Niemcy, Żydzi i folksdojcze - Stanisław Michalkiewicz

Mimo że bardzo lubię erudycję i elokwencję Pana Michalkiewicza, to uważam, że w sprawach gospodarczych idea UPR (Unii Polityki Realnej)zawarta w powyższej książce, jest utopią. Większym rozdawnictwem, nic nie wnoszącym do gospodarki, są monstrualne pensje urzędników i pracowników tych firm państwowych, które pod pozorami pensji (rzędu 80000-300000zł miesięcznie !)w spółkach państwowych(ciekawy twór postkomunistyczny,)Państwo nasze w sposób masowy wydawało nasze budżetowe pieniądze. Pieniądze niczym nie uzasadnione, bowiem żadna jednostka w ciągu miesiąca nie mogła wypracować takich zysków. Takie zarobki mogły być wydawane i były - poza Polską - np. kupując domy na Florydzie czy na Wyspach Bahama. Pieniądz ten był więc często wyprowadzany z Polski i nie wpływał pozytywnie na nasz rynek, a wprost przeciwnie. Natomiast dofinansowanie dzieci, jest inwestycją opłacalną, ponieważ z jednej strony nie tworzą się niebezpieczne enklawy ludzi coraz bardziej sfrustrowanych i nie przygotowanych do życia, a z drugiej strony, te pieniądze są wydawane w kraju i napędzają gospodarkę: producenci mają dla kogo produkować - zwiększa się popyt, toteż zwiększają zatrudnienie: trzeba zwiększać produkcję. To tyle w uproszczeniu. Ale Pan Michalkiewicz lubi przecież uproszczenia, bowiem podkreślają sens logiczny wypowiedzi. Pozdrawiam i polecam lektury - proszę czytać, ale nie bezkrytycznie. Myślenie ma kolosalną przyszłość.

Śmietnik napisany przez śmiecia

Zbiór felietonów przy których nie raz prawie płakałem ze śmiechu. Kawał dobrej publicystki