracji i samorządu.

ABW to pełna dramatyzmu historia zwykłych ludzi postawionych w niezwykłej sytuacji, opowiedziana przez oficerów Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, którzy w sposób, w jaki nie nastąpiło to nigdy dotąd, ujawniają szokujące szczegóły działania polskich służb specjalnych.

Peter Raina przypomina biogram Adolfa Hitlera, genezę i program hitleryzmu, ale głównie przygląda się ostatnim tygodniom jego życia i działalności. W tych ostatnich dniach bowiem najlepiej widać, jak głębokiej, wręcz chorobliwej - obejmującej i ciało i ducha - deformacji może ulec człowiek opętany przez ideologie, wierny jej założeniom i konsekwentny w jej realizacji aż do samobójstwa włącznie.

Książka o zrozumieniu. Nie tylko o wylaniu na papier tego, co siedzi w głowie przeciętnego niepełnosprawnego w Polsce, czyli stosu narzekań, biadoleń i ogólnie ujmując tego, jak niepełnosprawny ma strasznie ciężko w życiu, w polskich realiach.

Ze wszystkich powracających na świecie najczęściej powracają: myśli. Może dlatego, że myśl nie ma w tym ani wyrachowania, ani celu. A ot, tak sobie, przy byle okazji, aby tylko powrócić. Jest na przykład jesień, liście żółkną. I nagle ni z tego, ni z owego myśl powraca do jakiejś tam byłej jesieni. Tak się złożyło raptem. Do zanotowanej kiedyś w mojej książce Bunt rojstów. Bardzo dawno temu. Ani tej jesieni nikt pamiętać nie może, a i książki nie pamięta, bo i po co ona - komu?

Od napisania tej książki minęło dwadzieścia sześć lat- szmat czasu, ponad ćwierć wieku. Czy książka się aby nie zdezaktualizowała? Przetrwała próbę czasu? Co przez ten czas zmieniło się w polskich mediach, jacy ludzie stanęli na wysokości zadania, a jacy przeszli niezrozumiałą ewolucję, która zaprzeczyła ich dawnej drodze? Co dalej z mediami w Polsce? Ogólne uwagi na temat fatalnej kondycji polskiego dziennikarstwa, zaprezentowane w książce, są moim zdaniem nadal aktualne, a niekiedy nasza rzeczywistość rysuje się w jeszcze gorszym świetle. W warunkach wolności słowa każdy może mówić, co chce, ale przecież nie wszystko, co zostanie powiedziane, jest prawdą. Człowiek jest wolny także dlatego, że może mówić nieprawdę. To kwestia wychowania, sumienia i odpowiedzialności, a te wartości we współczesnym świecie są coraz bardziej deficytowe.

Pierwsza na polskim rynku książka o Jose Antonio Prima de Riverze - założycielu i przywódcy hiszpańskiej Falangi, narodowo radykalnej organizacji, która stała się jednym z filarów obozu narodowego podczas wojny domowej, a potem państwa kierowanego przez gen. Franco. Niezwykle ciekawa i barwna postać, inspirująca tysiące młodych ludzi do pracy na rzecz narodu i Wielkiej Hiszpanii.

Pius XI w encyklice o małżeństwie chrześcijańskim z uwzględnieniem obecnych stosunków, potrzeb, błędów i wykroczeń w rodzinie i społeczeństwie wykłada naukę o sakramencie małżeństwa. Wymienia i opisuje takie dary małżeństwa jak: potomstwo, wierność i nierozerwalność węzła małżeńskiego. Potępia też poglądy i działania degradujące ten związek — zamach na życie dziecka, emancypację kobiet oraz rozwody. Podaje również środki odnowienia małżeństwa — uległość woli Bożej, pobożność i praktyki religijne oraz pamięć o sakramentalnym charakterze małżeństwa.

... W latach 80-tych pracowałem w winnicy, w winiarskim okręgu Beaujolais, we Francji. Winorośl obrodziła wyjątkowo obficie. Właściciel polecił nam, byśmy zbierali tylko najdorodniejsze kiście, zaś wszystkie pozostałe obcinali i rzucali na ziemię. Zmarnowaliśmy w ten sposób co najmniej połowę winogron. Kiedy zapytałem patrona, dlaczego kazał nam to robić, wyjaśnił mi, że ustalona została urzędowa, maksymalna wydajność winnic na 50 hl wina z hektara, a jeśli ktoś próbowałby ją przekroczyć, narażał się na surowe kary. Te restrykcje były rezultatem ustaleń dokonanych w Komisji Europejskiej...  

Pierwsze wydanie tak ważnej książki Romana Dmowskiego w języku angielskim!!!

Roman Dmowski was one of the greatest Polish politicians of the 20th century. His 1927 treatise “Church, Nation and State” significantly contributed to a religious revival among many generations of Poles. The main ideas in this work remained up to date when Poland regained its sovereignty and the Polish nation its identity after several decades. In that period, Dmowski’s treatise encouraged in-depth reflection on the form of the newly reborn Polish state.

Dziś, kiedy neguje się chrześcijańskie korzenie Europy i kwestionuje znaczenie Kościoła katolickiego w przestrzeni publicznej, trzeba pokazywać, jak wielki wpływ miał Kościół i głoszona przez niego wiara na życie pojedynczych ludzi i całych narodów. Był to nie tylko wpływ religijny, ale też cywilizacyjny, kulturowy, moralny, wychowawczy, który obejmował swoim zasięgiem wszystkie obszary codziennego funkcjonowania społeczeństw. Współczesny człowiek nie jest świadom tego, że pewne fundamentalne zasady, rozumienia i osiągnięcia, które wydają mu się oczywiste, zawdzięcza właśnie oddziaływaniu Kościoła. Dotyczy to także Polski, której początki datuje się na rok chrztu świętego i której losy są tak silnie związane z katolicyzmem, że bez niego nie można zrozumieć polskiej tożsamości.

Jedno z najważniejszych dzieł Konecznego omawia genezę, rozwój i wpływ kultury bizantyjskiej, także w Europie. Podkreśla, że rysem znamiennym jest jej rozbrat w dziedzinie moralności między życiem prywatnym a publicznym, co wywiera szkodliwy i destrukcyjny wpływ na życie Europy i świata zachodniego. Na uwagę zasługują szczególnie końcowe rozdziały omawiające trwały wpływ cywilizacji bizantyjskiej na ruchy religijne Europy zachodniej, powstanie systemu rządów absolutyzmu oświeconego, aż po politykę rządów państw niemieckich przed zjednoczeniem Niemiec w 1870 roku.

Jedno z najważniejszych dzieł Konecznego omawia genezę, rozwój i wpływ kultury bizantyjskiej, także w Europie. Podkreśla, że rysem znamiennym jest jej rozbrat w dziedzinie moralności między życiem prywatnym a publicznym, co wywiera szkodliwy i destrukcyjny wpływ na życie Europy i świata zachodniego. Na uwagę zasługują szczególnie końcowe rozdziały omawiające trwały wpływ cywilizacji bizantyjskiej na ruchy religijne Europy zachodniej, powstanie systemu rządów absolutyzmu oświeconego, aż po politykę rządów państw niemieckich przed zjednoczeniem Niemiec w 1870 roku.

Dzieło to to jest zbiorem dwóch prac - "Państwo w cywilizacji łacińskiej", oraz "Zasady prawa w cywilizacji łacińskiej". Są one kontynuacją prac prof. Konecznego nad charakterystyką cywilizacji łacińskiej, opisanych we wcześniejszych publikacjach: "O wielości cywilizacji" i "Rozwój moralności". Autor wskazuje cechy charakterystyczne i warunki państwa i prawa opartego w pełni na ideach łacińskich, wskazuje też na zagrożenia dla naszej cywilizacji i przyczyny mogące doprowadzić ją do upadku.
Niestety, prof. Koneczny nie zdążył ukończyć badań za swojego życia, a jego prace zostały opublikowane pośmiertnie w Londynie (w 1981 r.) Prace te, obok "Cywilizacji bizantyńskiej" i "cywilizacji żydowskiej", również wydanych pośmiertnie, są szczegółową charakterystyką cywilizacji łacińskiej i jej roli w historii świata.

Prof. Feliks Koneczny - wybitny historyk i historiozof, krytyk teatralny, a także bibliotekarz i dziennikarz, twórca oryginalnej koncepcji cywilizacji. Badał archiwa watykańskie, pracował w Archiwum Akademii Umiejętności, bibliotekach Akademii Umiejętności oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez szereg lat był wykładowcą Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, gdzie uzyskał tytuł profesora. Był autorem niezliczonych publikacji naukowych, artykułów oraz książek z zakresu historii, historiozofii, historii i teorii prawa, administracji i samorządu.

„Cywilizacja żydowska” to rozwinięcie rozważań zarysowanych w książce „O wielości cywilizacji”, w której autor przedstawia swoje teorie i metody badawcze. To szczegółowa charakterystyka społeczności sakralnej, zbudowanej wokół religii i rozwijanej przez komentarze do pierwotnych tekstów religijnych. Jest jedną z najdokładniej opisanych przez Konecznego cywilizacji (obok bizantyńskiej i łacińskiej). Dzieła tego nie opublikowano za życia autora. Pozostawione w rękopisie, po raz pierwszy wydano drukiem w 1974 roku w Londynie.

Prof. Feliks Koneczny - wybitny historyk i historiozof, krytyk teatralny, a także bibliotekarz i dziennikarz, twórca oryginalnej koncepcji cywilizacji. Badał archiwa watykańskie, pracował w Archiwum Akademii Umiejętności, bibliotekach Akademii Umiejętności oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez szereg lat był wykładowcą Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, gdzie uzyskał tytuł profesora. Był autorem niezliczonych publikacji naukowych, artykułów oraz książek z zakresu historii, historiozofii, historii i teorii prawa, administracji i samorządu.

„Cywilizacja żydowska” to rozwinięcie rozważań zarysowanych w książce „O wielości cywilizacji”, w której autor przedstawia swoje teorie i metody badawcze. To szczegółowa charakterystyka społeczności sakralnej, zbudowanej wokół religii i rozwijanej przez komentarze do pierwotnych tekstów religijnych. Jest jedną z najdokładniej opisanych przez Konecznego cywilizacji (obok bizantyńskiej i łacińskiej). Dzieła tego nie opublikowano za życia autora. Pozostawione w rękopisie, po raz pierwszy wydano drukiem w 1974 roku w Londynie.

Prof. Feliks Koneczny - wybitny historyk i historiozof, krytyk teatralny, a także bibliotekarz i dziennikarz, twórca oryginalnej koncepcji cywilizacji. Badał archiwa watykańskie, pracował w Archiwum Akademii Umiejętności, bibliotekach Akademii Umiejętności oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez szereg lat był wykładowcą Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, gdzie uzyskał tytuł profesora. Był autorem niezliczonych publikacji naukowych, artykułów oraz książek z zakresu historii, historiozofii, historii i teorii prawa, administracji i samorządu.

Czapkins to historia o miłości i samotności; uzależnieniu i wyzwoleniu; poszukiwaniu prawdy i walce z własnym ego. A także o niezwykłym marzeniu, które zmieniło życie Mackiewicza i ludzi wokół niego. Ale przede wszystkim to opowieść o wolności, jej pragnieniu i wcielaniu w życie. Wolności do końca.

Przez całe życie Tomek Mackiewicz, „Czapkins”, niemożliwe zmieniał w realne. Osiem lat temu wyznaczył sobie cel – jako pierwszy człowiek wejdzie zimą na wierzchołek Nanga Parbat (8125 m n.p.m.). Do wyścigu przystąpiły największe gwiazdy himalaizmu, ale „Czapkins” nie chciał się ścigać. I nie chciał być gwiazdą. Chciał zdobyć nieobliczalną Nagą Górę na własnych zasadach.

Kiedy zaczynał, zamiast lin miał przecenione sznurki ze sklepu rolniczego i życiorys jak nerwowy kardiogram naznaczony zwycięstwami i porażkami. Wśród himalaistów do końca pozostał outsiderem. Nie skończył kursów wspinaczkowych, nie miał pieniędzy ani sponsorów, w drodze na szczyt nie wspierało go grono pomocników. Mieszkańcy himalajskich wiosek, do których dotarł autor książki, wspominają go z czułością. – Był jednym z nas – mówią. Z czułością mówią o nim ci, którzy pamiętają jego walkę z nałogiem, i ci, którzy widzieli, jak pracuje z trędowatymi w Indiach. Również jego najbliżsi oraz wspinaczkowi partnerzy, a zarazem przyjaciele – Marek Klonowski i Elisabeth Revol, z którą wyruszył w swoją ostatnią wędrówkę.

Dominik Szczepański, współautor bestsellerowej biografii Adama Bieleckiego Spod zamarzniętych powiek, sam był świadkiem zmagań Tomka Mackiewicza z Nagą Górą podczas słynnej wyprawy w 2016 roku. Opisał je w książce Nanga Parbat. Śnieg, kłamstwa i góra do wyzwolenia, której był współautorem. Po śmierci Mackiewicza Szczepański wyruszył w podróż wiodącą od Działoszyna, gdzie Tomek przeżywał pierwsze przygody, aż po bazę pod Nanga Parbat w Pakistanie. O Tomku opowiadają ojciec Witold, była żona Joanna Kondracka, przyjaciele z Polski i Irlandii. Elisabeth Revol przywołała wspomnienia wspólnych wypraw i losy niezwykłego partnerstwa, które zaprowadziło ich na szczyt Nanga Parbat. Przebieg brawurowej akcji ratunkowej opisują emocjonująco uczestnicy zdarzeń: Adam Bielecki, Jarosław Botor, Denis Urubko i Piotr Tomala, którzy spod K2 ruszyli, by pomóc Tomkowi i Elisabeth. O Tomku opowiada również Anna Solska-Mackiewicz, dla której był największą miłością w życiu. Dzięki tym spotkaniom Dominik Szczepański stworzył wielowymiarowy portret człowieka, który stał się legendą, choć wcale tego nie pragnął.

„Czerwona trucizna” Leszka Żebrowskiego to książka demaskatorska. Porusza zagadnienia trudnych losów Polaków na Kresach Wschodnich, partyzantki komunistycznej oraz relacji polsko-żydowskich. Autor odsłania mity-trucizny, które zakłamują naszą najnowszą historię. Bez pardonu obnaża genezę kłamstw oraz proces ich utrwalania w świadomości historycznej Polaków. Pozycja ta stanowi idealną odtrutkę na wszelkie „Pokłosia” i „Pogrossia”.

Pozycja Petera Rainy pokazuje przyczyny, przebieg i późniejszy skutek "Marca'68". Dodatkowym atutem jest bogata baza dokumentów zawartych w niniejszej publikacji. Czytelnik może dotknąć materiału źródłowego, a nie opierać się na "radosnych" wspomnieniach osób, które często jeszcze kilkanaście lat wcześniej zajmowały prześladowaniem i eliminacją podziemia niepodległościowego.