Warszawa 1920
Fragment książki:
6 sierpnia 1920 r. wszedł w życie plan Bitwy Warszawskiej. Jego założeniem było przygotowanie przedmościa warszawskiego do długotrwałej, ciężkiej i wyczerpującej obrony. Zadanie obrony Warszawskiego przedmościa powierzono 1. i 5. Armii. Strona polska przyjęła założenie, że Warszawa będzie głównym celem bolszewików, dlatego w przypadku skupienia uwagi wroga na zdobyciu stolicy, uda się przegrupować własne wojska w ten sposób, że uzyska się silny odwód zdolny do wykonania przeciwuderzenia z południa.
Bolszewicy idący na Warszawę, 8 sierpnia przystąpili do akcji zdobycia stolicy. Przy przygotowywaniu planów, wydaje się, że bolszewicy zatracili całkowicie realizm. Prawdopodobnie doświadczenia z rewolucji, z głębi Rosji, gdzie wynik walk był najczęściej przechylany z chwilą przejścia mas żołnierskich od „białych” na stronę „czerwonych”, poskutkowało rozluźnieniem dyscypliny operacyjnej. Tuchaczewski zaplanował szerokie północne obejście Warszawy, przez Włocławek i Płock, tak by wyjść na dalekie tyły wojsk polskich. Na ten kierunek skierowano 4. A wspartą 3. Korpusem Kawalerii (3 KK). 15. Armia otrzymała rozkaz uderzania na linię rzeki Wkry i dalej za 4. Armią. 3. Armia skierowała się na Modlin i Zegrze. Na Warszawę miała uderzać 16. Armia. Za 3. Armią podążał nowy, „czerwony” rząd Dzierżyńskiego i Marchlewskiego, który dotarł do Wyszkowa, gdzie oczekiwał na możliwość wkroczenia do Warszawy.