Masoneria w Polsce - Dr M. Skrudlik

Wstęp do książki

Hasła walki z religią, z Kościołem, z wartościami nadprzyrodzonymi rozbrzmiewają dzisiaj wszędzie: w szkole, w biurach, w instytucjach publicznych, urzędach, przy warsztatach pracy, w klubach politycznych i w sejmie. Jest to rezultat wytężonej, od lat szeregu trwającej propagandy, ogarniającej stopniowo wszystkie dziedziny życia. Źródła tej propagandy, której ośrodek główny leży poza Polską — są wprawdzie bardzo różnorodne, ale cele są te same. Propaganda ta zmierza do całkowitego spoganizowania Polski. Głównym i najpotężniejszym ośrodkiem antykościelnej i antyreligijnej działalności na ziemiach naszych jest masoneria. Czterokrotnie udało się, dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności, wejść w posiadanie autentycznych dokumentów masonerii.

W r. 1785 Lanz, członek masońskiej sekty Iluminatów bawarskich, został w Ratyzbonie rażony piorunem w chwili przenoszenia tajnych dokumentów. Policja bawarska znalazła przy nim papiery tak dalece kompromitujące, że sądy bawarskie natychmiast wdały się w tę sprawę. Dokonano rewizji w lokalu loży i sprawa zakończyła się głośnym procesem, jednakże przywódca Iluminatów, Weishaupt, zdołał uciec. Wszystkie dowody dotyczące tego procesu znajdują się w archiwum monachijskim.

Drugi wypadek zdarzył się w roku 1845. Wówczas to Watykan zdołał wydostać papiery należące do archiwum „Wielkiej Wenty Rzymskiej”. Dokumenty te opublikował Cretineau Jolu w pracy swej: „Kościół rzymski wobec rewolucji”.
W roku 1919 narodowy rząd węgierski, który obalił republikę Beli Kuna, znalazł w loży budapesztańskiej dokumenty świadczące o antypaństwowej i antyrządowej działalności lóż.

Wreszcie „Lidze Katolickiej” we Francji, działającej pod kierownictwem gen. Castelnau, udało się w ostatnich latach zdobyć szereg dokumentów masońskich, rzucających światło na akcję tej organizacji w dobie obecnej.

Historia tej tajnej organizacji międzynarodowej do wieku XVIII przedstawia się dotąd niejasno i znana jest głównie z opracowań historyków związanych z tą organizacją. Anglia była ojczyzną najstarszych związków masońskich, które, jak świadczą zachowane dokumenty, istniały tam już w wieku XIV i XV. „Duch tradycji żydowskich ciążył w tych związkach, i kto wie, czy one nie przygotowały reformacji” — pisze jeden z współczesnych historyków, a przypuszczenie to posiada uzasadnienie w dokumentach, przytoczonych w pracy S. Oppenheim „Żydzi a wolnomularstwo w Ameryce do roku 1810”. Okazuje się na podstawie tych źródeł, że już w połowie XVII w. żydzi holenderscy zakładali w Ameryce Północnej pierwsze loże i utrzymywali ścisły kontakt z lożami angielskimi i z przywódcami tzw. reformacji angielskiej. Charakter rewolucji religijnej w Anglii, dogmatyczne i społeczne założenia sekt z czasów dyktatury Cromwella, streszczające się w podporządkowaniu Nowego Testamentu wytycznym Starego Zakonu, zdają się również potwierdzać przypuszczenia na temat udziału żydów w organizowaniu masonerii i ruchów antykatolickich w Anglii. Na widownię życia publicznego wypłynęła masoneria w początkach XVIII stulecia. W roku 1717 cztery loże wolnomularskie w Londynie połączyły się w jedną „Wielką Lożę” i wybrały pierwszego wielkiego mistrza. Poza Anglią, na kontynencie europejskim pierwsze loże powstały w latach 1725-1730. Udział masonerii w przygotowaniu tzw. „wielkiej” rewolucji francuskiej nie ulega już dzisiaj żadnej kwestii. Żądania i projekty zmian ustroju państwowego, które w przeddzień rewolucji napływały ze wszystkich zakątków Francji do Paryża, były opracowane w tajnych organizacjach masońskich. W rewolucji francuskiej masoneria odegrała rolę czynnika kierującego, ona też wypracowała ideologię „wielkiej” rewolucji. Jej dziełem jest „przewrót umysłowy” XVIII wieku. „Przewrót” ten polega na zerwaniu ostatecznym między rozumem ludzkim a religią. Filozofia encyklopedystów, promieniująca na całą ówczesną Europę, roznoszona po świecie przez mnożące się jak grzyby po deszczu organizacje masońskie, uderza z całą siłą w ówczesny ustrój kościelno-hierarchiczny. Niedowiarstwo religijne ogarnia całą ówczesną elitę umysłową Europy. „Przewrót umysłowy” niesie z sobą „oświecenie”.
„Oświecenie” — to przede wszystkim walka z przesądami, czyli z tym wszystkim, co opierało się na dogmatach wiary i co trąciło tradycją. „Przesądem” był Bóg i religia, król i hierarchia państwowa, przywileje stanowe szlachty i duchowieństwa, patriarchalizm rodzinny. Przykład idzie z góry: Rousseau oddaje swe dzieci do domu podrzutków... Wszystko, co trwa w dawnych obyczajach, to „ciemnota i barbarzyństwo”. Wiedzę daje tylko poznanie zmysłowe, a rozum przenika treść i znaczenie poznanych prawd. Prawa natury, rządzące światem, formuje „filozofia naturalna”. Ona wskazuje człowiekowi jego „prawa naturalne”, wytycza mu „etykę naturalną”. Jeżeli istnieją jakieś siły, rządzące naturą, możniejsze od człowieka, to uznanie ich staje się treścią „religii naturalnej”. Siły te „przewrót umysłowy” określa mianem „Najwyższej Istoty” lub „Opatrzności”. Pojęcie to nie ma nic wspólnego z pojęciem Boga jakiejkolwiek religii. Jest to ów masoński „Wielki Budowniczy Świata”.
„Przewrót umysłowy” XVIII wieku odzwierciadla się w etyce i obyczajach. Skoro rozum wskazuje prawa „etyki naturalnej”, to oczywiście aprobata etyczna każdego uczynku zależy od własnej oceny działającej jednostki. Toteż nie ma okresu, w którym by dyplomacja była bardziej cyniczna i bezczelna, jak w wieku XVIII”.
W roku 1773 Wielka Loża Narodowa Francji zamieniła się na „Wielki Wschód”. Data ta jest ważną z tego względu, że wiąże się ona z tarciami pomiędzy masonerią angielską i francuską. Przemiana Wielkiej Loży na Wielki Wschód była właśnie wyrazem tych tarć i przejawem uniezależnienia się masonerii kontynentalnej od masonerii angielskiej. Tarcia te istnieją dotąd. Masoneria angielska posiada umiarkowany charakter, masoneria francuska (romańska) jest rewolucyjna; masoneria romańska jest zdecydowanie antyreligijna i antychrześcijańska, masoneria angielska jest deistyczna.
Główną powszechną cechą masonerii, jej celem jest walka z Kościołem katolickim i z ustrojami państwowymi, nie opartymi na ludowładztwie.
Masoneria zmierza do obalenia wszelkiego porządku historycznego i do zastąpienia go „prawem natury” i „prawami jednostki”.
W miejsce narodów, idei narodowej wprowadza masoneria „ludzkość”, a za instancję najwyższą, zdolną do opanowania wszystkiego, uznaje rozum ludzki.

Mieczysław Skrudlik

Tekst na podstawie wydania pierwszego z 1935 roku