Myśl polityczna

Od początku istnienia cywilizacji zachodniej istnieje w niej destrukcyjny nurt, dążący do jej zniszczenia. Zazwyczaj był on zbyt słaby, aby stać się czymś więcej niż marginesem, jednak od kilkuset lat rośnie w siłę, zyskując wsparcie ze strony tych grup, które w naturalny sposób nie należą i nigdy nie należały do cywilizacji łacińskiej, których wartości były jej obce
i sprzeczne z jej wartościami.

Od czasu rewolucji francuskiej, poprzez ideologie tworzone w XIX wieku, rewolucję sowiecką i dwie wojny światowe ten nurt dążący do zniszczenia Zachodu zyskał na sile, zarówno politycznej, jak i ekonomicznej. W ostatnich dekadach możemy dostrzec jego szybko rosnącą przewagę nad siłami pragnącymi zachować tradycyjne wartości. Jesteśmy świadomi tego, jak zachodnia cywilizacja popełnia spektakularne samobójstwo.

Myliłby się jednak ten, kto sądziłby, że proces ten ma charakter spontaniczny i jest efektem naturalnego starzenia się cywilizacji. Bliższe badania pokazują, że jest wręcz przeciwnie. Proces niszczenia cywilizacji zachodniej został starannie zaplanowany i jest konsekwentnie realizowany. Krok po kroku urzeczywistnia się cele, które wytyczone zostały już wieki temu. Intelektualny wirus, który niszczy nasz świat, nie powstał naturalnie, lecz został zaszczepiony w osłabionym organizmie i teraz, kawałek po kawałku, dewastuje go, zaburzając jego funkcje życiowe.

Zarówno komunizm, jak i neoliberalizm były ruchami mesjanistycznymi, wykorzystującymi język rozumu i nauki, w istocie jednak napędzała je wiara. Na pozór śmiertelnie sobie wrogie, oba te wyznania nie zgadzały się jedynie co do doktrynalnego szczegółu – czy drogą ludzkości do ostatecznej doskonałości ma być powszechny socjalizm, czy globalny demokratyczny kapitalizm.

Nigdy jeszcze polska polityka nie była tak destrukcyjna, a zarazem tak jałowa. A wraz z polityką – debata publiczna.

Mam wrażenie, że książka napisana kilka lat temu stała się jeszcze bardziej aktualna. Przeniesienie polityki w sferę symboli, oparcie jej o różnice kulturowe i spór tożsamościowy, gdzie nie ma mowy o żadnym kompromisie, sprowadzenie całej polityki polskiej do kwestii, czyja będzie Polska, zamiast jaka będzie – to trucizna, która może nas po raz kolejny pozbawić państwa i podmiotowości w międzynarodowej grze.

F. William Engdahl odsłania zakryte dotąd karty. Zakreśla z zadziwiającą logiką, inny niż ten powszechnie propagowany, obraz przyczyn odrodzenia radykalnego islamu. Krok po kroku, wskazuje na destrukcyjną rolę Stanów Zjednoczonych i prowadzonej przez nie „dobroczynnej” działalności na rzecz „szerzenia demokracji”.

Iran, kiedyś znany jako Persja jest siedemnastym co do wielkości krajem na świecie. Zamieszkiwany jest
przez starożytny naród, który posiada bogatą historię i wyjątkową kulturę. W ciągu ostatniego stulecia
największym surowcem Iranu, ale i jego największym przekleństwem, stała się ropa naftowa. Spowodowała
ona, że Stany Zjednoczone i inne światowe mocarstwa systematycznie próbują przejąć jej wydobycie. Po
tym, jak chciwy perski monarcha sprzedał wszystkie irańskie zasoby ropy i gazu brytyjskiemu finansiście w
1901 roku, rozpoczął się nieustający wyścig o protektorat nad tym krajem.

Dlaczego amerykański eksperyment „wolnościowego ładu” się nie powiódł? Odpowiedź postępowców brzmi: Ameryce nie udało się sprostać w pełni obietnicom integracji i równości – prawdopodobnie w wyniku chciwości korporacji i białych elit. Konserwatysta głównego nurtu albo libertarianin stwierdzi, że odpowiedzi należy szukać w okresie liberalizacji prawa w latach sześćdziesiątych, w okresie tzw. Warren Court albo w utracie konstytucyjnej sprawiedliwości.

Ferrara demaskuje liczne mity konstruowane na użytek świeckiego państwa z nieustępliwością poszukiwacza prawdy. A prawdę o przyczynach fiaska wolnościowego projektu ukrywają zarówno środowiska liberalne, jak i konserwatywno-libertariańskie. W tej błyskotliwej, nowej wersji amerykańskiej historii i życia politycznego autor wzywa czytelników, by odważnie spojrzeli rzeczywistości w oczy, zwłaszcza że rysuje się możliwość odnalezienia utraconej drogi do prawdziwego społecznego ładu i autentycznej wolności, które wciąż mogą być dziedzictwem ludzkości.