Tematy niebezpieczne - Dr Dariusz Ratajczak

Co znajdziemy w książce Tematy niebezpieczne?

Książka Tematy niebezpieczne dra Dariusza Ratajczaka to zbiór artykułów i zapisów wykładów autora odnoszących się głównie do XX-wiecznej historii Polski, ale także do zjawisk politycznych i obyczajowych występujących w skali globalnej. W książce przedstawiono przede wszystkim temat relacji polsko-żydowskich, masonerii oraz inne kwestie, które autor uznał za istotne do poruszenia.
 

Pisanie o stosunkach polsko-żydowskich jest czynnością ryzykowną. Szczególnie dla Polaka, który uważa, że stosunki te powinny być przedstawiane w oparciu o prawdę. Łatwo wtedy – paradoksalnie – narazić się na zarzuty o skrajny nacjonalizm, ksenofobię i „dyżurny” antysemityzm.

Konsekwencje są zazwyczaj smutne: towarzyski bojkot (każdy ma takich znajomych, na jakich zasługuje), rasowy i wydawniczy „knebel”, ostatecznie – zawodowa śmierć.

 
W publikacji znajdziemy odważne oceny i komentarze. Jak sam tytuł wskazuje, książka zawiera tematy, o których mówienie może nieść ze sobą niemałe ryzyko. Jakie konsekwencje za ich poruszenie spotkały doktora Ratajczaka? Tego chyba nie trzeba dokładniej wyjaśniać – problemy zawodowe, wydalenie z uczelni, wytoczenie procesu sądowego…

 
Historia nigdy nie była wolna od spisków. (…) Tym niemniej, mimo ponawianych prób, nie one na przestrzeni dziejów – do pewnego momentu – wyznaczały ich bieg. Dlatego, że świat, że dzieje ludzkie podążały naturalną, ewolucyjną ścieżką, a jednocześnie były mocno osadzone w wierzeniach religijnych, tradycji, poszanowaniu naturalnego porządku rzeczy.
 

Dzieło opatrzył przedmową Adam Gmurczyk: 

Kiedy czytam o powojennym podziemiu antykomunistycznym, o Januszu Walusiu czy Dariuszu Ratajczaku, często irytuje mnie (by nie powiedzieć gniewa) opinia tzw. „dobrych ludzi” próbujących te niezwykłe i odważne osoby zaszufladkować w roli ofiar. To jakaś potężna skaza narodowego charakteru, rysa wyżłobiona przez komunizm i pogłębiana przez niewolniczy system demoliberalny, by siłę przekonań, wiarę w słuszność wyborów i niezaprzeczalną odwagę wspaniałych ludzi zdeprecjonować, sprowadzić do roli zbuntowanych klientów Zła, z którym walczyli. W żadnym razie żołnierze NSZ nie byli bowiem „Wyklęci” – to ONI wyklęli komunizm, obcą narośl na polskiej ziemi zasadzoną zakrwawioną sowiecką ręką. Nie szukali swojego miejsca w czymś, co było wstrętne, ohydne i przerażające. Nie negocjowali o swoje miejsce w Piekle, ale ze wszystkich sił je burzyli. I w tej swojej walce pozostali Niezłomni.