Golgota ludności polskiej na kresach południowo–wschodnich II Rzeczpospolitej w latach 1939-1946 - Stanisław Jastrzębski

W latach 1943–1945 na Wołyniu i w Galicji Wschodniej ukraińscy nacjonaliści wymordowali 100 tysięcy Polaków. Do zbrodni tej posłużyły im głównie prymitywne narzędzia rolnicze – siekiery, widły i cepy. Gdzie wtedy była Armia Krajowa? Gdzie było Polskie Państwo Podziemne? Dlaczego nic nie zrobiono, by ratować polską ludność cywilną? Dlaczego Wołyniacy konali w osamotnieniu?

Piotr Zychowicz udziela na te pytania szokującej odpowiedzi. Armia Krajowa zlekceważyła banderowskie zagrożenie, zignorowała liczne ostrzeżenia o nadciągającym niebezpieczeństwie. Wszystkie wysiłki skupiła bowiem na szykowaniu przyszłego powstania – operacji „Burza”. Dowódcy AK nie chcieli walczyć z UPA, by nie „trwonić” sił potrzebnych im do walki z Niemcami. Do końca wierzyli, że z banderowcami uda się dogadać. Gdy Polskie Państwo Podziemie podjęło wreszcie interwencję, była ona tragicznie spóźniona i niewystarczająca. Niestety AK na Wołyniu całkowicie zawiodła.

Wspomnienia ludzi, którzy przeszli przez piekło Utworzone w 1921 roku województwo wołyńskie miało stać się Ziemią Obiecaną dla osiedlających się tam Polaków. Wielu spośród nich było legionistami Józefa Piłsudskiego i bohaterami wojny polsko-bolszewickiej.

Alfabet wołyński to historia Wołynia ujęta w formie słownika, ukazuje zatem w formie skróconej dzieje tego regionu dawnej Rzeczypospolitej w latach 1205-1945.

Przyjmując rok 1945 jako końcowy, chciałam ukazać w ogólnych zarysach ogrom rzezi wołyńskiej.w 1943 roku, bo nie można inaczej nazwać tego, co przeżyła ludność polska zamieszkująca tamte tereny. Nieco wcześniej – w roku 1942 nastąpiła zagłada ludności żydowskiej, w eksterminacji której czynnie pomagali Niemcom Ukraińcy.

Dzieje Żydów na Wołyniu, poczynając od początków osadnictwa, po zagładę w 1942 roku zostały przedstawione pod hasłem „Żydzi na Wołyniu”.

Regina Smoter-Grzeszkiewicz – poetka, regionalistka. Opublikowała kilkadziesiąt prac (wersje elektroniczne i papierowe) z zakresu historii Zamojszczyzny, judaiki i kultury prawosławnej. Jest autorką kilkunastu tomików poezji oraz laureatką konkursów literackich. Próbuje też sił w dziedzinie prozy.