Matka Boga Matką ludzi - Joachim Ventura

Wyjaśnienie tajemnicy Maryi u stóp krzyża.
Co to znaczy, że mamy Zbawiciela, że jest On naszą własnością, na czym polega Jego dzieło? Dlaczego może zostać ono wykonane z naszą współpracą? W jaki sposób możemy się w nie włączyć w swoich własnych warunkach i okolicznościach? W jaki sposób Maryja jest naszą matką a my Jej dziećmi? Na czym polega tajemnica św. Jana?
Książka pomaga znaleźć odpowiedzi na te pytania, zrozumieć dzieło Zbawiciela: Odkupienia rodzaju ludzkiego, poznać rolę Maryi – współodkupicielki oraz wziąć udział w realizacji najszczytniejszego, najwznioślejszego celu, dla którego przyszli na ten świat – Odkupienia ludzi, w towarzystwie Maryi.
W książce, która zabiera czytelnika w głąb tajemnic Kalwarii, można znaleźć niezwykle przystępne ich wyjaśnienie, zwłaszcza tajemnicy podwójnego macierzyństwa Maryi. Dzieło wyjaśnia także dogłębnie istotę i znaczenie świętego posłuszeństwa. Pomaga także zrozumieć działanie celowe oraz podporządkować swoje decyzje, wybory i czyny najwyższemu celowi, jaki może wybrać człowiek.
Z dzieła o. Ventury korzystał m.in. o. Józef Schrijvers.

Imprimatur:
Włocławek dnia 4 Marca 1881 roku.
Prałat Katedry Włocławskiej Ks. F. Kosiński.

 
Napis ten, zamieszczony nad głową Syna jeszcze jaśniej wskazuje ważność i doniosłość wyrzeczonych słów o Matce. Bo jeśli Jezus Chrystus jest człowiekiem doskonałym, więc i Maryja jest doskonałą niewiastą, niewiastą w całym znaczeniu, niewiastą wielką, niewiastą w znaczeniu najwyższym, Niewiasto (Jan 19.26). Ponieważ Jezus Chrystus nazywa Ją niewiastą bez żadnego innego dodatku, tak jak Jezus Chrystus nazwany jest człowiekiem bez żadnego dodatkowego przymiotu, (Oto Człowiek Jan 19.4); niewiastą jedyną, błogosławioną między wszystkimi niewiastami, jedyną wolną od grzechu; napełnioną łaską i świętością. Niewiasta jak zwykle, a przecież królowa, to jest Współodkupicielka, tak jak Jezus Chrystus jest królem, to jest Odkupicielem. [fragment]
 

 
W niniejszym wydaniu dokonano korekty w zakresie ortografii, pisowni łącznej i rozłącznej oraz pisowni wielką i małą literą. Niektóre z wyrażeń doprecyzowano, informując o tym w przypisach, z dbałością o to, aby nie ingerować w warstwę merytoryczną.