Masoneria - Św. Józef Sebastian Pelczar

Najwybitniejsza i najbardziej wartościowa praca polskiego autora poświęcona wolnomularstwu. Opisuje genezę, strukturę, ceremoniał, charakter i cele masonerii, a także masońską politykę i metody działania. Lektura obowiązkowa dla każdego katolika mającego na sercu dobro Kościoła i Polski.Spis treści Wstęp Przedmowa Przedmowa do trzeciego wydania ROZDZIAŁ I Jak się przedstawia masoneria, a czym ona jest w istocie ROZDZIAŁ II Zasady i dążności masonerii pod względem religijnym ROZDZIAŁ III Zasady i dążności masonerii pod względem etycznym ROZDZIAŁ IV Masoneria pod względem politycznym ROZDZIAŁ V Zasady i dążności masonerii pod względem społecznym ROZDZIAŁ VI Masoneria i Stolica Apostolska ROZDZIAŁ VII Początki i rozwój masonerii ROZDZIAŁ VIII Niektóre związki XVIII wieku zbliżone do masonerii ROZDZIAŁ IX Organizacja masonerii ROZDZIAŁ X Organizacja masonerii żeńskiej ROZDZIAŁ XI Rytuał i ceremoniał masonerii ROZDZIAŁ XII Zagajenie loży I stopnia i przyjęcie ucznia ROZDZIAŁ XIII Zagajenie loży adopcyjnej i przyjęcie do stopnia I–ego uczennicy ROZDZIAŁ XIV Wyjątki z rytuału loży Mopsów i Mopsic, tudzież loży stołowej i loży żałobnej ROZDZIAŁ XV Wybór adeptów i wychowanie tychże w lożach ROZDZIAŁ XVI Działanie masonerii. Masoneria w Wielkiej Brytanii ROZDZIAŁ XVII Masoneria we Francji ROZDZIAŁ XVIII Masoneria we Włoszech ROZDZIAŁ XIX Masoneria w Hiszpanii ROZDZIAŁ XX Masoneria w Portugalii ROZDZIAŁ XXI Masoneria w Niemczech ROZDZIAŁ XXII Masoneria w Austrii i na Węgrzech ROZDZAŁ XXIII Masoneria w Szwajcarii, Belgii i Holandii ROZDZIAŁ XXIV Masoneria w Polsce ROZDZIAŁ XXV Masoneria w Rosji ROZDZIAŁ XXVI Masoneria w Szwecji, Norwegii, Danii, Grecji, Rumunii i Turcji ROZDZIAŁ XXVII Masoneria w północnej Ameryce ROZDZIAŁ XXVIII Masoneria w środkowej Ameryce ROZDZIAŁ XXIX Masoneria w południowej Ameryce ROZDZIAŁ XXX Masoneria w Azji, Afryce i Australii ROZDZIAŁ XXXI Przynęty, czynniki pomocnicze i sprzymierzeńcy masonerii ROZDZIAŁ XXXII Jak paraliżować działanie masonerii DODATEK Obraz lóż polskich w wieku XVIII i na początku wieku XIXWstęp W ostatnich stu latach napisano na świecie tysiące książek ujawniających prawdę o masonerii. Wiele z nich ujmowało problem całościowo, precyzyjnie i drobiazgowo dokumentowało przedstawione fakty i twierdzenia. Należy do nich „Masoneria” bpa Józefa Sebastiana Pelczara. Dzieło to zasługuje na szczególną uwagę i nie może być pominięte tak przez badaczy problemu jak i wszystkich tych, którzy pragną posiadać najważniejsze argumenty przeciwko tej sekcie, którą Kościół nazwał w swoich dokumentach „pomocnikiem szatana na ziemi”. Jest ono nie tylko całościowe i w pełni udokumentowane, ale również wsparte autorytetem autora. Bp Józef Sebastian Pelczar jest przede wszystkim świętym. Głos świętych ma w Kościele w sposób oczywisty wielkie znaczenie. Świadectwo ich życia, miłości i wiary potwierdzone przez Urząd Nauczycielski Kościoła jest dodatkowym, niebagatelnym argumentem potwierdzającym prawdę i wagę ich wypowiedzi. Bp Pelczar był też wielkim uczonym, w którego spuściźnie znajdujemy ponad dwieście publikacji, profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierownikiem katedr historii Kościoła, prawa kanonicznego, teologii pastoralnej, dziekanem Wydziału Teologicznego, prorektorem tej najstarszej polskiej uczelni, wreszcie jej rektorem. W 1899 r. papież Leon XIII prekonizował go na biskupa tytularnego Miletopolis i sufragana przemyskiego. Wkrótce został ordynariuszem tej diecezji. Przez 25 lat sprawował posługę biskupa dając się poznać jako wielki Książę Kościoła, wielki człowiek i Polak. Zmarł w wieku 82 lat w opinii świętości. Dziełem, które przyniosło mu światową sławę była wydana w latach 1880– 1881 trzytomowa praca pt. „Pius IX i jego wiek”, która doczekała się wielu wznowień i tłumaczeń. Współczesnemu polskiemu czytelnikowi przybliżył ją niżej podpisany streszczając ją w swojej książce pt. „Pius IX — pogromca liberalizmu” (Warszawa 2000). Dokumentując życie i działalność wielkiego, beatyfikowanego w 2000 r. papieża, bp Pelczar udokumentował jednocześnie działanie masonerii na świecie w drugiej połowie XIX w. W tym bowiem okresie masoneria skupiła swoją działalność na walce z Kościołem podejmując próbę jego fizycznej eliminacji. Zawarte w tym dziele wyniki badań nad aktywnością „sekty będącej ściekiem nieczystym wszelkich sekt” zostały potem przez autora przedstawione również w jego „Masonerii”. Bp Pelczar nie tylko ujawniał duchowe, moralne, społeczne i polityczne zło. Książka o Piusie IX jest przede wszystkim świadectwem siły i heroizmu jaka tkwi w Kościele, wskazaniem dróg po jakich kroczyć powinni katolicy. Nie na darmo papież Jan Paweł II powiedział podczas beatyfikacji Piusa IX, że był on „bezgranicznym przykładem wierności Prawdzie objawionej”. Autor „Masonerii” nauczał również prawd wiary, ukazywał sposoby jej ugruntowania w duszach i realizacji w codziennym indywidualnym i społecznym oraz narodowym życiu. Niech przykładem będą tu takie jego dzieła jak dwutomowa „Obrona religii katolickiej”, której pierwszy tom nosił tytuł „Jak wielkim skarbem jest religia katolicka i dlaczego ta religia ma dzisiaj tylu przeciwników” (Przemyśl 1911), drugi zaś „Religia katolicka, jej podstawy, jej źródła i jej prawdy wiary” (Przemyśl 1917). Dobrym przykładem będzie tu również publikacja pt. „Wezwanie do pracy nad duchowym odrodzeniem narodu polskiego” (Kraków 1915). „Masoneria” to książka wydana po raz pierwszy w Przemyślu w 1905 r. pod pseudonimem J. S. Korczyński. Za życia autora doczekała się trzech wznowień (Lwów 1909 i 1914, Kraków 1914). Każde z nich było poprawione, zaktualizowane i poszerzone. W pierwszym wydaniu książka miała 124 strony, w ostatnim już ponad 400. Niniejsze wydanie oparte jest na lwowskim wydaniu z 1914 r. Czytając tę książkę należy wciąż pamiętać o tym, że napisał ją człowiek będący zarazem naukowcem i świętym, człowiek kierujący się miłością do Boga i do ludzi, człowiek wierny Bogu, wierny prawdzie. Ten aspekt dzieła warto podkreślać polecając książkę do czytania osobom, które każdą negatywną wzmiankę o masonerii traktują jako przejaw złej woli i chorej wyobraźni. W tym miejscu warto zacytować i podkreślić następujące słowa Świętego pochodzące ze wstępu do pierwszego wydania: „Starałem się być bezstronnym i sprawiedliwym jak tego sumienie wymaga; stąd te tylko zarzuty podnoszę, które opierają się na faktach stwierdzonych; wywody zaś o nauce i tendencjach masonerii czerpię ze źródeł masońskich i z wiarygodnych autorów”. Książkę można podzielić na cztery części: dotyczącą doktryny masonerii; sposobów jej działania oraz przeciwstawiania się tym działaniom; jej dziejów; organizacji oraz ceremoniału. Część pierwsza dotycząca doktryny, obejmująca rozdziały I–VI, a więc ponad 50 stron ma charakter ponadczasowy, dotyczy wprost nie tylko masonerii przełomu XIX i XX wieku, ale również masonerii XXI wieku. Część druga obejmująca rozdziały XXXI–XXXII (ponad 20 stron) zachowała również w znacznej mierze swą aktualność i może być wykorzystywana w taki sposób jakby powstała obecnie. Część trzecia licząca ponad 140 stron obejmująca rozdziały VII–VIII, XVI– XXX prezentuje genezę masonerii i organizacji, które wyłoniły się z niej (rozdziały VII–VIII) oraz jej początki i rozwój (aż do końca XIX w.) w Europie, Ameryce Południowej i Północnej, Australii, Afryce i Azji (rozdziały XVI– XXX). Część ta ma nie tylko znaczenie czysto historyczne. Unaocznia bowiem również światowe znaczenie problemu oraz wpływy tej sekty w poszczególnych częściach świata ze szczególnym uwzględnieniem prawie wszystkich krajów europejskich. Część czwarta obejmująca rozdziały IX–XV oraz dodatek (ponad 50 stron) ukazuje zasady organizacji masonerii, przyjęte w niej stopnie, rytuały, ceremoniały itp. Na pierwszy rzut oka wydawałoby się, że ma ona już wyłącznie znaczenie historyczne i dotyka takiego aspektu, który mógłby interesować tylko specjalistów. Z pewnością w tym aspekcie wiele elementów uległo zmianie i dziś nawet dla samych masonów jest to zamierzchła historia, pewna tradycja, która tylko w niewielkiej mierze jest kontynuowana. Trzeba jednak pamiętać o tym, że z tej tradycji masoneria wyrosła i nadal ją jednak, w jej istocie, kontynuuje. Tradycja ta nie jest tylko tradycją pewnej formy. Symbolika ją wyznaczająca i w nią wpisana ma znaczenia doktrynalne, ujawnia religijne podłoże wszelkiej działalności wolnomularstwa, podstawowe zasady i tezy stanowiące o jej celach i sensie działania. Warto więc te rozdziały uważnie przeczytać. Oczywiście najważniejsze dziś dla nas są części I i II i na nich należy skupić naszą uwagę traktując pozostałe jako materiał uzupełniający i pogłębiający zrozumienie problemu i jego rozmiarów. Masoneria to, jak ujawnia bp Pelczar, organizacja, której podstawowy cel jest „zarówno religii jak i społeczeństwu wrogi”. Jest nim bowiem, według słów Leona XIII „obalenie z gruntu wszelkiej karności religijnej i państwowej, jaką instytucje chrześcijańskie wytworzyły”. Masoneria zmierza do „obalenia ołtarza i tronu”, przejęcia władzy nad ludzkością, która pod wpływem działania sekty byłaby „wolna od przesądu”. Mason to człowiek, który jest „sam dla siebie bogiem, kapłanem i królem”. Masoneria to więc, jak pisze Święty, „sekta antyreligijna”, która dąży do „usunięcia religii Chrystusowej” i „zastąpienia jej swoją religią, to jest kultem natury i ubóstwieniem człowieka, jako też do obalenia Kościoła, by zamiast niego stać się Kościołem świata”. Masoneria jest również „apoteozą rewolucji z 1789 r.” „instytucją polityczną”, która „dąży do opanowania władzy i przekształcenia społeczeństwa według swoich ideałów”. Jest też organizacją ludzi, którzy stawiają się ponad innymi, ponad człowiekiem i Bogiem, prawem moralnym i stanowionym, organizacją posługującą się „kłamstwem, obłudą, bezprawiem”, organizacją, której „podstawą i przyczyną jest występek i zbrodnia”. Podstawowe zasady masonerii mają, jak pisze bp Pelczar, charakter religijny. Czynią one z niej formację sensu stricte pogańską ujawniającą w teorii i praktyce istotę pogaństwa, które zmierza do utworzenia „królestwa nierządnicy babilońskiej” — królestwa szatana. Święty ujawnia satanizm masonerii, funkcjonujący w jej ramach kult Lucyfera „Podściółką” masonerii jest „upadek wiary i obyczaju”. Jej „sojusznikami” są liberalizm, materializm, socjalizm. Skuteczna walka z nią może nastąpić tylko poprzez „umocnienie ducha chrześcijańskiego”, co doprowadziłoby do wyeliminowania wszystkich tych czynników, które ją umacniają. Książka bpa Pelczara powinna znaleźć się w każdym polskim, katolickim domu. Stanowi bowiem dobry przewodnik również po świecie XXI wieku, przewodnik ujawniający jego mechanizmy, genezę i ostateczne znaczenie jego wartości, kierunki i charakter jego rozwoju i „postępu”. Dzięki niej będziemy mogli zrozumieć wiele zdarzeń, zjawisk i faktów i, być może, wyeliminować z naszego indywidualnego i zbiorowego życia to, co, w istocie, nie tylko w nas godzi, godzi w każdego człowieka, ale również prowadzi wprost do takiego „Nowego Wspaniałego Świata”, w którym nie ma już miejsca nie tylko dla Boga, ale również i dla człowieka. dr Stanisław Krajski