Polityka, publicystyka, idee

Wybór tekstów z "Polityki Narodowej" z lat 2008-2023.

Działy: 

Naród i nacjonalizm

Wobec tradycji Narodowo-demokratycznej

Jaki Ruch Narodowy?

Państwo

Kościół

Gospodarka

Polska na świecie

Wobec wyznań nowoczesności

To pierwsze polsko-łacińskie wydanie napisanej w 1926 r. w języku łacińskim pracy o. Jacka Woronieckiego Quaestio disputata de natione et statu civili. Nowatorską i w sposób oryginalny poprowadzoną refleksję nad narodem o. Woronieckiego uzupełnia w aneksie jego odpowiedź na międzynarodową ankietę o stosunku nacjonalizmu do katolicyzmu ogłoszoną przez Maurycego Voussard. O. Woroniecki wskazuje na doniosłą rolę narodu w rozwoju moralnym każdej osoby przeciwstawiając się jednocześnie teoriom egoizmu narodowego. Naród, jako pewna „obyczajowa więź" pomiędzy jego członkami, ma za zadanie usprawniać człowieka do wyboru dobra moralnego. Kwestia o narodzie składa się z siedmiu artykułów, w których dyskutowane są: problem różnicy pomiędzy narodem a państwem, problem celu narodu i państwa, naturalnego pochodzenia narodu i państwa, obowiązywania praw moralnych w życiu jednostki oraz państwa i narodu, wyższości narodu wobec państwa, problem hierarchii miłości wobec rodaków
i współobywateli oraz zagadnienie państwa narodowego. Prezentowana praca O narodzie i państwie wprowadza nas w scholastyczną tradycję dyskutowania podyktowanego gorącym pragnieniem dotarcia do prawdy, uniknięcia poznawczych błędów i ich skutków.

Inspirujące i nowatorskie rozważania Zamoyskiej zawarte w tej książce dotyczą pracy jako czynności wpisanej w ludzką egzystencję. Autorka uznała pracę za podstawowy czynnik rozwoju i doskonalenia człowieka w wymiarze jego życia indywidualnego i społecznego, dlatego za najbardziej istotne potraktowała pytanie: jak pracować aby spełnić siebie jako człowieka? Zamiarem Zamoyskiej nie było jednak pisanie poradnika dotyczącego jednego rodzaju pracy jako czynności zawodowej, lecz prezentacja metody pracy o charakterze uniwersalnym, z której skorzystać może każdy człowiek. Kluczową zasadą owej metody było systematyczne i równoległe podejmowanie podczas całego życia pracy zarówno fizycznej, jak i intelektualno-twórczej oraz moralno-religijnej. Integralna koncepcja pracy Zamoyskiej spotkała się z wielkim zainteresowaniem. Książka O pracy przetłumaczona została na wiele języków, a ich edycje są wciąż wznawiane.

W najnowszym numerze Polityki Narodowej:

Polska 2050

TEMAT NUMERU: POLSKA PRZYSZŁOŚCI

Miłosz Wyszkowski, Państwo narodowe i modernizacja. O alternatywę dla liberalnego wariantu nowoczesności

Damian Adamus, Wyzwania nowej ery. Refleksje wokół przyszłości Polski i Europy

Patryk Okoniewski, Hiper-rasizm i post-kapitalizm, czyli korporacyjni nadludzie

Michał Karpiński, Robotyzacja zamiast imigracji

Patryk Okoniewski, Bezrobocie w epoce maszyny-kompozytora

Bartosz Biernat, Człowiek. Genetycznie Modyfikowany Organizm

Łukasz Moczydłowski, Czym jest chrześcijański transhumanizm?

Michał Goliński, Upadek narodów europejskich z perspektywy socjobiologii

Jan Hucuł, Nacjonalizm wobec feminizmu. Wojna o dusze kobiet

Tomasz Bohusz, Ekologiczna awersja prawicy

Zuzanna Trela, Polska energetyka 2050. Szansa na rozwój atomu w kraju nad Wisłą?

Adrian Zimny, Kosmopolityka. W przededniu ery nowych wielkich odkryć

SPOŁECZNIE I POLITYCZNIE

Ernest Korus, Solidaryzm społeczny. Podstawy zagadnienia

Andrzej Bieda, Wojsko w programach i publicystyce ugrupowań narodowych w III RP

Przemysław Zalewski, Zmiany w narodowej polityce obronnej

MIĘDZYNARODOWO

Kacper Kita, Charles de Gaulle – ostatni wielki Francuz?

Rafał Buca, Erozja frankizmu. Jak upadała narodowo-katolicka Hiszpania

Wiesław Bator, Socjoetniczne i historyczne inspiracje polityki Viktora Orbána. Część I

TOŻSAMOŚCIOWO

Wojciech Niedzielko, Ku katolickiej teologii narodowości

Dawid Dynarowski, Heglizm i jego interpretacje

Wszerad Kowalski, Eksperyment neoslawistyczny endecji i jego irredentystyczna krytyka

Adam Szabelak, Imperializm, nacjonalizm, uniwersalizm. Myśl Andrzeja Trzebińskiego

Bogumił Grott, Jan Stachniuk jako kontestator ideologii młodej generacji ruchu narodowego

KULTURALNIE

Barnaba Matusz, Odyss. „Homobiografia” i narodowy przełom Karola Szymanowskiego

Barnim Regalica, Spowiedź bezgrzesznego

RECENZYJNIE

Adam Szabelak, „Cham niezbuntowany” Ziemkiewicza

Konrad Smuniewski, Państwo narodowe i jego wrogowie

Jakub Siemiątkowski, Niemcy, Rosja i Naczelnik Państwa. Głos w sprawie polityki zagranicznej Piłsudskiego

Jakub Siemiątkowski, Narodowcy i totalizm

Bogumił Grott, Zbrodnia i grabież. Zagrożenie niemieckie wczoraj i dziś

Tomasz Szczepański, Lokalny wymiar ludobójstwa. Upamiętnienie ofiar zbrodni katyńskiej

Tomasz Szczepański, „Rewolucja bez rewolucji” Leszka Moczulskiego – refleksje po 40 latach

TEMAT NUMERU: UKRAINA W OGNIU

Redakcja czasopisma poświęciła się w nim sprawom związanym z toczoną na Ukrainie wojną. W numerze odnosi się do szerokiego spektrum zagadnień – od oceny polskiej pomocy dla Kijowa, przez stosunek do kultu OUN-UPA na Ukrainie aż po ukraińską imigrację w Polsce. Wśród autorów są m.in. prof. Bogumił Grott, dr Maciej Pieczyński, dr Michał Sadłowski, Robert Winnicki. Piszemy m.in. o stosunku młodych narodowców do Ukrainy w latach 30., o idei Międzymorza w koncepcjach współczesnych ukraińskich nacjonalistów, relacjach ukraińsko-białoruskich, sporach Ukraińców i Rosjan o dziedzictwo Rusi Kijowskiej.

TEMAT NUMERU: NACJONALIZM A PAŃSTWO

Książka Umiejętność rządzenia i rozkazywania dotyczy szlachetnej sztuki sprawowania władzy. Władzy, która nie polega na manipulacji, demagogii i stosowaniu technik inżynierii społecznej, lecz na rozumnym i wolnym braniu odpowiedzialności za dobro wspólne. Ta odpowiedzialność – za dobro rodziny, narodu, wspólnoty miejsca i pracy – każe umiejętnie wymagać od siebie i od innych. Niestety, przez lata komunistycznego, a obecnie liberalnego wychowania, straciliśmy umiejętność roztropnego wydawania poleceń i skutecznego ich egzekwowania. Dlatego warto sięgnąć po Umiejętność rządzenia i rozkazywania – doskonały, zwięzły i przejrzysty poradnik kształcenia rozumu i woli, by jak najlepiej rządzić sobą i innymi.

Przedmowa
Jak każdy długotrwały i wpływowy prąd umysłowy oraz ideologia społeczno-polityczna i ekonomiczna, tak również liberalizm wytworzył w toku swojej kilkusetletniej już historii tyle różnych (a niekiedy wręcz wzajemnie przeczących sobie w podstawowych punktach) odmian, że na dobrą sprawę należałoby, pragnąc być ścisłym, mówić raczej w liczbie mnogiej o „liberalizmach", za każdym razem doprecyzowując stosownym przymiotnikiem przywoływaną odmianę. Z drugiej strony, mówimy po dawnemu „liberalizm" nie tylko przez wygodę i ekonomię słowa, ale wierząc, lub intuicyjnie przeczuwając, że przynajmniej większość z tych „strumieni" i „dorzeczy" stanowi tylko warianty jednego inwariantu doktrynalnego; że dadzą się one sprowadzić do, choćby najniższego, wspólnego mianownika, stanowiącego „liberalne minimum".